گزارش اخیر این مؤسسه نشان می دهد شمار فقرا در مناطق حاشیه ای شهری در مقایسه با روند افزایش فقرا در مناطق شهری به مراتب بیشتر شده است؛ بر اساس آمارهای آورده شده در این گزارش، شانزده و نیم میلیون آمریکایی در سال دو هزار و دوازده در زیر خط فقر زندگی می کردند و در حاشیه ها به سر می بردند و سیزده و نیم میلیون نفر در مناطق شهری زیر خط فقر بودند.

بریان بکر، مدیر «ائتلاف پاسخ» معتقد است از زمان شروع بحران اقتصادی و نابودی اقتصاد آمریکا به دست بانک ها در دو هزار و هفت و دو هزار و هشت، شمار فقرا نه تنها در مناطق حاشیه ای بلکه در متن شهرها نیز افزایش یافت، مناطقی که به صورت سنتی جزء طبقه متوسط در آمریکا به شمار می آمدند.

بر اساس این گزارش، میزان افراد فقیر در مناطق شهری از سال دو هزار تا کنون، صد و سی و نه درصد افزایش یافته است و این در حالی است که این میزان در مناطق حاشیه ای، رشدی پنجاه درصدی وجود داشت.

به صورت کلی، شمار افراد فقیری که در مناطق شهری زندگی می کنند در چهارده سال گذشته، شصت و پنج درصد افزایش داشت که در مقایسه با میزان فقرا در مناطق حاشیه ای دو برابر شده است.

بکر گفت میزان واقعی فقر بسیار بیشتر است ولی دولت آمریکا به صورت تصنعی تلاش می کند این میزان را پایین نگاه دارد تا مدعی شود گسترش فقر چندان نیز فراگیر نبود.

مناطق فقیر نشین در آمریکا از وضعیت درمانی بدتر و میزان جرائم بیشتری برخوردارند و این در حالی است که وضعیت مدارس در این مناطق به مراتب ضعیف تر و فرصت های شغلی نیز محدودتر هستند که باعث می شود فرار از فقر برای بسیاری غیر ممکن شود و این پدیده در طول نسل ها ادامه یابد.

از دیگر سو، پدیده بی خانمانی یا از دست دادن خانه نیز در آمریکا رو به گسترش است و سالیانه، سه و نیم میلیون آمریکایی بی خانمانی را تجربه می کنند و سی و پنج درصد از این بی خانمان ها، خانواده هایی هستند که فرزند دارند.