ابهری در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: خودشیفتگی نتیجه عدم توانایی شخص در پذیرش نیازها و خواسته‌های دیگران است، افراد خودشیفته تصویری مبالغه‌آمیز از خود دارند و بسیار آسیب‌پذیر هستند و اغلب با هویت خود آشنا نیستند برای همین همیشه به دنبال توجه و تاثیر دیگران هستند.

وی افزود: این اختلال کمتر از سایر اختلالات شخصی رخ می‌دهد و احتمال ابتلا به آن حدود یک درصد است و بعضی از مطالعات نشان می‌دهد که این اختلال بیشتر در مردان جوان رخ می‌دهد.

ابهری ادامه داد: در این اختلال تمام انرژی فرد صرفا متوجه خودش است، به نحوی که دیگر بار قادر نیست عشق و محبت خویش را درباره سایرین هم به کار گیرد و فقط می‌توانند با کسانی که همانند و همفکران آنها هستند ارتباط برقرار کنند.

وی تاکید کرد: شاید همگی ما در دوران زندگی خویش با کسانی روبه‌رو بوده‌ایم که خویشتن را در بسیاری از جهات برتر از سایرین می‌دانند و پیوسته حس خود بزرگ بینی و مهم بودن دارند و می‌گویند من تاکنون هرگز ناکام نبوده‌ام و به قدری جذاب هستم که همه متوجه من می‌شوند اینها جمله‌ها و فرازهایی هستند که به زبان انسان خودشیفته جاری می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: این اختلال تقریبا در زمان خردسالی همه افراد وجود دارد و بی‌شک انتظار می‌رود که با گذراندن دوران رشد و بالندگی این اختلال اندک اندک از میان برود.

این روانشناس گفت: سعی کنیم همیشه در همه جهات میانه‌روی را رعایت نموده و به هم دیگر احترام بگذاریم و خود را برتر از دیگران نبینیم چرا که خودشیفتگی زیاد اختلال روانی محسوب می‌شود.

انتهای پیام/