به گزارش
خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛اینجا قلمرو فرمانروایی آدمكهای سنگی است؛ سنگ آدم شده است یا آدم سنگ؟ این را ما نمیدانیم؛ هر چه كه هست شاهكاری از طبیعت است.
روستای وردیج سرسبز و زیبا؛ بوی گل، هوای تازه، كمی سرگیجه میگیریم، بس كه عادت كردهایم به آسمان تیره و خیابانهای دودی شهر! دو روستای وردیج و واریش در همسایگی هم هستند، آنها مثل برادرند، البته از نوع پشتسر هم، چراكه گاهی هم دعوایشان میشود؛ بیشتر بر سر آب كه قصهای تكراری است.
روستای وردیج بزرگترین روستای حریم شمال غرب تهران به شمار میرود؛ حدود 500 نفر جمعیت دارد كه البته همگی آنها همزمان در روستا حضور ندارند،واریش به لحاظ موقعیتی كمی از وردیج بالاتر و البته سرسبزتر است.
اگر اسم این دو روستا برای ما ناشناخته بود، اما برای اهالی طبیعت و بویژه كوهنوردان كه همیشه عشق صعود دارند نامی آشناست.
«قله لیچه» پلهای است برای رفتن بر بلندای قلل «پهنه حصار»،در جوار پهنه حصار آرامگاه یك امامزاده قرار گرفته كه «بیبی زرین قمر» میگویند.
اما آبشار روستا، همان جایی كه سنگهای صیقل داده شده به شما چشمك میزنند، مكانی است كه باید رفت، اما با احتیاط. خاطرش را نیازاریم با آتش و زباله، حرمت آب را باید خوب نگاه داشت.
نام این آبشار «لت مال» است؛ لت یعنی سنگ و مال یعنی مالیده شدن و مالش، تمثیلی از مالیده شدن آب روی سنگ و سنگها چه هنرمندانه با نرمش آب و موسیقی آبشار، صیقل خوردهاند.
اگر از مردمان خوب و مهربان این دو روستا بگذریم تازه میرسیم به اصل ماجرا، اما اصل ماجرا درست میان این دو روستا قرار گرفته است، اینجا قلمرو فرمانروایی آدمكهای سنگی است؛ سنگ آدم شده است یا آدم سنگ؟ این را ما نمیدانیم؛ هر چه كه هست شاهكاری از طبیعت است.
یك نگارخانه طبیعی و مسحوركننده كه عقل در ابهتش میماند و خیال به پرواز در میآید،هر صخره به شكلی فریاد میزند؛ به این اشكال «آدمك جیان» هم گفته میشود، علت پدیدار شدن آنها در این شكل مبهم است.
هوا كمی سرد است و ما در خود پیچیدهایم، آدمكها كه گویی به ما ریشخند میزنند، هیچ خم به ابرو نمیآورند.
درباره آنها برخی بر این باورند كه اینجا بقایای قلعهای از زمان قدیم است؛ البته این نظر تنها یك گمان است،عدهای دیگر به وجود آمدن این اشكال را ناشی از فرسایش میدانند و اما هستند افرادی كه این نظر را هم به طور قاطع انكار میكنند آنها در رد این نظر میگویند، چرا تنها بخشی از كوه چنین شكل و شمایلی دارد؟!
حالا باید به وردیج و واریش رفت، نه این كه شما را تنها به دیدن باغستانهای سیب، گیلاس، هلو، گلابی، گردو و انگور تشویق كنیم كه این هم خود موهبتی است؛ بلكه به این دلیل كه تابستان فصل آن است، به دلیل این كه در رشته كوههای البرز هوا سخت سرد میشود؛ حتی اهالی هم، بویژه واریشیها كه روستایشان در یك دره واقع شده است، در سرما تاب ماندن را نداشته و به شهر میروند و واریش تنها یك منطقه ییلاقی برای آنها به شمار میآید.
اما در رفتن هم باید مراقب بود؛گاهی این منطقه به دلیل دارا بــــــــودن آب و هوای خنك بویژه در گرمای طاقت فرسای تابستان، پذیرای جمعیت زیادی از شهرنشینان میشود، تا آن اندازه زیاد كه زندگی عادی بر اهالی سخت میشود، حتی آزرده هم میشوند.
