به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران؛  بر اساس آخرین گزارش در مجمع جهانی آب، سازمان ملل متحد اعلام کرد که منابع آب شیرین در دنیا به وضع خطرناک رسیده است و کشورهای دنیا باید تدابیر جدی را در نظر بگیرند وگرنه جهان در آینده بسیار نزدیک با فاجعه برخورد خواهد کرد.
 
حیات 7 میلیارد انسان به 30 درصد آب بسته است. تقسیم این آب در کره زمین نامتعادل است. 9 کشور دنیا 60 در صد منابع آبی را در اختیار دارند این کشورها کانادا، آمریکا، روسیه و.. است این کشورها عمده ترین منابع آبی را دارند. مناطقی مثل شمال افریقا، شرق میانه، و اسیای میانه از جمله مناطق خشک دنیا به شمار می آید.
 
گفتنی است؛ کشور ما افغانستان نیز بخاطر سال ها جنگ و نا امنی و بی برنامگی طی ده ها سال هیچ بهره برداری از منابع آبی خود نکرد و این آب ها به صورت عادی در بستر رود ها جریان داشتند و سرازیر شدند به کشورهای همسایه .
 
افغانستان فقط 30 در صد از منابع آبی خود را مصرف می کند و 70 در صد دیگر به اسناد یکی از آمارها که بیشتر از 50 میلیارد آب میشود سالانه از افغانستان به کشورهای همسایه سرازیر می شود.
 
حال سوال این است که آیا مدیریت برای منابع آبی وجود ندارد؟ یا فشارهای سیاسی کشورهای همسایه مانع این مدیریت می شود؟
 
در پاسخ باید گفت: کمبود دانش و عدم اگاهی در این رابطه باعث شده تا کشورهای همسایه روی هر قطره آب افغانستان برنامه ریزی کردند و از ضعف و نا اگاهی ما سوء استفاده می کنند و برای استفاده یک جانبه از آب افغانستان دست به هر کاری می زنند.
 
جریان این اب ها در بستر رودخانه ها سبب شده که کشورهای همسایه نوعی احساس مالکیت در این آب ها بکنند. امروزه که ما در مسیر توسعه قرار داریم یکی از موضوعاتی که باید در محراب توجه قرار بگیرد مدیریت منابع آبی است.
 
هرگاه که ما بخواهیم یک پروژه بزرگی را بخاطر بهره برداری از منابع آبی خود روی دست بگیریم حساسیت ایجاد می شود از طرف همسایه ها. که در واقع آب عرصه تقابل افغانستان با کشورهای همسایه برای همسایگان هم یک فرصت باشد و هم یک تهدید.
 
افغانستان یک کشوری است که به انرژی، ترانزیت، بندرگاه های کشورهای همسایه ضرورت دارد و کشورهای همسایه به آب افغانستان . که این موضوع شاید باعث شود تا ما نیاز آنها را و آنها نیاز ما را برطرف کنند.
 
سوال دیگر اینکه چگونه کشوری بر کشور دیگر که آب اش سرازیر می شود بتواند استفاده ابزاری کند و این موضوع به عنوان دیپلماسی آب شناخته شود؟ متاسفانه در این رابطه قاعده و قانون خاصی وجود ندارد منتهی تعامل بین کشورها در چهارچوب قرارداد های دو جانبه صورت میگیرد. بیشتر آب در افغانستان به سود کشورهای همسایه استفاده می شود.
 
در حال حاضر 98 در صد حیات مردم ترکمنستان از آب های افغانستان است و تمام آب ترکمنستان بسته به دو منبع مرغاب و امو است. این در شرایطی است که ما در بالا دست آب قرار داریم ولی زمینهای ما لم یزرع است و مردم ما کار ندارند و همچنان از آب اشامیدنی بی بهره هستند.
 
خاطرنشان می‌شود؛ این مشکلات همه بخاطر بی برنامگی در دولت کرزی بود ما حتی یک آمار دقیقی از مقدار آب موجود در چرخه هیدرولوژی خود نداریم. هر منبع یک مقدار را ارایه می کنند این ها همه به خاطر بی برنامگی است. ما 8 میلیون هکتار زمین قابل کشت داریم در صورتی که زمین های کشت ابی ما 3/1 میلیون است و برنامه ای که متناسب با نیازها باشد وجود ندارد.
 
وقتی ما از مدیریت منابع آبی صحبت می کنیم این مدیریت باید تامین آب اشامیدن مردم در شهرها و روستاها باشد، ما حتی در پایتخت هم مشکل آب داریم و 85 درصد مردم در کابل با مشکل آب مواجه هستند چه برسد به شهرها و روستاها ! ما متاسفانه یک برداشت منسجم از منابع آبی نداریم.
 
گفتنی است؛‌ دولت آینده اول باید یک هماهنگی کلی در سطح دولت یعنی طوری که ارکان ثلاثه نظام را در بر بگیرد طراحی کند و ما باید این آگاهی را به توده مردم منتقل بسازیم چون این جزء ای از منافع ملی ما است و جزء پارامترهای مهم کشور محسوب می شود و مساله آب طوری است که حیات انسان به آن وابسته است.
/انتهای پیام

منبع: شبکه اطلاع رسانی افغانستان