زيگورات که در گويش محلي به چغازنبيل (تپه وارونه) شهرت دارد، نيايشگاهي باستاني است که ۱۲۵۰ سال پيش از ميلاد به دست «اونتاش» پادشاه بزرگ عيلام باستان و براي ستايش «اين شوشيناک» الهه نگاهبان نگاهبانان ساخته شده است.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران خوزستان، زيگورات در ۴۵ کيلومتري جنوب شوش و ۳۵ کيلومتري غرب شهر باستاني شوشتر در نزديکي منطقه باستاني هفت تپه قرار دارد.

 چغازنبيل اولين اثر تاريخي ايران است که در سال ۱۹۷۹ در فهرست ميراث جهاني يونسکو جاي گرفت و جامعه بين المللي براي آن ارزش جهاني قائل است.

چغازنبيل نمونه اي از هنر عيلامي است. اين بنا در سال ۱۹۳۳ توسط  براون افسر زلاندي کشف شد و پس از آن در طي سال هاي ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲ توسط هيئت باستان شناسي گيرشمن به طور کامل از زير خاک بيرون آمد.

چهار گوشه اين بناي عظيم دقيقاً در جهت يکي از جهات چهارگانه جغرافيايي بنا شده است و اين نشان مي دهد که عيلامي ها شمال، جنوب، شرق و غرب را به خوبي مي شناخته اند.
 
اين بنا از ميليون ها خشت و آجر ساخته شده که حدود ۵۰۰۰ آجر آن نوشته هايي به زبان آشوري- عيلامي دارد که همگي متن واحدي دارد.

 آجرها توسط مهر مکتوب نشده اند و هر کدام جداگانه با دست نوشته شده اند و اين نشان مي دهد که عيلامي ها از خط براي تزئين معابد خود استفاده مي کردند.

معماري پلکاني زيگورات تداعي گر باورهايي است که درباره اين پرستشگاه باستاني سينه به سينه منتقل شده است. /س

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.