قدمعلی سرامی، مدرس دانشگاه در گفتگو با خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران گفت:‌کشورهایی که تاریخ چند هزار ساله دارند و دیرینه هستند از جمله ایران، هند، یونان و بابل حماسه های کهن دارند.

وی گفت: تاریخ یادآور موضوعات هر کشور است. کشور ها و حکومت ها به جز کشور چین و مصر تاریخشان توسط حاکمان جدید از بین برده می شد معمولا حکومت های جدید کارها و شاهکار های حکومت های قبل را از بین می بردند.

به طور مثال در کشور ایران ساسانیان، اشکانیان را انکار می‌کردند و این حکومت ها و تاریخشان به صورت دولتی ثبت نشده اند اما در ذهن مردم مانده و به ادبیات حماسی تبدیل شده است.

سرامی بیان کرد: از مهمترین ویژگی های ادبیات حماسی روایات قومی،‌ پهلوانی و رشادت های یک ملت است، عشق و روابط انسانی آن جامعه است. روایات حماسی عاشقانه مثل بیژن و منیژه، زال و رودابه هستند.

وی اظهار داشت: شعر حماسی الان سروده نمی شود اما در روزگار ما سیاوش کسرائی داستان آرش کمانگیر را به صورت شعر نیمایی سروده و همچنین محمود اوستا شعر آرش کمانگیر را به صورت چهار پاره سروده است و همینطور وقتی شعرای زمان حال یک شعر عاشقانه برای معشوق خود می گویند خود را بیژن و معشوقه را منیژه می نامند.

در مجموع حماسه برای روزگار قدیم است. حماسه روزگار ما فوتبال و والیبال است.

وی خاطر نشان کرد:‌ چند نمونه از حماسه های ایرانی شاهنامه فردوسی، گرشاسب نامه اسدی طوسی، بهمن نامه، بروز نامه است.


انتهای پیام/ اس