هر شب با قرآن/ معامله با خدا
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
خدا از مؤمنان جانها و مالهایشان را خرید، تا بهشت از آنان باشد. در راه خدا جنگ می‌کنند، چه بکشند یا کشته شوند وعده‌ای که خدا در تورات و انجیل و قرآن داده است به حق بر عهده اوست. و چه کسی بهتر از خدا به عهد خود وفا خواهد کرد؟ بدین خرید و فروخت که کرده‌اید شاد باشید که کامیابی بزرگی است.
* دنیا، بازار است و مردم در آن معامله گر. فروشنده، مردم اند و خریدار خداوند. متاعِ معامله، مال و جان است و بهای معامله بهشت. اگر به خدا بفروشند، سراسر سود و اگر به دیگری بفروشند، یکسره خسارت است.
* معامله با خدا چند امتیاز دارد:
1- خود ما و توان و دارایی ما از اوست، سزاوار نیست که به جز او بدهیم.
2- خداوند، اندک را هم می خرد. (مثقال ذرّة خیراً یره)
3- عیوب جنس را اصلاح می کند و رسوا نمی سازد.
4- به بهای بهشت می خرد. خداوند در خریدن وارد مزایده می شود و نرخی را پیشنهاد می کند که فروختن به غیر او احمقانه و خسارت است.
* امام صادق علیه السّلام می فرماید: برای بدنهای شما جز بهشت، بهایی نیست، پس خود را به کمتر از بهشت نفروشید. (تفسیر مجمع البیان)
* با داشتن خریداری همچون خدا، چرا به سراغ دیگران برویم؟ (انّ اللّه اشتری)
* خداوند، تنها از مؤ من خریدار است، نه منافق و کافر. (من المؤ منین)
* در پذیرش الهی، جهاد با جان بر جهاد مالی مقدّم است. (انفسهم واموالهم)
(جان را همه دارند، ولی همه مال وثروت ندارند)
* بهشت، در سایه‌ی جهاد و شمشیر و تقدیم جان و مال به خداوند است. (لهم الجنّة یقاتلون فی سبیل اللّه)
* اگر هدف از جهاد، خدا باشد، کشته شدن یا نشدن، تفاوتی نمی کند. (یقاتلون فی سبیل اللّه فیَقتلون و یُقتلون)
* مؤ من همواره آماده‌ی رفتن به جبهه است. (یقاتلون) (فعل مضارع، نشانه‌ی استمرار وتداوم است)
* هدف مؤ من از جنگ، ابتدا نابود کردن باطل و اهل آن و سرانجام شهادت است. (یَقتلون و یُقتلون)
* در معامله با خدا، سود یقینی و قطعی است. (وعداً علیه حقّاً) در مزایده با خداوند هرچه هست حقّ و به سود انسان است، بر خلاف دیگران که یا قصد جدّی نیست یا بی انگیزه و دروغ است، یا غلّو، یا از روی هوس و یا برای طرد کردن رقیب است.
* ارزش جهاد، مجاهدان و شهیدان، مخصوص اسلام نیست، در تورات و انجیل هم مطرح است. و اگر امروزه در آن کتاب ها نیست، نشان تحریف آنهاست. (فی التورات والا نجیل)
* گرچه ما بر خدا حقی نداریم، امّا خداوند برای ما بر عهده‌ی خودش حقوقی قرار داده است. (وعداً علیه حقّاً)
* معامله یک عقد لازم است که وفا به آن واجب است. (وعداً، حقّاً، اوفی)
* خداوند مجاهدان مخلص را طرف معامله‌ی خود قرار داده است. (بایعتم) و نفرمود: «بعتم»
* بهترین بشارت، تبدیل فانی به باقی و دنیا به آخرت است و غیر آن خسارت و حسرت است. (فاستبشروا)
* در کنار انتقاد از منافقانِ جهادگریز، باید از مؤ منانِ مجاهد تقدیر وتشکّر شود. (فاستبشروا)
* بالاترین رستگاری تنها در سایه‌ی معامله با خداست. (ذلک هو الفوزالعظیم)
آیه 111 سوره توبه
إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَیٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَیٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ خدا از مؤمنان جانها و مالهایشان را خرید، تا بهشت از آنان باشد. در راه خدا جنگ می‌کنند، چه بکشند یا کشته شوند وعده‌ای که خدا در تورات و انجیل و قرآن داده است به حق بر عهده اوست. و چه کسی بهتر از خدا به عهد خود وفا خواهد کرد؟ بدین خرید و فروخت که کرده‌اید شاد باشید که کامیابی بزرگی است.
