به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، شركت نفت ستاره خليج فارس در سال 1385 با هدف طراحي، مديريت، تامين منابع مالي، احداث، بهره‌برداري و نگهداري از پالايشگاه ميعانات گازي به ثبت رسيد.     

این شرکت با بهره گيري از توان و ظرفيت نيروهای متخصص ايراني و شركت هاي داخلي اعم از مديريتي ، مهندسي و ساخت از جمله بزرگترين شركت هاي پالايشي است كه هم اكنون در حال احداث پالايشگاه ميعانات گازي در بندرعباس با ظرفيت 360,000 بشكه در روز مي باشد
این پالایشگاه  به عنوان نخستین پالایشگاه طراحی شده بر اساس خوراک میعانات گازی با ظرفیت ۳۶۰ هزار بشکه در روز شامل واحدهای تقطیر، تصفیه گازمایع، تبدیل کاتالیستی، تصفیه نفتا، ایزومریزاسیون، تصفیه نفت سفید و نفت گاز با هدف تولید بنزین، گازوئیل، گاز مایع و سوخت جت در کنار پالایشگاه فعلی بندرعباس در حال ساخت است. خوراک مورد نیاز این پالایشگاه از طریق یک خط لوله به طول بیش از ۴۸۵ کیلومتر از پالایشگاه‌های گازی عسلویه تامین خواهد شد.

با بهره برداری از پالایشگاه ستاره خلیج فارس روزانه ۳۵ میلیون لیتر بنزین ( عدد اکتان ۹۵ ) و ۱۴ میلیون لیتر گازوئیل به ظرفیت تولید فرآورده‌های نفتی کشور اضافه می‌شود. تولید روزانه ۴ میلیون لیتر ال پی جی ( گازمایع)، ۳ میلیون لیتر سوخت جت و ۱۳۰ تن گوگرد از دیگر محصولات تولیدی این واحد پالایشی هستند. ظرفیت ذخیره سازی فرآورده‌های نفتی این پالایشگاه در حدود ۱۱ میلیون بشکه می‌باشد.

ساخت این پالایشگاه با ۷۰۰ هکتار مساحت از سال ۱۳۸5 آغاز شده‌است و در صورت تامین به موقع منابع مالی تا پایان سال ١٣٩٤به بهره برداری خواهد رسید.

با بهره‌برداری از پالایشگاه ستاره خلیج فارس، ایران از نظر تولید بنزین و گازوییل خودکفا می شود. میانگین روزانه مصرف بنزین کشور در حدود 63 میلیون لیتر و گازوییل در حدود 102 میلیون لیتر می باشد. تولید روزانه بنزین در پالایشگاههای ایران هم اکنون 43 میلیون لیتر و گازوییل بیش از 91 میلیون لیتر است که با بهره برداری از پالایشگاه ستاره خلیج فارس، تولید روزانه بنزین به 78 میلیون لیتر و تولید روزانه گازوییل به 105 میلیون لیتر در روز می رسد.

ارزش افزوده پالایشگاه‌های میعانات گازی بیشتر از پالایشگاه‌های نفتی است و از سوی دیگر، تولید بیش از ۷۵ درصد بنزین و نفت‌گاز از خوراک پالایشگاه میعانات گازی از جمله توجیه‌های اقتصادی برای انجام این پروژه‌است.

۴۰ درصد سهام شرکت نفت ستاره خلیج فارس متعلق به شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ( دولت)، ۳۵ درصد شستا (شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی) و ۱۰ درصد صندوق بازنشستگی صنعت نفت و ۱۵ درصد شرکت SPC اندونزیایی است. بر اساس برآوردهای انجام شده برای ساخت این واحد پالایشی به حدود ۲٫۶ میلیارد یورو منابع مالی نیاز است.

پالایشگاه ستاره خلیج فارس قبلا توسط کنسرسیومی متشکل از شرکت مهندسین مشاور بینا و شرکت تهران جنوب در حال ساخت بود .

