او همچنین، عضو شورای رهبری اروپا برای خلع سلاح هسته ای و منع گسترش سلاح های کشتار جمعی (ELN) است. موگرینی علاوه بر این عضو ستاد مبارزات ملی و اروپایی علیه نژادپرستی و بیگانه ستیزی است.
جانشین احتمالی اشتون، یک دموکرات است و در سالهای اخیر نیز همراه با نخست وزیر ایتالیا، متئو رنتزی ، برو بیای پررنگی با همتایان آمریکا خود داشته اند!
علاوه بر این، قبل از اینکه خانم موگرینی ، بر روی صندلی شماره یک خیابان پیزاله دلا فارنسینا (Piazzale della Farnesina) بنشیند، روی پرونده هایی مربوط به عراق، افغانستان و بطور کلی در مورد روند صلح در خاورمیانه کار کرده است.
در کنار گزینه هایی چون وزیر خارجه سوئد و وزیر خارجه لهستان که پیش از این بعنوان نامزدهای جانشینی اشتون نام برده می شد، رونمایی از نام موگرینی یک سورپرایز رسانه ای محسوب می شود. چیزی که بیش از دیگر گزینه ها، شانس وی را برای رسیدن به مقام مهم مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، افزایش داده است، «جنسیت » مشابه او با اشتون است. هر چند که موگرینی ، کمی برای این مقام جوان به نظر می رسد. او، 41 سال بیشتر ندارد و تجربه اش برای «راه بردن» ماشین سیاست خارجی اروپا، کمی پایین به نظر میرسد. برای ما ایرانی ها اینکه در مذاکرات هسته ای چه کسی از آبان ماه ، به جای اشتون، رودروی ما قرار بگیرد، مهم است.کما اینکه رابطه ما با ایتالیایی ها در این اواخر رنگ و روی بهتری به خود گرفته و هنوز هم ساکنان چکمه ، بزرگترین شریک تجاری ما در اتحادیه اروپا محسوب می شوند.
باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا، موگرینی ایتالیایی عاقبت جانشین اشتون انگلیسی خواهد شد یا دست آخر، گزینه دیگری سکان هدایت دستگاه دیپلماسی اروپا را به دست می گیرد؟