به گزارش خبرنگار دفاعی- امنیتی باشگاه خبرنگاران، "محمدرضا سنگری" استاد دانشگاه در نشست خبری "مقاومت در دزفول، پیروزی در خرمشهر و فتح‌المبین و لبنان" با اشاره به روز چهارم خرداد روز دزفول که رسما با عنوان روز مقاومت ایران معرفی شده است، اظهار داشت: روز 5 خرداد نیز روز خواهرخواندگی شهر "صور" در لبنان و دزفول است زیرا شهر "صور" نماد مقاومت در جهان اسلام و دزفول نماد مقاومت ایران اسلامی است.
 
وی افزود: 4 خرداد سال 1366 دزفول به عنوان نماد مقاومت ایران شناخته شد.   

سنگری تصریح کرد: همه ما نیازمند اسوه‌ها و الگوها هستیم و جامعه ما به سرمشق‌های فردی و جمعی نیاز دارد. یکی از مهم‌ترین حادثه‌ها در هر جامعه‌ای مقاومت در مقابل جریاناتی است که تلاش می‌کنند آن جامعه را مخدوش کنند.   

این استاد دانشگاه گفت: دزفول نماد ایران است همچنان که سوم خرداد روز خرمشهر نیست بلکه خرمشهر نماد پیروزی ایران است.   

وی با اشاره به برگزاری مراسم چهارم خرداد روز دزفول نماد مقاومت ایران در سراسر کشور و از جمله در برج میلاد تهران افزود: در این مراسم ابعاد این مقاومت بیشتر تبیین خواهد شد.   

سنگری اظهار داشت: زمانی که جنگ در سال 1359 آغاز شد 12 لشکر رژیم بعث عراق اعم از 5 لشگر ذره‌ای 2 لشگر مکانیزه 5 لشگر پیاده و 15 تیپ مستقل حمله کردند و خواستند که جنوب ایران را از آن جدا کنند.

این رزمنده دفاع مقدس تصریح کرد: لشگر 10 مکانیزه فقط مأموریت فتح دزفول را داشت و اگر دزفول اشغال می‌شد رابطه جنوب ایران با کشور قطع می‌شد و صدام اعلام کرده بود مرکز اصلی قادسیه، دزفول است.   

سنگری گفت: از هر سو هجوم به دزفول آغاز شد و در هجوم اولیه به سبب مقاومت جوانان دزفول که حتی آزموده نبودند و امکاناتی نداشتند دشمن پشت کرخه متوقف شد و اولین پیروزی اساسی بر لشگر 10 عراق حاصل شد.   

وی افزود: شهر دزفول محل عبور رزمندگان بود و اگر دزفول اشغال می‌شد و مردم از دزفول می‌رفتند یأس و دلمردگی بر آنها حکومت می‌کرد اما اگر دزفول می‌ماند و مقاومت می‌کرد چراغ امید در دل رزمندگان روشن می‌شد.   

این استاد دانشگاه اظهار داشت: در 31 شهریور 59 که حمله هواپیماها به دزفول آغاز شد دو هواپیمای عراقی منهدم شد و از سوی دیگر بیش از ده و نیم کیلومتر موشک و گلوله بر سر دزفول بارید که می‌توانیم کمربندی از آن را رسم کنیم.   

سنگری تصریح کرد: 176 بار حمله موشکی به دزفول اتفاق افتاد و به هیچ شهری در ایران این قدر حمله موشکی نداشتیم. در میان مردم دزفول هم این موضوع به سخره گرفته شده بود که رادیو عراق هربار اعلام می‌کرد که اهداف تعیین شده در شهرهای زیر را مورد هدف حملات موشکی خود قرار می‌دهد و همیشه اول از همه می‌گفت الف- دزفول.

