هر شب با قرآن/ شیوه‌ی تربیتی اسلام؛ تشویق ده برابر تنبیه
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
هرکه نیکی آورد، پس برای او پاداشی ده برابر آن است وهرکه بدی آورد، جز مانند آن کیفر نخواهد دید و به آنان هرگز ستم نخواهد شد.
* از کلمه‌ی جاء استفاده می شود که پاداش و کیفر مورد بحث در این آیه، مربوط به دادگاه قیامت است. وگرنه چه بسا خلافی که با توبه محو یا به نیکی تبدیل شود. یبدّل اللّه سیّئاتهم حَسنات (فرقان، 70.)، یا مورد عفو قرار می گیرد. یَعفُو عن کثیر (مائده، 15)، و چه بسا نیکی ها که با ریا و عُجب و گناهان دیگر محو و حبط شود. پس عملی ملاک است که به صحنه‌ی قیامت آورده شود. جاء بالحسنة ... جاءبالسیّئة
*گرچه آیه‌ی مربوط به عمل نیک و بد است، ولی طبق روایت، آنکه نیّت خیر کند پاداش دارد ولی نیّت سوء تا به مرحله عمل نرسد، کیفر ندارد واین فضل الهی است.
* در روایات آمده است: هر که در ماه، سه روز روزه بگیرد، گویا همه‌ی ماه را روزه گرفته است، زیرا هر روزش ده روز حساب می شود. عشر أمثالها
* پاداش ده برابر، حداقلّ است. بعضی اعمال، در بعضی شرایط و برای بعضی افراد، پاداش تا هفتصد برابر بلکه پاداش بی حساب هم دارد.
* از ده پاداش الهی، فقط یک قسمت مزد است و نُه قسمت دیگر فضل. فیوَفِّیهم اُجورهم و یزیدهم من فضله (نساء، 173)
* سؤال: اگر کیفر گنهکار، به اندازه‌ی گناه اوست، پس چرا یک روز روزه خوردن، شصت روز روزه کفّاره دارد؟
پاسخ: مقصود از مثل در آیه، از نظر عدد نیست، بلکه کیفیّت و چگونگی است. اهمیّت یک روز، روزه ماه رمضان، برابر با 60 روز در غیر ماه رمضان است. مثل شب قدر که در اهمیّت، بیش از هزار ماه است. این بیان اهمیّت است، نه برتری عددی.
* در شیوه‌ی تربیتی اسلام، تشویق ده برابر تنبیه است. عشر امثالها
* تشویقِ چند برابر، ظلم نیست ولی کیفر بیش از حد ظلم است. فلایجزی الا مثلها و هم لایظلمون
* خداوند، در پاداش با فضل خود رفتار می کند، ولی در کیفر، با عدل. عشر اءمثالها... الاّ مثلها
* عمل انسان همیشه و همه جا همراه انسان است. من جاء بالحسنة ... و من جاء بالسیّئة
آیه 160 سوره‌ی انعام
«مَن جَآءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ اءَمْثَالِهَا وَمَن جَآءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَیَّ إِلا مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ»هرکه نیکی آورد، پس برای او پاداشی ده برابر آن است وهرکه بدی آورد، جز مانند آن کیفر نخواهد دید و به آنان هرگز ستم نخواهد شد.
* از کلمه‌ی جاء استفاده می شود که پاداش و کیفر مورد بحث در این آیه، مربوط به دادگاه قیامت است. وگرنه چه بسا خلافی که با توبه محو یا به نیکی تبدیل شود. یبدّل اللّه سیّئاتهم حَسنات (فرقان، 70.)، یا مورد عفو قرار می گیرد. یَعفُو عن کثیر (مائده، 15)، و چه بسا نیکی ها که با ریا و عُجب و گناهان دیگر محو و حبط شود. پس عملی ملاک است که به صحنه‌ی قیامت آورده شود. جاء بالحسنة ... جاءبالسیّئة
*گرچه آیه‌ی مربوط به عمل نیک و بد است، ولی طبق روایت، آنکه نیّت خیر کند پاداش دارد ولی نیّت سوء تا به مرحله عمل نرسد، کیفر ندارد واین فضل الهی است.
* در روایات آمده است: هر که در ماه، سه روز روزه بگیرد، گویا همه‌ی ماه را روزه گرفته است، زیرا هر روزش ده روز حساب می شود. عشر أمثالها
* پاداش ده برابر، حداقلّ است. بعضی اعمال، در بعضی شرایط و برای بعضی افراد، پاداش تا هفتصد برابر بلکه پاداش بی حساب هم دارد.
* از ده پاداش الهی، فقط یک قسمت مزد است و نُه قسمت دیگر فضل. فیوَفِّیهم اُجورهم و یزیدهم من فضله (نساء، 173)
* سؤال: اگر کیفر گنهکار، به اندازه‌ی گناه اوست، پس چرا یک روز روزه خوردن، شصت روز روزه کفّاره دارد؟
پاسخ: مقصود از مثل در آیه، از نظر عدد نیست، بلکه کیفیّت و چگونگی است. اهمیّت یک روز، روزه ماه رمضان، برابر با 60 روز در غیر ماه رمضان است. مثل شب قدر که در اهمیّت، بیش از هزار ماه است. این بیان اهمیّت است، نه برتری عددی.
* تشویقِ چند برابر، ظلم نیست ولی کیفر بیش از حد ظلم است. فلایجزی الا مثلها و هم لایظلمون
* خداوند، در پاداش با فضل خود رفتار می کند، ولی در کیفر، با عدل. عشر اءمثالها... الاّ مثلها
* عمل انسان همیشه و همه جا همراه انسان است. من جاء بالحسنة ... و من جاء بالسیّئة
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
