وی معتقد است: دلایل دروغگویی در کودکان بسیار متعدد است کودکان گاهی برای جریحه‌دار نکردن احساسات دیگران، پنهان کردن احساسات یا واکنش‌های خود، فرار از تنبیه و دریافت پاداش و توجه دروغ می‌گویند. جالب است بدانیم واقعیت و تخیل در ذهن کودکان زیر شش سال در هم تنیده است و کودک ممکن است هر آنچه را به ذهنش می‌رسد بر زبان آورد. به این نوع دروغ،‌ "دروغ سیاه و سفید" می‌گوییم در بیشتر موارد چنین گفته‌هایی بسیار اغراق‌آمیز و غیرواقعی است مثلا ممکن است پسربچه‌‌ای شش ساله به مادرش بگوید: من دیروز یک غول دیدم؛ در واقع دروغ بیان‌کننده‌ی حقایق مربوط به امیدها و دلهره‌ها و آشکار‌کننده‌ی آن چیزی است که فرد می‌خواهد باشد.

به گفته‌ی عظیمی گاهی کودک دروغ می‌گوید زیرا اجازه ندارد حقیقت را بگوید به عنوان مثال وقتی به مادرش می‌گوید که از برادرش متنفر است تنبیه می‌شود اما اگر بلافاصله حرفش را پس بگیرد والدین او را بابت انکار احساسش مورد تشویق قرار می‌دهند با این تجربه کودک نتیجه می‌گیرد که انسان به دلیل گفتن حقیقت تنبیه می‌شود.

وی در خصوص راهکارهای پیشگیری از دروغ کودکان افزود: یکی از بهترین راه‌های پیشگیری از دروغ‌گویی کودکان این است که او را وادار نکنیم برای دفاع از خود دروغ بگوید بهتر است اگر نسبت به دروغگویی او مطمئن هستیم بدون اشاره‌ی مستقیم و استفاده از واژه‌ی دروغ‌گویی او را متوجه کار اشتباهش کنیم.

انتهای پیام/