به گزارش خبرنگار سیاست‌ خارجي باشگاه خبرنگاران، اواخر بهمن ماه سال گذشته، خبری روی خروجی خبرگزاری‌های سراسر دنیا قرار گرفت که موجبات شگفتی کنشگران سیاسی عراق و تاسف برخی شیعیان این کشور را فراهم آورد. 
 
"مقتدا صدر از سیاست کناره‌گیری کرد" این همان خبری بود که اگرچه، برخی رجل سیاسی عراق را به حیرت فرو برد، اما قند را هم در دل برخی دیگر، آب کرد.


بیانیه کناره‌گیری 
 
مقتدا صدر که حدود 6 ماه پیش هم زمزمه‌هایی مبنی بر کناره‌گیری‌اش از سیاست به گوش رسیده بود، این بار طی بیانیه‌ای بر عزم راسخ خود برای خداحافظی از دنیای سیاست سخن گفت.

در بیانیه مقتدا صدر آمده بود، که تمامی دفاتر "جریان صدر" و زیر مجموعه‌های آن که تحت عنوان "دفاتر سید شهید" در عراق فعالیت می‌کنند، بسته می‌شوند و او از روند سیاسی کشور کناره‌گیری خواهد کرد. 
 
در این بیانیه آمده بود که جریان صدر از اکنون هیچ فراکسیون پارلمانی ندارد و در داخل و خارج دولت نیز هیچ پست و کرسی ندارد. با این حال، تنها 19 موسسه همچنان تحت مدیریت مستقیم "مقتدا" باقی خواهند ماند. 
 
براساس این بیانیه، "مقتدا صدر" این تصمیم را برای حفظ آبروی خاندان صدر بویژه دو شهید این خاندان گرفته است، تا اسم آن‌ها از هرگونه اتهام فسادی که تاکنون روی داده یا احتمال دارد در آینده تحت عنوان این دفاتر در داخل و خارج عراق صورت گیرد، دور بماند. 

 
"مقتدا صدر" در این بیانیه نوشته است: من، تنها وارث شهید ثانی، بسته شدن تمامی دفاتر و زیرمجموعه‌های جریان صدر در تمام سطوح دینی، اجتماعی و سیاسی را اعلام می‌کنم و هیچ کسی حق ندارد به نمایندگی از این دفاتر سخن بگوید، یا تحت عنوان این دفاتر در داخل یا خارج از عراق فعالیت کند. 
 
بیانیه صادر شده از سوی "مقتدا" اگرچه صراحتا بر پایان کار سیاسی جریان صدر تاکید می‌کرد،اما ساعاتی پس از صدور این بیانیه، یک منبع آگاه پارلمانی عراق خبر داد که مقتدا صدر از "جعفر صدر" فرزند شهید آیت الله "سیدمحمدباقر صدر"، خواسته که رهبری سیاسی جریان وابسته به خاندان صدر را بر عهده بگیرد.

از سویی دیگر، فراکسیون پارلمانی جریان صدر موسوم به "فراکسیون الاحرار" که پس از بیانیه کناره گیری مقتدا از سیاست، تقریبا به حالت نیمه تعطیل درآمده بود، چند روز پس از این بیانیه، اقداماتی را برای ادغام در فراکسیونی تکنوکرات انجام داد.

برکناری خودخواسته و گمانه‌زنی‌های ناتمام

پس از بیانیه "مقتدا" مبنی بر کناره‌گیری از سیاست، گمانه زنی‌های زیادی در محافل سیاسی و رسانه‌ای پیرامون این برکناری خودخواسته مطرح شد،  برخی علت آن را افزایش فساد در 6 وزارتخانه تحت نفوذ جریان صدر دانسته و گروهی دیگر افزایش امکان پیروزی "نوری المالکی" در انتخابات آینده را دلیل کناره گیری "مقتدا" از سیاست می‌دانستند.

از سویی دیگر، برخی کارشناسان کناره‌گیری مقتدا از سیاست را رندانه توصیف کردند که وی از این طریق قصد دارد در آستانه انتخابات پارلمانی عراق با فشار بر حزب حاکم، قدرت چانه‌زنی خود را افزایش داده و نقش پررنگ‌تری را در صحنه سیاسی این کشور ایفا کند.  


