بالاخره "جگر" بخوریم یا نخوریم؟
جگر یکی از غذاهایی است که متخصصان تغذیه نسبت به آن نظرات مختلفی دارند. برخی بر این عقیده‌اند که خوردن جگر برای کسانی که فقر آهن دارند بسیار مفید است و عده‌ای نیز بر این باورند که جگر می‌تواند عامل بروز برخی بیماری‌ها باشد.
دکتر منصور ریسمانچی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، درگفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: جگر پایگاه اصلی سوخت و ساز مواد غذایی،شیمیایی، دارویی و سموم بدن دام و محل ذخیره و منبع ویتامین A ،B ،B1 ،B6 ،B12 و ریز مغذی‌ها است این عضو سرشار از اسید فولیک، آهن و روی است.
وی افزود: پروتئین جگر سیاه در رده پروتئین گوشت قرمز است ولی آهن آن 2 تا3 برابر آهن گوشت گاو بوده و سرشار از چربی است. مقدار کلسترول آن تقریبا 2 برابر گوشت قرمز کم چرب است و اگر در یک روز 100گرم آن مصرف شود، تقریبا 1/5 برابر بیشتر از حد مجاز، کلسترول وارد بدن شده است.
ریسمانچی تصریح کرد: جگر خام یا نیمه پخته می‌تواند بسیاری از میکروب‌های بیماری‌زا را به بدن مصرف کننده انتقال دهد. انگل یا کرم زبانی شکل یکی از میکروب‌های مشترک بین دام و انسان است که بیشتر از طریق جگرهایی که حرارت لازم را نگرفته‌اند، وارد بدن و در ناحیه حلق انسان مستقر می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: جگر سیاه محل تجمع و دفع مواد زائد، سموم شیمیایی، داروهای هورمونی است به همین دلیل احتمال دارد پسماند برخی از این ترکیبات در بافت چرب جگر دام اندوخته و برای سلامت مصرف کننده مضر باشد بنابراین بهتر است از احشای دام‌های جوان تر که احتمال تجمع سموم در آن کمتر است استفاده شود.
ریسمانچی اذعان داشت: دل، جگر و قلوه به دلیل چربی‌های اشباع و کلسترول بسیار بالا می‌توانند منجر به پرفشاری خون، افزایش کلسترول و نارسایی کلیوی شود و با ایجاد پاسخ‌های التهابی در بدن عوارض بیماری‌های مفصلی را ناگوارتر سازند.
انتهای‌پیام/
