من با تجربه چند ساله پزشک خانواده در محرومترین مناطق ایران پیشنهاد زیر را خدمت شما نماینده محترم ارسال میکنم وامیدوارم توسط باشگاه وزین خبرنگاران خدمتتان ارسال شود وحاضرم اگر لایق بدابید کمال همکاری را با جنابعالی داشته باشم اولین مشکل ما آموزش تخصصی پزشکی خانواده است.برای اینکار باید ابتدا چند نفر از پزشکان خانواده جهت اخذ تخصص پزشکی خانواده(تخصص پزشک خانواده شامل طب اورژانس) به کشوری که در زمینه پزشک خانواده موفق بوده اعزام شوند وبعدا آنها بعنوان هیئت علمی توسط دانشگاهها سایر پزشکان عمومی را بعنوان دستیار بدون برگزاری هیچ آزمونی پذیرفته و همگی متخصص پزشکی خانواده شده و در تمام ایران شروع به خدمت نمایند.ما عنوان پزشک عمومی را در کشور نخواهیم داشت.در شهرستانها فقط 4 رشته پایه کودکان وزنان وجراحی وداخلی با پزشک خانواده که رئیس تیم سلامت است کار خواهند کرد و سایر تخصص ها در کلان شهرها وفقط با ارجاع پزشک خانواده بیماران را ویزیت خواهند کرد وحق ویزیت مستقیم هیچ بیماری را چه در بخش خصوصی وچه در بخش دولتی نخواهند داشت.در این حالت دیگر پزشک خانواده نقش مهر ارجاع را که فعلا آفت پزشک خانواده شده بازی نخواهد کرد.در مورد انتقال بیماران به مراکز بالاتر تخصصی باید برنامه ریزی دقیق برای تسهیل در انتقال بیماران اورژانسی که اقدامات اولیه برروی آنها انجام شده توسط هلیکوپترهای مخصوص پزشکی انجام شود وتمامی بیمارستانها دارای محل مناسب برای فرود هلیکوپتر باشند.درمورد بیماران سرپایی که نیاز به تخصص به جز رشته های پایه ای گفته شده دارند ارجاع توسط پزشک خانواده توسط کارت الکترونیکی (و نه دفترچه بیمه فسیل شده فعلی)داده خواهد شد وآنان توسط قطار برقی سرتاسری که نه آلوده کننده هواست ونه مثل جاده های مان خطرناک به مراکز استانها که به حد کافی فضا وپزشک متخصص دارند(نه مثل الان که نه فضای کافی ونه متخصصص کافی دارند)منتقل خواهند شد.ما باید حداقل ارجاع را توسط پزشک خانواده وتیمش داشته باشیم واین میسر نخواهد بود مگر با آموزش پیشگیری وحقوق بیمار بصورت سرتاسری برای مردم عزیزمان.دراین میان همکاری بین بخشی تمامی وزارت خانه ها وارگانها برای کاهش بیماریها لازم است که پایه اصلی آن کاستن از اختلاف طبقاتی با ایجاد اشتغال وگرفتن مالیات واحترام به حقوق شهروندی است.ثابت شده که هرچه مردمسالاری بیشتر بیماری کمتر وهرچه فقر کمتر بیماری کمتر.........