سرباز کردن زخم کهنه اختلاف "مقتدا صدر" با" نوری مالکی" نخست وزیر عراق پس از حوادث تروریستی استان الانبار، شاید دلیل دیگری برای خانه نشینی سیاسی مقتدا باشد؛ به عبارت دیگر، شاید بتوان کناره گیری مقتدا از سیاست را احتذار رهبر جریان صدر از زورآزمایی با رهبر حزب حاکم قانون دانست؛ هرچند به اعتقاد برخی کارشناسان، نباید احتمال ائتلاف "مقتدا صدر" با "ایاد علاوی" رهبر حزب العراقیه را علیه نخست وزیر، مغفول گذاشت. 

"مقتدا صدر" کیست؟

"سید مقتدا صدر" متولد 21 مرداد 1352 است.وی چهارمین فرزند آیت‌الله "سیدمحمد صادق صدر" مجتهد متنفذ عراقی است که در دوران حاکمیت صدام ترور شد.همچنین آیت‌الله "سیدمحمد باقر صدر" مرجع تقلید عالی‌رتبه عراق که در زمان رژیم بعثی صدام به دلیل نقش محوری در مبارزه مردمی علیه رژیم دیکتاتوری به شهادت رسید، عموی مقتدا بود.  
 
شهادت دو تن دیگر از برادران مقتدا توسط عمال رژیم صدام(دیکتاتور سابق عراق)، موجب شد تا مقتدا ناگزیر از زندگی مخفیانه و زیرزمینی باشد.

وی پس از شهادت پدرش در 29 بهمن 1377، فعالیت سیاسی خود را با هدف اولیه برقراری ارتباط با طرفداران و مقلدان پدرش آغاز کرد. در نتیجه پس از مدتی، هسته‌ اولیه جماعت "صدر ثانی" با عضویت نیروهای جوان، تشکیل شد. 


مقتدا پس از سامان دادن به نیروهای تحت فرمان خود، شهرهای نجف و کوفه را به پایگاه اصلی گروه خود بدل کرد و در حرم امام علی (ع) و مسجد کوفه سنگر گرفت. 

مقتدا و مقابله با قوای متجاوز آمریکایی
 
در اوایل سال 2004 در پی سقوط رژیم دیکتاتوری صدام، منطقه‌ای در بغداد با عنوان "شهرک صدر" به محل استقرار نیروهای مقتدا تبدیل شد و شاخه نظامی جریان صدر، تحت عنوان "جیش المهدی" با فرماندهی مقتدا، به مقابله با نیروهای متجاوز آمریکایی و انگلیسی پرداخت. 

 
مقتدا علاوه بر مبارزات مسلحانه، سایر حوزه‌های کسب قدرت را مغفول نگذاشت و با کمک طرفدارانش، موسسات خیریه و دفاتر پدرش را در شهرهای مختلف عراق دوباره فعال کرد. وی سپس با تدوین مرام‌نامه‌ای که در آن بر لزوم تشکیل حکومتی اسلامی و اقامه حدود شرعی برای آینده عراق تاکید شده بود، وارد صحنه سیاسی و اجتماعی این کشور شد.
 
در دوران اشغال عراق توسط آمریکا و متحدانش، زندگی سیاسی "مقتدا صدر" با فراز و نشیب‌های زیادی همراه بود. پس از اشغال عراق توسط قوای متجاوز آمریکا، استراتژیست‌های نظامی کاخ سفید، جریان صدر را چندان جدی نگرفتند، اما پس از مدتی که مواضع آمریکایی‌ها توسط جوانان پرشور عضو جریان صدر، تهدید شد، متجاوزین به مقابله با گروه "جیش المهدی" برخاستند.

درمرداد ماه 1384، نیروهای آمریکایی تصمیم گرفتند با هدف به قتل رساندن مقتدا به منزلش حمله کنند. اما او درمهر ماه 1385 در کنار "جلال طالبانی" رییس جمهور عراق حاضر شد تا میزان نفوذ خود را در دولت جدید عراق نشان دهد.
 
انتهای پیام/