وی گفت: موشک اسکاد B که 120 متر طولش است و به شعاع 500 متر را تخریب می‌کرد موجب می‌شد تا هیج‌جایی از این حمله موشکی مصون نماند و در یک روز شش موشک از این نوع به دزفول اصابت کرد که شعله آن از نزدیک مشاهده می‌شد.   

این رزمنده دفاع مقدس افزود: چندتا از این موشک‌ها به تهران نیز اصابت کرد که به خاطر فاصله زیاد آن خرج زیادی برای بعثی‌ها داشت.   

سنگری اظهار داشت: به قول مردم دزفول موشک‌های 9 متری به کوچه‌های 3 متری اصابت می‌کرد و بیش از 489 بار بمباران و اصابت 2500 گلوله توپ به واحدهای مسکونی صورت گرفت و 19هزار و 500 واحد مسکونی ویران شد که درست یک هفته بعد از آن به بازسازی این واحدها همت گمارده شد.   

وی تصریح کرد: برخی جاها حتی 6 بار تخریب می‌شد اما دوباره مردم به بازسازی آن می‌پرداختند و مقاومت را ادامه می‌دادند.   

سنگری گفت: در دزفول از یک طرف شهدا را تشییع می‌کردند و از سوی دیگر با هلهله وشادی رزمندگان را به جبهه‌ها می‌فرستادند.   

این استاد دانشگاه افزود: دزفول 2700 روز مقاومت کرد و دلیل کینه بعثی‌ها نسبت به دزفول اقداماتی بود که جوانان رزمنده این دیار حتی قبل از جنگ صورت داده بودند.   

وی اظهار داشت: 2600 شهید، 4000 جانباز ، 452 آزاده و 147 مفقودالاثر در دزفول زمینه‌ای شد تا این شهر در سال 66 به عنوان شهر نمونه ایران معرفی شود.   

سنگری تصریح کرد: روز ششم دی ماه 1359، 27 دسامبر 1980 خبرگزاری‌های خارجی اعلام کردند که دزفول یکی ازشهرهای زیر آتش توپ خانه عراق است که تنها یک بیمارستان و یک جراح دارد و با این حال ایستاده و مردمش شهر را ترک نمی‌کنند.

این رزمنده دفاع مقدس گفت: در همین شهر خانم‌ها صبح‌ها درب خانه را جارو می‌زدند و این درست در همان موقعی بود که تهدید موشکی وجود داشت مادری که دو شهید داده بود درب خانه‌اش را جارو می‌زد تا رزمندگان احساس نکنند مردم در شهر حضور ندارند.   

وی افزود: در دزفول مردم شب‌ها غسل می‌کردند و خانم‌ها در زیر چادر پوشیده می‌شدند تا اگر موشک به شهر اصابت کرد و شهید شدند پوشیده باشند این شهر چنین فرهنگی را داشته است.   

سنگری اظهار داشت: دزفول را کهف‌الاسلام نیز می‌نامند و در حاشیه رودخانه در غارهایی به نام "کت" که شکل تغییر یافته "کهف" است وجود دارد و از همین غارها و رودخانه برای مقاومت مردم استفاده می‌شد.   

این استاد دانشگاه تصریح کرد: شهر دزفول یک هزاره سابقه فرهنگی دارد و بسیاری از شخصیت‌های مقاوم برای آموزش در همین غارها می‌ماندند و مقاومت می‌کردند مردم شب‌ها وضو می‌گرفتند تا برای شهادت آماده باشند.   

وی گفت: حتی تا مدت‌ها بچه‌های این شهر به جای غذا کاهو می‌خوردند زیرا غذا نبود و آیت‌الله مدنی و آیت‌الله سید مجدالدین قاضی دزفولی تصمیم گرفتند تا به گونه‌ای کمک پیدا کنند.   