* دنیا، بازار است و مردم در آن معامله گر. فروشنده، مردم اند و خریدار خداوند. متاعِ معامله، مال و جان است و بهای معامله بهشت. اگر به خدا بفروشند، سراسر سود و اگر به دیگری بفروشند، یکسره خسارت است.
* معامله با خدا چند امتیاز دارد:
1- خود ما و توان و دارایی ما از اوست، سزاوار نیست که به جز او بدهیم.
2- خداوند، اندک را هم می خرد. (مثقال ذرّة خیراً یره)
3- عیوب جنس را اصلاح می کند و رسوا نمی سازد.
4- به بهای بهشت می خرد. خداوند در خریدن وارد مزایده می شود و نرخی را پیشنهاد می کند که فروختن به غیر او احمقانه و خسارت است.
* امام صادق علیه السّلام می فرماید: برای بدنهای شما جز بهشت، بهایی نیست، پس خود را به کمتر از بهشت نفروشید. (تفسیر مجمع البیان)
* با داشتن خریداری همچون خدا، چرا به سراغ دیگران برویم؟ (انّ اللّه اشتری)
* خداوند، تنها از مؤ من خریدار است، نه منافق و کافر. (من المؤ منین)
* در پذیرش الهی، جهاد با جان بر جهاد مالی مقدّم است. (انفسهم واموالهم)
(جان را همه دارند، ولی همه مال وثروت ندارند)
* بهشت، در سایه‌ی جهاد و شمشیر و تقدیم جان و مال به خداوند است. (لهم الجنّة یقاتلون فی سبیل اللّه)
* اگر هدف از جهاد، خدا باشد، کشته شدن یا نشدن، تفاوتی نمی کند. (یقاتلون فی سبیل اللّه فیَقتلون و یُقتلون)
* مؤ من همواره آماده‌ی رفتن به جبهه است. (یقاتلون) (فعل مضارع، نشانه‌ی استمرار وتداوم است)
* هدف مؤ من از جنگ، ابتدا نابود کردن باطل و اهل آن و سرانجام شهادت است. (یَقتلون و یُقتلون)
* در معامله با خدا، سود یقینی و قطعی است. (وعداً علیه حقّاً) در مزایده با خداوند هرچه هست حقّ و به سود انسان است، بر خلاف دیگران که یا قصد جدّی نیست یا بی انگیزه و دروغ است، یا غلّو، یا از روی هوس و یا برای طرد کردن رقیب است.
* گرچه ما بر خدا حقی نداریم، امّا خداوند برای ما بر عهده‌ی خودش حقوقی قرار داده است. (وعداً علیه حقّاً)
* معامله یک عقد لازم است که وفا به آن واجب است. (وعداً، حقّاً، اوفی)
* خداوند مجاهدان مخلص را طرف معامله‌ی خود قرار داده است. (بایعتم) و نفرمود: «بعتم»
* بهترین بشارت، تبدیل فانی به باقی و دنیا به آخرت است و غیر آن خسارت و حسرت است. (فاستبشروا)
* در کنار انتقاد از منافقانِ جهادگریز، باید از مؤ منانِ مجاهد تقدیر وتشکّر شود. (فاستبشروا)
* بالاترین رستگاری تنها در سایه‌ی معامله با خداست. (ذلک هو الفوزالعظیم)
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
