هر شب با قرآن/ دلیل بندگی انسان چیست؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
آیه 3 سوره فرقان
(مشرکان) به جای او خدایانی گرفتند که هیچ چیز نمی آفرینند، ولی خود آفریده شده اند. (این معبودهای دروغین حتّی) مالک هیچ گونه ضرر و نفعی برای خود نیستند و (برای دیگران) اختیار مرگ و حیات و قیامت را ندارند.
* خداگرایی، فطری است و اگر کسی خدای یکتا را رها کند، سراغ خدایان دروغین می رود. (واتّخذوا من دونه الهة)
* با مشرکین نیز مستدل سخن بگویید. (لایخلقون ... لایملکون) حیوان، نفعی را به خود می رساند و شرّی را از خود دور می کند، امّا بت ها بر هیچ یک از این دو قدرت ندارند و از حیوان هم کمترند.
* دلیل بندگی انسان، قدرت خداوند بر حلّ مشکلات و بازشدن گره های اوست و بت ها فاقد این آثارند. (لایملکون)
* کسی که از خود ضرری را دفع نکند و برای خود نفعی را جلب نکند، برای دیگران حتماً کاری نخواهد کرد. (لانفسهم)
* دفع ضرر، بر جلب منفعت مقدّم است. («لایَملکون لانفسهم ضَرّاً» که دفع ضرر است بر «و لا نَفعا» که جلب منفعت است، مقدّم شده است.)
* کار انسان، یا باید با هدف دنیوی همراه باشد، یا با هدف اُخروی و بت ها در هیچ یک کارایی ندارند. (و لا حیاة و لا نشورا)
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
