شهید "مهران کابلی":
شک نکنید ما بسیار آگاهانه رفته‌ایم
شهید "مهران کابلی" در وصیت نامه خود این چنین نوشت: ای امت بزرگ، هرگز به دل خود شک نیاورید که ما با چشمان بسته رفته‌ایم، بلکه بسیار آگاهانه رفته‌ایم.
به گزارش خبرنگار دفاعی- امنیتی باشگاه خبرنگاران، امروز 14 اردیبهشت سالروز شهادت شهید "مهران کابلی" در سال 1366 هجری شمسی است.
شهید مهران کابلی، سال ۱۳۴۰ش در روستای "قره تپه" چشم به جهان هستی گشود. مهران از دوران نوجوانی و جوانی، شور و شوق خدمت به اسلام و انقلاب اسلامی را بیش از پرداختن به سایر امور، در سر داشت.
توصیف احوالات شهید کابلی از زبان یکی از همرزمانش، شنیدنی است: «در سال ۱۳۶۰ش یکبار به همراه ۹ نفر دیگر از هممحلیهایش جهت سپری کردن دوره آموزشی و اعزام به جبهه به رامسر رفته بود ولی - به دلایلی که هنوز هم نمی‌دانیم - آموزش را تمام نکرده، برگشته بود.
در آن جمع از همه ما بزرگ‌تر بود، دیگر نه حرفی از اعزام زد و نه به سوی جبهه حرکت کرد. از لحاظ مالی اصلاً مشکلی نداشت. بسیار شیکپوش و اهل مسافرت بود.
ارتش را که محل خدمت سربازی‌اش بود، به پایان رساند. بعد از خدمت، ازدواج کرد که ثمره ازدواجش، تولد فرزند پسرش حمیدرضا بود. حمیدرضا هنوز دو سالش نشده بود که خبر رسید شهید کابلی به جبهه آمده است.
کسی باورش نمی‌شد، تا اینکه در منطقه کردستان او را دیدیم. دیگر آن مهرانی که می‌شناختیمش نبود. روحیه‌اش خیلی تغییر کرده بود. نماز‌هایش، دعا‌هایش، صحبت و رفتار و کردارش همه فرق کرده بود. نماز‌هایش خیلی بامعرفت بود. کمتر حرف می‌زد.
ادامه عملیات کربلای ۱۰ در منطقه ماووت عراق بود که بر اثر ترکش خمپاره ۶۰ به شدت زخمی شد. او را در آمبولانس گذاشتند، هر زمانی که درد زخم‌ها، او را اذیت می‌کرد فقط ذکر مقدس «یا حسین (ع)»، «یا مهدی (عج)» و «یا زهرا (س)» بود که به او آرامش می‌بخشید. به اورژانس نرسیده، به شهادت رسید و روح از کالبد جسمش جدا شده و او نهمین لاله پرپر روستای قره تپه گردید.
پیکر مطهرش بعد از تشییع جنازه بر دوش مردم در مزار و جوار شهیدان «تاجبخش»، «رحمت» و «سیروس» به خاک سپرده شد.»
دومین فرزند شهید - با نام مبارک ابوالفضل - حدوداً چهار ماه بعد از به شهادت رسیدن سردار بزرگوار، مهران کابلی متولد شد.
شهید مهران کابلی، سال ۱۳۴۰ش در روستای "قره تپه" چشم به جهان هستی گشود. مهران از دوران نوجوانی و جوانی، شور و شوق خدمت به اسلام و انقلاب اسلامی را بیش از پرداختن به سایر امور، در سر داشت.
توصیف احوالات شهید کابلی از زبان یکی از همرزمانش، شنیدنی است: «در سال ۱۳۶۰ش یکبار به همراه ۹ نفر دیگر از هممحلیهایش جهت سپری کردن دوره آموزشی و اعزام به جبهه به رامسر رفته بود ولی - به دلایلی که هنوز هم نمی‌دانیم - آموزش را تمام نکرده، برگشته بود.
در آن جمع از همه ما بزرگ‌تر بود، دیگر نه حرفی از اعزام زد و نه به سوی جبهه حرکت کرد. از لحاظ مالی اصلاً مشکلی نداشت. بسیار شیکپوش و اهل مسافرت بود.
ارتش را که محل خدمت سربازی‌اش بود، به پایان رساند. بعد از خدمت، ازدواج کرد که ثمره ازدواجش، تولد فرزند پسرش حمیدرضا بود. حمیدرضا هنوز دو سالش نشده بود که خبر رسید شهید کابلی به جبهه آمده است.
کسی باورش نمی‌شد، تا اینکه در منطقه کردستان او را دیدیم. دیگر آن مهرانی که می‌شناختیمش نبود. روحیه‌اش خیلی تغییر کرده بود. نماز‌هایش، دعا‌هایش، صحبت و رفتار و کردارش همه فرق کرده بود. نماز‌هایش خیلی بامعرفت بود. کمتر حرف می‌زد.