افزايش ميزان توليد انواع بنزين از پالايشگاه ، توجه ویژه به منابع انسانی به عنوان سرمایه اصلی سازمان و تلاش جهت رفع نیازهای رفاهی آنان، اعمال روشهای نوین علمي در مدیریت ساخت و نصب به منظور ارتقاء سطح بهره قابل حصول از پالايشگاه، نگرش ویژه به HSE به منظور حفظ برنامه های سازمان و اعمال روشهای نوین مدیریتی تولید در همه سطوح بمنظور ارتقاء راندمان و کارائی سیستم و در نهایت افزایش نرخ بهره وری از اهداف این پالایشگاه است.

همچنین دستیابی به جایگاه اول تولید بنزین در کشور و تبدیل شدن به یکی از 5 شرکت اصلی صادر کننده بنزین در منطقه خاورمیانه از چشم انداز اصلی این شرکت می توان نام برد.

واحد كنترل كيفيت مسئول بررسي كيفيت تمامي تجهيزات موجود در پالايشگاه است. اين واحد وظيفه نظارت بر اجراي صحيح ساخت تجهيزات پالايشگاه مطابق با استاندارد مربوطه را دارا ميباشد. علاوه بر نظارت بر صحت ساخت تجهيزات مطابق با استاندارد هاي مربوطه، واحد كنترل كيفيت وظيفه نظارت عاليه بر كار بازرسان و واحدهاي كنترل كيفيت پيمانكاران را نيز دارا ميباشد. فعاليت هاي كنترل كيفيت به سه بخش زير تقسيم ميشود: نظارت و بازرسي بر خريد تجهيزات، نظارت و بازرسي در مراحل ساخت تجهيزات و نظارت و بازرسي در مراحل نصب و راه اندازي تجهيزات.     

نظارت و بازرسي تجهيزات خريداري‌شده و يا ساخته‌شده شامل مراحل زير مي باشد كه مطابق با استاندارد ساخت آن تجهيز (نظير استانداردهاي ASME ، API ، IPS و ... ) صورت ميگيرد:     

الف - بازرسي قبل از ساخت     

در مراحل پيش از ساخت الزامات كنترل كيفيت كه در استانداردهاي ساخت تجهيزات وجود دارد، در قراردادهاي ساخت و خريد تجهيزات گنجانده ميشود. ارزشيابي نحوه كار واحدهاي كنترل كيفيت پيمانكاران و شركتهاي بازرسي نيز بر عهده اين واحد ميباشد.     

ب - بازرسي حين ساخت     

نظارت و بازرسي در حين ساخت مطابق با نيازهاي استانداردهاي ساخت تجهيزات انجام ميگيرد. بازرسي حين ساخت شامل بازرسي نحوه ساخت (بازرسي مواد اوليه، بازرسي تجهيزات مورد استفاده در ساخت و ...)، بازرسي از صحت اجراي تستهاي حين ساخت و ... مي شود.     

ج- بازرسي پس از ساخت     

پس از ساخت تجهيزات تستهاي عملكردي جهت اطمينان از كارايي آنها انجام ميشود. در زمان استفاده از تجهيزات نيز لازم است در مقاطع زماني مشخص بازرسيهاي دوره اي (In-Service Inspection) از تجهيزات فوق انجام شود.   
 
نقش واحد كنترل كيفيت پس از تكميل و راه‌اندازي پالايشگاه به بازرسي دوره‌اي از تجهيزات و نظارت بر تعويض تجهيزات فرسوده واحدها تغيير ميكند.     

پس از تكميل و راه‌اندازي پالايشگاه، شرح وظايف واحد كنترل كيفيت به موارد زير تغيير خواهد كرد: انجام بازرسيهاي دورهاي (In-Service Inspection)، نظارت و بازرسي بر صحت انجام عمليات تعميراتي بر روي تجهيزات معيوب و نظارت بر ساخت و نصب تجهيزات جايگزين در مواردي كه امكان تعمير تجهيزات فرسوده وجود ندارد.

انتهای پیام/