شبکه هاي کامپيوتري –جلسه نهم
با پروتکل DHCP بیشتر آشنا شوید
پروتکل پیکربندی پویای میزبان، پروتکلی است که توسط دستگاه‌های شبکه‌ای بکار می رود تا پارامترهای مختلف را که برای عملکرد برنامه‌های منابع گیر در IP (پروتکل اینترنت) ضروری می باشند، بدست آورد. با بکارگیری این پروتکل، حجم کار مدیریت سیستم به شدت کاهش می یابد.
به گزارش دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ پروتکل پیکربندی پویای میزبان، پروتکلی است که توسط دستگاه‌های شبکه‌ای بکار می رود تا پارامترهای مختلف را که برای عملکرد برنامه‌های منابع گیر در IP (پروتکل اینترنت) ضروری می باشند، بدست آورد. با بکارگیری این پروتکل، حجم کار مدیریت سیستم به شدت کاهش می یابد و دستگاه‌ها می توانند با حداقل تنظیمات و یا بدون تنظیمات دستی به شبکه افزوده شوند.
سرويس DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) بصورت خودکار تمامي اطلاعات مربوط به TCP/IP از قبيل IP آدرس , DNS سرور , Gateway و بسيار گزينه هاي ديگر را در اختيار کلاينت ها قرار مي دهد.
عمليات مربوط به تخصيص آدرس IP به کلاينت ها در چندين مرحله صورت مي پذيرد که در اينجا به آن مي پردازيم:
1 - کلاينت ها در زمان بوت شدن سيستم يا شروع مجدد سرويس يا با استفاده از دستور ipconfig /renew در ويندوز شروع به پخش پيغام هايي به نام DHCP Discover بصورت همگاني (broadcast) مي کنند و در اين پيغام ها درخواست IP خود را براي DHCP سرور هاي در محل اعلام مي کنند.
2 - سروهاي DHCP که اين پيغام را دريافت مي کنند در جوب پيغامي بنام DHCP Offer براي کلاينت ارسال مي کنند و IP مورد نظر خود را به کلاينت پيشنهاد مي دهند.
3 - کلاينت که ممکن است از چندين سرور پيشنهاد IP داشته باشد معمولا به سريعترين پيشنهاد با پيغامي بنام DHCP Request درخواست IP مي کند. کلاينت اين پيغام را بصورت همگاني ارسال مي کند که براي سرور مورد نظر نشان دهنده قبول پيشنهاد و براي بقيه نشان دهنده عدم قبول مي باشد.
4-سرور DHCP هم با يک پيغام DHCP ACK با اين درخواست موافقت مي کند.
براي جلوگيري از اينکه دو سيستم همزمان از يک آدرس استفاده کنند، مي توان DHCP سرور را تنظيم کرد تا قبل از اختصاص IP به کلاينت آن را ping کند تا مشکلي بوجود نيايد. همچنين کلاينت با استفاده از ARP اين عمل را انجام مي دهد.
سرور DHCP اين تنظيمات را براي دوره زماني مشخصي در اختيار کلاينت قرار مي دهد که اصطلاحا lease time گفته مي شود. کلاينت وقتي به 50% از زمان باقي مانده رسيد از سرور تقاضاي تمديد زمان اجاره را مي کند که در اين مرحله پيغام ها بصورت Unicast رد و بدل مي شود.
اگر سرور تا 87.5% از زمان باقي مانده به کلاينت پاسخ ندهد، کلاينت شروع به فرستادن پيغام هاي DHCP Request بصورت همگاني مي کند تا سرورهاي ديگر هم بتوانند به او پاسخ دهند.
گاها در بعضي شبکه ها DHCP سرورهاي قلابي يا Rogue DHCP سرورها به کلاينت ها آدرس اختصاص مي دهند.
اگر DHCP سرور و کلاينت ها در دو شبکه مجزا از هم قرار داشته باشند ميبايست از يک Relay Agent استفاده کرد تا درخواست ها را از طرف کلاينت ها براي DHCP سرور بازپخش کند و سپس جواب را از طرف DHCP به کلاينت ها منتقل کند.
DHCP Relay Agent (dhcrelay) درخواست هايي که از سابنت بدون DHCP سرور مي آيد را به DHCP سرور هاي سابنتهاي ديگر که ما مشخص کرده ايم بازپخش مي کند.
دليل استفاده از DHCP Relay Agent اينست که روتر Broadcast را از خود عبور نمي دهد و DHCP clientها براي گرفتن IP از Broadcast استفاده مي کنند پس براي حل اين مشکل ما از يک DHCP Relay Agent استفاده مي کنيم که بدين ترتيب عمل مي کند:
DHCP Relay Agent پيغام هايي که به صورت Broadcast ارسال مي شود و تقاضاي IP مي کنند را جمع آوري مي کند و سپس خود بصورت Unicast با DHCP سرور درخواست مورد نظر را مطرح مي کند و جواب گرفته شده را براي client ارسال مي کند. در واقع DHCP Relay Agent نقش ميانجي را ايفا مي کند.