این رزمنده دفاع مقدس افزود: خانه‌هایی در دزفول داریم که 23 نفر در یک خانه شهید شده‌اند و یا وقتی موشک اصابت می‌کرد خانواده‌ها بر روی ویرانه‌های خانه خود می‌گفتند به امام نگویید چقدر شهید داده‌ایم به امام بگویید ما هنوز فرزندانی برای شهادت و مقاومت داریم و پدری که 12 نفر از اعضای خانواده‌اش شهید شدند روی تل خاکی این را می‌گفت.   

سنگری اظهار داشت: شهر دزفول  84 زن و مردش در یک حمله موشکی به شهادت رسیدند و حتی یکبار 13 انگشت را از پشت بام جمع کردیم که این موضوع در شعر قیصر امین پور با عنوان شعری برای جنگ نیز مطرح شده است.

وی تصریح کرد: در ماه مبارک رمضان مردم وقتی می‌خواستند افطار کنند به شوخی می‌گفتند که آماده نوشیدن شربت شهادت باشید و دریک لحظه افطار در ماه رمضان 44 شهید دادیم که افطارشان در بهشت اتفاق افتاد.   

این استاد دانشگاه گفت: در شهید آباد و بهشت علی دزفول شهیدان کوچک خود را به مانند حضرت علی اصغر(ع) روی دست می‌گرفتند و با فریاد یا محمدا می‌گفتند کربلای ما اینجاست.   

وی افزود: وقتی بنی صدر به دزفول آمده بود و می‌گفت زمین می‌دهیم و زمان می‌گیریم یک خانم در مسجد جامع شهر در حضور مقام معظم رهبری جلو آمد و محکم به سینه بنی صدر زد و گفت به من 20 تا آرپی‌ جی بدهید تا پرچم ایران را وسط بغداد بکوبم.   

سنگری اظهار داشت: مردمی که در دزفول ایستادگی کردند اسوه مردمان دیگر هستند که شعاع این مقاومت به لبنان و بحرین نیز رسیده است و کیلومترها آن طرف‌تر در سرزمین‌های اسلامی دیده می‌شوند.   

وی تصریح کرد: مقاومت دزفول به پیروزی خرمشهر رسید و این مولود مقاومت دزفول است و یک گره خوردگی و همبستگی بین مردم خرمشهر و دزفول وجود دارد.   

این رزمنده دفاع مقدس گفت: 4 خرداد فرصتی برای پاسداشت این روز و یادآوری آن عظمت‌هاست و باید این چراغ را پیش روی جوانانمان روشن نگه داریم.   

سنگری افزود: مقاومت در دزفول ریشه در ارزشهایی داشت و یکی از شاخص‌ترین علل و اسباب این مقاومت مساجد این شهر بودند و خاستگاه انقلاب ما نیز مساجد هستند.   

وی اظهار داشت: روزی که موشک به مسجد خورده بود و ویران شده بود در همان شب جلسه قرآن برگزار شد که با صدای بلند تلاوت می‌کردند تا همسایه‌ها بشنوند که کسی در شهر هست و مردم حضور دارند.   

این استاد دانشگاه تصریح کرد: مردم در دزفول ماندند و مقاومت کردند و دزفول را به عنوان یک اسوه مقاومت مطرح کردند.   

سنگری گفت: الگوها و تاریخ بزرگ این شهر و مردم مقاوم و نماد مقاومت دزفول آیت‌الله سیدمجد‌الدین قاضی امام جمعه این شهر و نماینده امام خمینی(ره) موجبات این ایستادگی را فراهم کردند.   

وی افزود: وقتی در دیدار آیت‌الله قاضی با حضرت امام خمینی(ره) اجازه ندادند که همراهان ایشان بیایند امام (ره) فرمودند همه تشریف بیاورند.   

این رزمنده دفاع مقدس خاطر نشان کرد: آیت‌الله قاضی نماد مقاومت این شهر و پل تاریخی دزفول نماد ایستادگی آن است و این مقاومت ناشی از ارزش‌های برگرفته از قرآن و اهل بیت(ع) بود.   

انتهای پیام/