ادامه عملیات کربلای ۱۰ در منطقه ماووت عراق بود که بر اثر ترکش خمپاره ۶۰ به شدت زخمی شد. او را در آمبولانس گذاشتند، هر زمانی که درد زخم‌ها، او را اذیت می‌کرد فقط ذکر مقدس «یا حسین (ع)»، «یا مهدی (عج)» و «یا زهرا (س)» بود که به او آرامش می‌بخشید. به اورژانس نرسیده، به شهادت رسید و روح از کالبد جسمش جدا شده و او نهمین لاله پرپر روستای قره تپه گردید.
پیکر مطهرش بعد از تشییع جنازه بر دوش مردم در مزار و جوار شهیدان «تاجبخش»، «رحمت» و «سیروس» به خاک سپرده شد.»
دومین فرزند شهید - با نام مبارک ابوالفضل - حدوداً چهار ماه بعد از به شهادت رسیدن سردار بزرگوار، مهران کابلی متولد شد.
مشخصات شهید مهران کابلی
نام پدر : حاجی
نام مادر: ایران افغان‌پور
تاریخ تولد : 1340/01/10
تاریخ شهادت : 1366/02/14
محل تولد : روستای قرهتپه بهشهر، استان مازندران
وضعیت تأهل: متأهل
دین: اسلام
مذهب: شیعه
تحصیلات: متوسطه
عضویت بسیج: یگان لشگر 25 کربلا
مسئولیت: جانشین گروهان
طول مدت حیات: ۲۶ سال
شناسنامه شهادت
تاریخ شهادت: 1366/02/14 محل شهادت: ماووت عراق، عملیات کربلای 10
نحوه شهادت: اصابت ترکش خمپاره به قلب
مزار شهید: روستای قرهتپه
شناسنامه تدفین
کشور: ایران استان: مازندران شهرستان: بهشهر روستا: قره تپه
تاریخ تدفین: 1366/02/16 گلزار شهدای قره تپه
آری! مهران هم به شهادت رسید تا مصداق بارز بیانات مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) گردد که فرموده‌اند:
«امروز، به فضل همین شهادت‌ها و به برکت خون شهدا، ملت ما، ملت سربلند و آبرومندی است و ملت‌ها آبرو و عزت را این‌گونه باید پیدا کنند...
شهادت بالا‌ترین پاداش و مزد جهاد فی سبیل الله است...
شهدا، علاوه بر مقامات رفیع معنوی که زبان‌ها و قلم‌ها از توصیف آن و چشم و دل‌ها از مشاهده آن ناتوانند، مشعل‌دار پیروزی و استقلال ملتند و حق بزرگ آنان بر گردن ملت، بسی عظیم است...
پرچم عروج انسان به بام معنویت که امروز در گوشه و کنار دنیا برافراشته می‌شود، درحقیقت پرچم امام ما و شهیدان اوست. آن‌ها زنده‌اند و روز به روز زنده‌تر خواهند شد...
همه کسانی که در جنگ تحمیلی هشت ساله، چه با حضور خود یا فرزندان و عزیزانشان، حضور و فعالیتی داشته‌اند، مخصوصاً خانواده شهیدان عزیز و جانبازان و اسیران گرامی، باید بدانند که در امتحانی بزرگ شرکت کرده و در آن سربلند بیرون آمده‌اند. فرزندان شهدا بدانند که پدران آنان موجب شدند که اسلام در چشم شیطان‌ها و طاغوت‌های عالم ابهت پیدا کند...
ایستادگی در مقابل دشمنان مقتدر و مسلط، زورگوی ظالم و پرروی گستاخ، کار بسیار بزرگ و باعظمتی است. این همان کاری است که مردم ما کردند و عظمت ملت ما به‌خاطر همین شهادت جوانان شما و شجاعت فرزندانتان بود...
من اکنون به پدران و مادران، همسران و فرزندان، خواهران و برادران و دیگر کسان شهدای عزیز و جانبازان و اسرا و مفقودین درود می‌فرستم و اعلام می‌کنم که آنان در رتبه و شأن معنوی، بلافاصله پشت سر عزیزان فداکار خویشند...
هرچه داریم، به برکت جان‌فشانی‌ها و فداکاری‌هاست، به برکت روحیه شهادت‌طلبانه است. اساساً جهاد واقعی و شهادت در راه خدا، جز با مقدمه‌ای از اخلاص‌ها و توجه‌ها و جز با حرکت به سمت «انقطاع الی الله» حاصل نمی‌شود...
