به گزارش حوزه ادبیات باشگاه خبرنگاران ؛ عدد هفت در پارسی باستان به نام امرداد است امرداد معنای حیات جاودانه را نمایان می‌کند واز آنجایی که این عدد معنای زیبایی زندگی و جاودانگی می‌دهد هفت واژه را به نشانه آن برای هفت سین انتخاب کردند.

به روایتی هفت سین نشانه‌ای از هفت دانه گیاهی به شمار می‌رود که می‌توان با آن، سبزه نوروز را تهیه کرد در زمان باستانف‌پارسیان کهن از هفت دانه سبزه می‌پروراندند هرکدام از این دانه‌ها بیشتر و بهتر سبز می‌شد نشانه پرثمری آن محصول برای کاشت در آن سال بود.

هفت در بین اعداد دارای اهمیت و ارزشی خاص است که برای ایران و ایرانیان باستان مقدس بود و از آن برای مفاهیمی مثبت خوش یمن و فالی نیک استفاده می‌شد.

بنابر روایتی، هفت سین نخستین بار هفت شین بود و پس از اسلام این هفت شین به هفت سین تبدیل شد بنابر روایتی دیگر، سین واژه اول نام هفت فرشته باستان است که همگی دارای ویژگی‌هایی خاص و نیکو بودند.

سیر نمادی از اهورا مزادا(خداوند در پارسی باستان)، سبزی یا سبزه فرشته اردیبهشت و نماد آبهای پاک و بیکران است. سیب فرشته زن و نشانه‌ای از باروری و پرستاری، سنجد فرشته خوردار و نشانه‌ای از دلبستگی به شمار می‌رفت.

سرکه، فرشته امرداد و نشان جاودانگی، سمنو فرشته شهریور و نماد خواربار، سماک یا سماق فرشته بهمن و نمادی از بارارن قلمداد می‌شد.


انتهای‌پیام/ اس