هر شب با قرآن/ به تدبیرهای خود مغرور نشوید!
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
پس آیا آن (خدایی) که بر هر کس و عملکرد او حاکم و ناظر است، (با بُت‌های ساختگی یکی است؟) و (لی) آنان برای خدا شریکانی قرار داده‌اند. بگو: آنها را نام ببرید (چه هستند و چه توانی دارند؟) آیا خدا را از شریکانی در زمین خبر می‌دهید که او نمی‌شناسد؟ یا سخنی توخالی (می‌گویید)، بلکه برای کسانی که کفر ورزیدند، مکرشان آراسته جلوه داده شده است واز راه (حق) باز داشته شده‌اند وهر که را خدا گمراه کند، پس برای او هیچ هدایت کننده‌ای نیست.
* قائم بودن خدا، به معنای تدبیر تمام امور و کفایت، حفاظت، نظارت، و ثبت و ضبط آنهاست.
* خداوند با طرح سؤال، عقل و فطرت انسان را به قضاوت می‌طلبد. زیرا عقل و فطرت با شرک سازگار نیست. «أفمن... ام تنبئونه»
* کسی که از خدای علیم و واحد و قیّوم جدا شود، به ورطه شرک و چند خدایی گرفتار می‌آید. «شرکاء»
* بت‌پرستی و شرک به قدری سبک سری و بی‌منطق است که حتی نمی‌توان نام و اوصاف معبودان آنان را بیان کرد. «قل سمّوهم»
* شاید مشرکان نیز از عمق جان بت‌ها را قبول ندارند. «ام بظاهر من القول»
* شرک نیز نوعی کفر است. «جعلوا اللَّه شرکاء... زیّن للذین کفروا»
* کسی که مسائل انحرافی برایش جلوه کرد، از راه حق و مسیر هدایت باز می‌ماند. «زُیّن... صدّوا»
* به نقشه‌ها و تدبیرهای خود مغرور نشوید. «زیّن... مکرهم»
آیه 33 سوره رعد
أَفَمَنْ هُوَ قَآئِمٌ عَلَی کُلِّ نَفْسِ بِمَا کَسَبَتْ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَکَآءَ قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا یَعْلَمُ فِی الْأَرْضِ أَم بِظَهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ بَلْ زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُواْ مَکْرُهُمْ وَصُدُّواْ عَنِ السَّبِیلِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ پس آیا آن (خدایی) که بر هر کس و عملکرد او حاکم و ناظر است، (با بُت‌های ساختگی یکی است؟) و (لی) آنان برای خدا شریکانی قرار داده‌اند. بگو: آنها را نام ببرید (چه هستند و چه توانی دارند؟) آیا خدا را از شریکانی در زمین خبر می‌دهید که او نمی‌شناسد؟ یا سخنی توخالی (می‌گویید)، بلکه برای کسانی که کفر ورزیدند، مکرشان آراسته جلوه داده شده است واز راه (حق) باز داشته شده‌اند وهر که را خدا گمراه کند، پس برای او هیچ هدایت کننده‌ای نیست.
* قائم بودن خدا، به معنای تدبیر تمام امور و کفایت، حفاظت، نظارت، و ثبت و ضبط آنهاست.
* خداوند با طرح سؤال، عقل و فطرت انسان را به قضاوت می‌طلبد. زیرا عقل و فطرت با شرک سازگار نیست. «أفمن... ام تنبئونه»
* کسی که از خدای علیم و واحد و قیّوم جدا شود، به ورطه شرک و چند خدایی گرفتار می‌آید. «شرکاء»
* بت‌پرستی و شرک به قدری سبک سری و بی‌منطق است که حتی نمی‌توان نام و اوصاف معبودان آنان را بیان کرد. «قل سمّوهم»
* شرک نیز نوعی کفر است. «جعلوا اللَّه شرکاء... زیّن للذین کفروا»
* کسی که مسائل انحرافی برایش جلوه کرد، از راه حق و مسیر هدایت باز می‌ماند. «زُیّن... صدّوا»
* به نقشه‌ها و تدبیرهای خود مغرور نشوید. «زیّن... مکرهم»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
