محققان دانشگاه کالیفرنیا خبر دادند
گامي بزرگ در درمان سرطان سينه به کمک تابش های مادون قرمز
پژوهشگران اخیرا نانوذراتی طراحی و تولید کرده‌اند که می‌تواند داروی شیمی‌درمانی را با خود حمل کرده و با تابش لیزر دو فوتونی تحریک شده و دارو را در محل تومور رهاسازی کند.
به گزارش خبرنگار علمي باشگاه خبرنگاران، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا موفق به ساخت حامل دارویی شدند که قادر به حمل داروی شیمی‌درمانی بوده به‌طوری که می‌تواند درصورت تابش دو فوتون لیزر مادون قرمز نزدیک، دارو را به‌صورت مستقیم درون تومور رهاسازی کند. این پروژه با همکاری جفری زینک و فویو تامانوی انجام شده و نتایج آن در قالب مقاله‌ای در نشریه Small به چاپ رسیده است.
رهاسازی دارو با کمک تابش پرتو برای درمان برخی بیماری‌ها نظیر سرطان بسیار مناسب است زیرا به پزشکان این امکان را می‌دهد که در زمان و مکان دلخواه دارو را رهاسازی کنند. این که بتوان داروی شیمی‌درمانی را با دقت بالا درون سلول‌های سرطانی رهاسازی کرد یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود زیرا با این کار سلول‌های سالم از گزند این ترکیبات مرگبار در امان می‌مانند و اثرات جانبی دارو به حداقل می‌رسد. اما ارائه سیستم دارویی که بتوان با تابش پرتو رهاسازی را کنترل کرد کاری چالش برانگیز است. برای انجام این پروژه زینک و تامانوی با محققانی از بخش فناوری‌نانو مرکز سرطان و پژوهشگرانی از دانشگاه مونتپیلر فرانسه همکاری کردند، ماحصل فعالیت‌های این گروه ساخت نانوذراتی بود که می‌توانست پرتوهای نفوذ کرده به درون بافت را جذب کرده و دارو را رهاسازی کنند.
به گفته ي محققان این نانوذرات حاوی هزاران حفره و ساختار نازک لوله‌ای بودند که داروی شیمی‌درمانی را درون خود نگه‌می‌دارد. انتهای این حفره‌ها توسط نانودریچه‌هایی مسدود شده که موجب حفظ و نگهداری داروی شیمی‌درمانی می‌شود. این نانودریچه‌ها مولکول‌های ویژه‌ای هستند که به انرژی تابش دو فوتونی پاسخ داده و موجب باز شدن مسیر می‌شوند. این گروه تحقیقاتی اثربخشی این روش درمانی را روی سلول‌های سرطان پستان در آزمایشگاه تست کردند.
قدرت نفوذ لیزر دو فوتونی در طول‌موج‌های مادون قرمز نزدیک تنها 4 سانتیمتر است بنابراین این روش تنها برای سرطان‌هایی که در این عمق از پوست قرار دارند مناسب است سرطان‌های پستان، معده، روده و رحم با این روش می‌توانند درمان شوند.
این نانوذرات علاوه بر درمان، می‌توانند در بخش شناسایی نیز مورد استفاده قرار گیرند؛ این نانوذرات حاوی مولکول‌های فلورسانتی هستند که با استفاده از روش‌های تصویربرداری مولکولی می‌توان از آنها تصویر گرفت. این ویژگی به محققان امکان می‌دهد که پیش از تابش پرتو مادون قرمز برای از بین سلول سرطانی، مسیر حرکت نانوذرات را نیز رصد کنند.
رهاسازی دارو با کمک تابش پرتو برای درمان برخی بیماری‌ها نظیر سرطان بسیار مناسب است زیرا به پزشکان این امکان را می‌دهد که در زمان و مکان دلخواه دارو را رهاسازی کنند. این که بتوان داروی شیمی‌درمانی را با دقت بالا درون سلول‌های سرطانی رهاسازی کرد یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود زیرا با این کار سلول‌های سالم از گزند این ترکیبات مرگبار در امان می‌مانند و اثرات جانبی دارو به حداقل می‌رسد. اما ارائه سیستم دارویی که بتوان با تابش پرتو رهاسازی را کنترل کرد کاری چالش برانگیز است. برای انجام این پروژه زینک و تامانوی با محققانی از بخش فناوری‌نانو مرکز سرطان و پژوهشگرانی از دانشگاه مونتپیلر فرانسه همکاری کردند، ماحصل فعالیت‌های این گروه ساخت نانوذراتی بود که می‌توانست پرتوهای نفوذ کرده به درون بافت را جذب کرده و دارو را رهاسازی کنند.
به گفته ي محققان این نانوذرات حاوی هزاران حفره و ساختار نازک لوله‌ای بودند که داروی شیمی‌درمانی را درون خود نگه‌می‌دارد. انتهای این حفره‌ها توسط نانودریچه‌هایی مسدود شده که موجب حفظ و نگهداری داروی شیمی‌درمانی می‌شود. این نانودریچه‌ها مولکول‌های ویژه‌ای هستند که به انرژی تابش دو فوتونی پاسخ داده و موجب باز شدن مسیر می‌شوند. این گروه تحقیقاتی اثربخشی این روش درمانی را روی سلول‌های سرطان پستان در آزمایشگاه تست کردند.
قدرت نفوذ لیزر دو فوتونی در طول‌موج‌های مادون قرمز نزدیک تنها 4 سانتیمتر است بنابراین این روش تنها برای سرطان‌هایی که در این عمق از پوست قرار دارند مناسب است سرطان‌های پستان، معده، روده و رحم با این روش می‌توانند درمان شوند.
این نانوذرات علاوه بر درمان، می‌توانند در بخش شناسایی نیز مورد استفاده قرار گیرند؛ این نانوذرات حاوی مولکول‌های فلورسانتی هستند که با استفاده از روش‌های تصویربرداری مولکولی می‌توان از آنها تصویر گرفت. این ویژگی به محققان امکان می‌دهد که پیش از تابش پرتو مادون قرمز برای از بین سلول سرطانی، مسیر حرکت نانوذرات را نیز رصد کنند.