شهید جانش را فروخته و در مقابل آن، بهشت و رضای الهی را گرفته است که بالا‌ترین دستاوردهاست. به شهادت در راه خدا، از این منظر نگاه کنیم. شهادت، مرگ انسان‌های زیرک و هوشیار است که نمی‌گذارند این جان، مفت از دستشان برود و در مقابل، چیزی عایدشان نشود...
فداکاری شهیدان و گذشت خانواده‌ها و حضور رزمندگان ما بود که ابرهای تیره و تار آن روزگار دشوار را از افق زندگی این ملت زدود. اگر مجاهدت فداکارانه جوانان این مرز و بوم که به این شهادت‌ها منتهی شده است نمی‌بود، همه روزهای این ملت، در زیر چتر سیاه ظلم و تجاوز و دخالت دشمنان اسلام و ایران، به شب‌های تار بدل می‌گشت.»
متن وصیتنامه بسیجی قهرمان شهید مهران کابلی
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
شکر و سپاس بی‌پایان خدای را که یگانه خالق گیتی است. در میان مخلوقات، بشر را در دنیا آفرید تا که در آفرینش خویش نیک نظر کند و در رهگذر شناخت ستارگانی از خطه پیامبران فرا راهش قرار داد که درخشیدند و شک را از میان بردند و برهانی محکم و بزرگ چون قرآن کریم را نازل فرمود تا دل‌ها را منور سازد و حجت را تمام کند.
پروردگارا، ای معبود من، زبان من عاجز از وصف عظمت و جلال توست اما ای خدای مهربان تو نیک می‌دانی که برگزیده‌ام ترا از میان همه، پس مرا به یقین برسان.
اینجانب مهران کابلی فرزند حاجی با شناخت کاملی که به مکتبم اسلام و سرورم حسین(ع) مظلوم کربلا دارم به ندای امام امت، خمینی‌کبیر لبیک گفته و راه حسین(ع) را که همان خط سرخ محمد(ص) و آلش می باشد، می‌ستایم و با جان و دل بر می‌گزینم.
من اسلام بزرگ را مکتبی سازنده جهان و کامل می‌دانم و چیزی را بالاتر از آن نیافته‌ام، لیکن حفاظت و پاسداری از آرمان‌های مقدس آن را هرگز با هیچ چیز دیگر مقیاس نخواهم زد. بیایید قبل از آنکه دیگران به حساب ما برسند به حسابمان رسیدگی کنیم و بیاندیشیم که عازم کجا هستیم. چشم دل را باز کنیم و بنگریم بر دوستان حق که چگونه بی‌محابا در سفرند ؟
ای خفتگان به ظاهر بیدار، برخیزید که دیگر ظالمان برای محو دین خدا عرصه را بر ما تنگ می‌کنند. به خود آیید و کوشش کنید.
ای امت دلاور اسلام ، رهبری را پیرو باشید و هم اوست که دنیای امروز را در بهت حیران فرو برده و هم اوست که از آخرین اختر تابناک آسمان نورانی ولایت و امامت فرمان می‌برد و او خمینی کبیر است که دشمنان اسلام او را بهتر شناخته‌اند. پس قبل از اینکه ما عظمت او را دریابیم زیرکانه و موذیانه عرصه را بر او تنگ می‌کنند تا بر ستم خود بیافزایند.
آیا نمی‌اندیشید که او جهان را برای ظهور حضرت حق مهدی موعود (عج) آماده خواهد کرد؟
پدر بزرگوار و پر صبرم آگاه باش سرانجام مسلمین و مؤمنین سفر آخرت است. پس چه بهتر که این سفر وصال عشق که همان آرامش در جوار خداست باشد.
پدر جان، شرمنده‌ام که این‌گونه با شما سخن می‌گویم زیرا که فرزندی نبودم شایسته بزرگی شما و نتوانستم قلب پاکت را ظاهراً مزین کنم، اما باور کن که به آرزوی خودم رسیدم و زندگی شیرین من آغاز گشته است. پیروان حسین(ع) رستگارند و من برای احیاء مکتب حسین (ع) جنگیدم. پس غم مخور و محکم باش که خدا پسندانه باشد و خداوند را بسیار سپاس گفته و مرا حلال کن.
و اما شما مادر گرامی، من نمی‌دانم که در فراق من شما چگونه ایستادگی خواهید کرد و ارزش خود را چگونه به فاطمه زهرا (س) عرضه می‌کنی که عزت و شرف مؤمن همان حفظ حرمت کتاب خداوند است. همانی که از فرزندان زهرا (س) به ما رسیده است و صلاح نبود که من آرام باشم در حالی‌که همه چیزمان بر باد می‌رفت.
من زندگی کردن در شهرهای به‌دور از جبهه، آن‌هم با آرامش تمام را هرگز نمی‌پسندم. زیرا خود را بهتر از هیچ‌کدام از رزمندگانی که در جبهه‌ها می‌جنگند و پاره پاره می‌شوند و هیچ ادعایی هم ندارند نمی‌بینم.
