ساخت کوچکترین و بادوام‌ترین نانوموتور جهان
محققان موفق به ساخت کوچکترین و بادوام‌ترین نانوموتور جهان شدند.
به گزارش خبرنگار علمي باشگاه خبرنگاران؛ محققان موفق به ساخت کوچکترین و بادوام‌ترین نانوموتور جهان شدند. این نانوموتور قادر به رهاسازی کنترل شده دارو است. سرعت چرخش این نانوموتور قابل مقایسه با چرخش موتور هواپیما است.
پژوهشگران مدرسه‌ی مهندسی کاکرل در دانشگاه تگزاس موفق به ساخت کوچکترین و بادوام‌ترین نانوموتور جهان شدند. این گروه با ساخت این نانوموتور گام بسیار مهمی به سوی توسعه‌ی ماشین‌های کوچک برداشتند که در آینده می‌تواند برخی فعالیت‌های بدن نظیر رهاسازی انسولین یا داروهای شیمی‌درمانی را انجام دهد.
محققان این پروژه برای رسیدن به این هدف، درصدد تولید ابزاری برآمدند که بتواند انرژی الکتریکی را به حرکت مکانیکی تبدیل کند، آن هم در مقیاسی 500 مرتبه کوچکتر از دانه نمک.
دانگل فان از محققان این پروژه موفق به طراحی، ساخت و آزمایش این نانوموتور زیستی شد. این موتور سه بخشی، می‌تواند با پمپ‌های خود مواد بیوشیمیایی را ترکیب کرده و از میان یک سیال عبور دهد که این ویژگی می‌تواند کاربردهای متعددی در آینده داشته باشد.
این نانوموتور که ابعاد کمتر از یک میکرون دارد، می‌تواند درون سلول‌های انسان قرار گرفته و با سرعت 18 هزار دور در دقیقه به مدت 15 ساعت، بدون توقف، بچرخد. سرعت حرکت این نانوموتور، با موتورهای هواپیما برابری می‌کند. نانوموتورها می‌توانند در توسعه‌ی سیستم‌های نانوالکترومکانیکی بسیار مؤثر باشند. این گروه تحقیقاتی معتقدند که به زودی از این نانوموتور جدید برای رهاسازی هوشمند دارو به درون سلول‌ها استفاده کنند.
برای آزمایش توانمندی رهاسازی دارویی، این گروه تحقیقاتی سطح نانوموتور را با مواد بیوشیمیایی پوشش داده و آن را به حرکت در آوردند. نتایج نشان داد که با افزایش سرعت حرکت نانوموتور، رهاسازی دارویی تسریع می‌شود.
فان می‌گوید: ما می‌توانیم با تنظیم حرکت موتور، مقدار مولکول رهاسازی شده را کنترل کنیم. در واقع می‌توان گفت که این اولین نانوموتوری است که می‌توان دارو را از سطح نانوذرات رهاسازی کرد. ما معتقدیم که این نانوموتور می‌تواند برای مطالعه‌ی رهاسازی دارویی و ارتباط میان سلولی استفاده شود.
محققان برای ساخت این نانوموتور از روشی پتنت شده استفاده کردند، روشی که مبتنی بر میدان‌های الکتریکی متناوب و مستقیم است. فان و همکارانش قصد دارند تا روش‌های کنترلی جدیدی روی این نانوموتور پیاده کنند و همچنین حسگرهای شیمیایی آن را توسعه دهند تا در نهایت بتوانند از این نانوموتور در ادوات نانوالکتروشیمیایی استفاده کنند. اولین برنامه، آزمایش نانوموتور در سلول زنده است.
انتهای پیام/