این را هم باید اضافه كرد كه هرچند سازمان مدیریت و برنامهریزی، این روستا را به عنوان منطقهای توریستی و فاقد كاربری صنعتی اعلام كرده است، اما دیگر نهادهای ذیربط هیچ اقدام بنیادی و زیرساختی بویژه در بخش اكوتوریسم، در این مكان انجام ندادهاند؛ اقدامی كه اگر صورت گیرد و اهالی در منافع آن سهیم شوند، وردیج و واریش، بهشتی دیگر در همین حوالی می شود.
مسیرهای دسترسی به این روستا انتهای اتوبان همت – بلوار پژوهش – شهرک دانشگاه شریف – خیابان شهید اردستانی در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان "روستای وردیج – روستای واریش" به چشم میخورد که ابتدای جاده کوهستانی وردیج و واریش میشویم. مسیر دوم از اتوبان تهران کرج از پشت پمپ بنزین وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی – به سمت شمال خیابان سپس وارد جاده روستای وردیج و واریش میشویم.و. جاده تا انتها (روستای واریش) آسفالت میباشد.
مسیرهای دسترسی به
این روستا انتهای اتوبان همت – بلوار پژوهش – شهرک دانشگاه شریف – م مسیرهای دسترسی به
این روستا انتهای اتوبان همت – بلوار پژوهش – شهرک دانشگاه شریف – خیاب مسیرهای دسترسی به این روستا انتهای اتوبان همت – بلوار پژوهش – شهرک دانشگاه شریف – مسیرهای دسترسی به این روستا انتهای اتوبان همت – بلوار پژوهش – شهرک دانشگاه شریف – خیابان شهید اردستانی در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان "روستای وردیج – روستای واریش" به چشم میخورد که ابتدای جاده کوهستانی وردیج و واریش میشویم. مسیر دوم از اتوبان تهران کرج از پشت پمپ بنزین وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی – به سمت شمال خیابان سپس وارد جاده روستای وردیج و واریش میشویم.و. جاده تا انتها (روستای واریش) آسفالت میباشد.خیابان شهید اردستانی در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان "روستای وردیج – روستای واریش" به چشم میخورد که ابتدای جاده کوهستانی وردیج و واریش میشویم. مسیر دوم از اتوبان تهران کرج از پشت پمپ بنزین وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی – به سمت شمال خیابان سپس وارد جاده روستای وردیج و واریش میشویم.و. جاده تا انتها (روستای واریش) آسفالت میباشد.تقریباً با طی مسافتی در حدود 6تا7 کیلومتر از ابتدای جاده به روستای وردیج و کوه و صخره ان
شهید اردستانی در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان
"روستای وردیج – روستای واریش" به چشم میخورد که ابتدای جاده کوهستانی
وردیج و واریش میشویم. مسیر دوم از اتوبان تهران کرج از پشت پمپ بنزین
وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی – به سمت شمال
خیابان سپس وارد جاده روستای وردیج و واریش میشویم.و. جاده تا انتها
(روستای واریش) آسفالت میباشد.تقریباً با طی مسافتی در حدود 6تا7 کیلومتر
از ابتدای جاده به روستای وردیج و کوه و صخره سیرهای دسترسی به
این روستا انتهای اتوبان همت – بلوار پژوهش – شهرک دانشگاه شریف – خیابان
شهید اردستانی در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان
"روستای وردیج – روستای واریش" به چشم میخورد که ابتدای جاده کوهستانی
وردیج و واریش میشویم. مسیر دوم از اتوبان تهران کرج از پشت پمپ بنزین
وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی – به سمت شمال
خیابان سپس وارد جاده روستای وردیج و واریش میشویم.و. جاده تا انتها
(روستای واریش) آسفالت میباشد.تقریباً با طی مسافتی در حدود 6تا7 کیلومتر
از ابتدای جاده به روستای وردیج و کوه و صخره خیابان
شهید اردستانی در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان
"روستای وردیج – روستای واریش" به چشم میخورد که ابتدای جاده کوهستانی
وردیج و واریش میشویم. مسیر دوم از اتوبان تهران کرج از پشت پمپ بنزین
وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی – به سمت شمال
خیابان سپس وارد جاده روستای وردیج و واریش میشویم.و. جاده تا انتها
(روستای واریش) آسفالت میباشد.تقریباً با طی مسافتی در حدود 6تا7 کیلومتر
از ابتدای جاده به روستای وردیج و کوه و