دیگر زمان شعار دادن نیست ، امروز روزی است که مؤمنان با عزم جزم خود در مقابل دشمنان خود می‌رزمند. مادر جان دنیا محل گذر است و در این گذرگاه کوتاه باید خالص بود تا به دیدار الله رفتن لذت‌بخش باشد نه اینکه با هراس.
برادران و خواهرانم، سخنی نیز با شما دارم. پس گوش فرا دهید اگر که مرا از خود می‌دانید و اگر که می‌خواهید در روز محشر قادر باشیم دیده بر دیده هم بیافکنیم. آیا حرف‌های این بنده سیه دل را می‌شنوید و بر قلب شما می‌نشیند یا سخنان ناقص مرا به‌زودی به فراموشی می‌سپارید؟
تفکر کنید که تا بحال چه بودید و دنبال چه می‌گشتید و آیا کسی را ناظر و حاضر بر اعمال خود دیده‌ایم؟ خیال می‌کنید بیهوده آفریده شده‌اید؟ از خواب غفلت برخیزید و تأمل کنید در بیداری خود و پی مهر خدا باشید.
آه ای خواهران دلسوزم، آرزوی من این است شما را درحجاب استوار و عبادتی در خور خانواده شهداء ببینم. خود را به خدا نزدیک سازید.
آه ای برادران عزیزم، آیا هنگام آن نرسیده تا از کوچک‌ترین خود بشنوید. باور کنید من خیلی دیر برخاستم و لبیک گفتم. شاید همان حب دنیا موجب شد و شاید هم حب خودم اما بدانید اگر چنین بوده ستم بوده در حق خودم ولی به هر حال شادم از این برخاستن خود و چقدر لذت‌بخش است نظر کردن به شخصیت‌های خداوند پس از بیدار شدن و عدم دلبستگی به دنیا با آن‌همه اعمال خود.
به من اجازه دهید که بگویم حسین جان، اینان برادران من هستند. من عاشق راهم، و هدفم حفظ آبروی اسلام است و در پایان پس از پیروزی اسلام، رسیدن به لقاءالله می‌باشد و رفتن به جبهه یک وظیفه شرعی است.
پیامی برایت دارم همسرم ، سفارش بسیار می کنم تو را به اخلاقی قابل ستایش و حجاب و عبادت، هر چند که حرف دلم را با خبری و در انجام آن کوشا، همان‌گونه باش که خدا را خوش آید و روحم را شاد کن تا بلکه خداوند کریم نظر لطفی بر شما افکند. بسیار راضی و خوشحال باش به رضای پروردگار.
و تو ای پسرم، زمانی فرا می‌‌رسد که عظمت راه پدرت را می‌یابی و با غرور بر زمین پست قدم می‌نهی، اما از تو می‌خواهم که از پرچمداران مکتب بزرگ اسلام باشی که ما به خاطر پاسداری و دفاع از شرافت مسلمین و جلال و احیای آن جنگیدیم و جز این چیزی نبوده و اگر در این میان خونمان ریخته شد که فدا شدیم، آن هم بسیار مشتاقانه و نیز به کمال سعادت و خوشبختی رسیدن است و در جوار دوستان خدا زیستن.
دوستان من، در طلب معرفت بکوشید و پرهیز کنید از بی‌خبری که شما بزرگید و محترم و دنیا بسیار کوتاه است و زیبا، در پی دنیا نروید، آرام‌تر بروید و با خدا بروید.
دوستانم، دوستدار آیه‌های قرآن باشید، دوستان ایده‌هایی باشید که شما را ارزش دهد، بسیج را ارج نهید و حمایت کنید که خلیفه‌های خداوند همان‌ها هستند. حافظان دین و ایمان همانانند. امیدم این است که امام را اطاعت کنید.
ای بندگان، نمی‌توانم دل بکنم از شما و بروم، سفارش می‌کنم شما را به تقوی و ایمان.
ای امت بزرگ، هرگز به دل خود شک نیاورید که ما با چشمان بسته رفته‌ایم بلکه بسیار آگاهانه رفته‌ایم.
نمازم را امام جمعه محترم بهشهر حجت‌الاسلام آقای سید صابر جباری بخوانند و مرا در کنار دوستان شهیدم به خاک بسپارید. در ضمن چنانچه مراسمی برگزار شود روحم را شاد می‌کند، برادران مؤمن بسیجی زحمات آن را متحمل شوند.
" والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته "
هفت تپه - تاریخ تنظیم وصیتنامه : 66/2/8
مهران کابلی
تاریخ شهادت : 66/2/14
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام/
اطلاعیه مهم دادگستری کل استان مازندران
شناسایی مرد هزارچهره در ساری/ شاکیان به دادگستری مازندران مراجعه کنند
