رحیمیان در گفتگو با  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: بسیاری از روان‌شناسان بر این نظر هستند که آدمی بسیاری از رفتارهای سالم و ناسالم را از طریق مشاهده و همانندسازی با الگو یاد می‌گیرد و به نظر اینان کسانی مورد الگو قرار می‌گیرند که جذاب، مهم و یا دوست داشتنی باشند.

وی در ادامه افزود: بر اساس الگوی رفتاری کودک یا نوجوان ممکن است اعضای خانواده، معلم، همسالان و هم‌کلاسی‌ها، افراد محله، اعضای فامیل و حتی شخصیت‌های یک فیلم با یک داستان باشد ، به هر حال اگرچه والدین باشند و یا هر شخص دیگری می‌تواند در پرورش کودک و نوجوان ترسو، نگران، وابسته، ناسازگار و عصبی و غیره تاثیر بگذارد.
 
این استاد دانشگاه تصریح کرد: همچنان‌که یک مادر مضطرب و یا خشن یک کودک مضطرب و خشن تربیت می‌کند. قهرمان یک فیلم و یا قهرمان یک داستان هم می‌تواند اضطراب یا خشونت را به کودک یا نوجوان انتقال دهد و از او شخصیتی مضطرب و عصبی و خشن بسازد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: بهترین راه برای الگوسازی در نوجوانان و فرزندان ارائه الگوهای مناسب از سوی جامعه و نهادها زیربط است تا خانواده‌ها و اولیای مدرسه بتوانند این الگو صحیح و تأیید شده جامعه را در فرآیند تعلیم و تربیت به کودک معرفی کنند و به او اطمینان دهند که الگوی مورد علاقه او الگویی مناسب است.