به گزارش خبرنگار فناوری‌های نوین باشگاه خبرنگاران؛ یکی از آنها وجود عنصر پنجمی به نام اتر یا انرژی فانتوم است این عنصر یک عامل جاذبه‌ای غیرقابل مشاهده است که باعث تسریع گسترش انبساط کیهان می شود.
 
همراه با زمین، آب و هوا یک احتمال دیگر این است که در مجاورت انرژی خلا یا میدان خیالی، چگالی آنها در طول زمان افزایش یابد که سبب شتاب گیری کیهان شود و با سرعت بیشتری بتواند نیروی اتمی در هم بشکند و باعث پایان کیهان در هر بیست هزار میلیون سال شود، چیزی که به آن تبدیل بزرگ می گویند.



داده های تجربی که زمینه ساز این فرضیه هستند از ماهواره پلانک "آژانس فضایی اروپا" (ESA) و ماهواره (WMAP) ناسا بدست آمده‌اند. این مشاهدات در نهایت به حل اصطلاح انرژی تاریک می‌انجامد و یک فرمول ریاضی مشخص که در فازهای جامد، مایع و گاز متفاوت است ارائه می‌دهد.