نتیجه‌ای که شاید با درست پیاده کردن تاکتیک‌های دفاعی سرمربی پرتغالی تیم ملی کشورمان و البته جنگندگی و دوندگی بازیکنان تیم ملی امکان وقوعش هست؛ هرچند اندک. بازی با نیجریه گرچه تا به اینجا تنها بازی بدون گل جام بیستم بود، اما یک پیام مشخص در خود داشت؛ این‌که سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران برای کسب این نتیجه برنامه داشت و در نهایت هم به کمک ابزارهایی که در اختیارش بود، به این خواسته رسید.

گروه ورزشی جام‌جم با بررسی کارنامه مربیگری کارلوس کرش در 23 سال گذشته، همه صفر ـ صفر‌های این مربی سرشناس را روی کاغذ آورده است.

کارلوس کرش در دو مقطع هدایت تیم ملی پرتغال را به عهده داشت؛ یکی بین سال‌های 1991 تا 1993 و دیگری هم از سال 2008 تا 2010.

سری اول، پرتغال فوق‌ستاره‌ای مثل کریس رونالدو نداشت. آن سال‌ها ژائو پینتو و روی کاستا بهترین‌های پرتغال بودند. لوئیس فیگو هم بود که با 20 سال سن اولین بازی‌های ملی‌اش را تجربه می‌کرد. پرتغال با کرش وارد بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی 1994 شد تا در گروه یک با ایتالیا، سوئیس و اسکاتلند برای صعود رقابت کند.

تیم کرش دو بار به ایتالیا باخت تا شانس سرگروهی را از دست بدهد، اما نتیجه‌ای که مانع از صعود پرتغال به جام‌جهانی شد تساوی صفر ـ صفر آنها مقابل اسکاتلند بود. پرتغال در آن گروه 14 امتیازی شد تا ایتالیا و سوئیس با 16 و 15 امتیاز جواز صعود به جام‌جهانی را به دست بیاورند و کرش هم از سمتش برکنار شود.

15 سال طول کشید تا کرش دوباره به عنوان سرمربی تیم ملی پرتغال انتخاب شود. این بار اما تیم ملی ستاره‌هایی چون کریس رونالدو، دکو و ریکاردو کاروالیو را داشت.

او با این تیم در مقدماتی جام‌جهانی دو تساوی صفر ـ صفر داشت؛ اولی با سوئد در سولنای سوئد که نتیجه خوبی بود و دومی با آلبانی در براگای پرتغال که یک فاجعه بود. پرتغال به دلیل همان دو امتیازی که در مقابل آلبانی از دست داد نتوانست مستقیما به جام‌جهانی 2010 صعود کند، اما در نهایت با پیروزی بر بوسنی در پلی‌آف مسافر آفریقای جنوبی شد. تفکرات محتاطانه مرد پرتغالی در جام‌جهانی 2010 بیشتر به چشم آمد. تیم پرستاره پرتغال در مرحله گروهی فقط کره شمالی را برد، اما مقابل برزیل و ساحل عاج با تساوی بدون گل از زمین بیرون آمد. پرتغال در مرحله یک‌هشتم نهایی هم به دنبال این بود که مقابل اسپانیا با ارائه یک بازی بسته کار را به تساوی بکشاند، اما تک گل دیوید ویا در دقیقه 63 آن بازی، برای دومین بار پرونده حضور کارلوس کرش در تیم ملی پرتغال را بست. در سطح باشگاهی اما مرد پرتغالی، هیچ گاه مرد بدون گل در آوردن بازیها نبود. او در فصل2004 ـ 2003 لالیگا، 38 بازی هدایت رئال مادرید را برعهده داشت اما فقط یک بازی را با تساوی بدون گل به پایان برد؛ مقابل رئال ساراگوسا در ورزشگاه لاروماردای ساراگوسا.

با این حال او تا به اینجا در تیم ملی ایران هم دو صفر ـ صفر پرحرف و حدیث شده است؛ یکی مقابل قطر در تهران و دیگری هم بامداد دیروز مقابل نیجریه.

صفر ـ صفر اول خیلی‌ها را ناراحت کرد. تیم ملی در مرحله مقدماتی جام‌جهانی و در حضور یکصدهزار تماشاگر ورزشگاه آزادی، مقابل قطر با تساوی بدون گل متوقف شد تا به علت از دست دادن همان دو امتیاز، روز آخر مجبور شود برای صعود به جام‌جهانی کره جنوبی را در اولسان شکست بدهد.

اما صفر ـ صفر دوم شیرین بود؛ آنقدر که تعداد زیادی از مردم فوتبالدوست کشورمان را نیمه شب به خیابان‌ها کشاند تا جشن و پایکوبی راه بیندازند.

حالا همه منتظر شیرین‌ترین صفر ـ صفر تاریخ فوتبال ایران هستند؛ صفر – صفری که در حد شگفتی، می‌تواند همه دنیا را حیرت‌زده کند. صفر ـ صفر مقابل تیم ملی آرژانتین.