گزارش؛
"نژاد پرستی استعماری" از استرالیا تا آمریکا و رژیم اسرائیل
در این گزارش به سیاستهای نژادپرستانه کشورهایی همچون ایالات متحده امریکا، استرالیا و کانادا می‌پردازیم.
آیا شما هم متوجه موضوع "نژاد پرستی استعماری" که کشورهایی همچون ایالات متحده امریکا، استرالیا و کانادا را به اسرائیل متصل کرده است، شده‌اید؟ برای کسب اطلاعات بیشتری در این خصوص، گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران را بخوانید:
سعی کنید به این موضوع فکر کنید. تمام این کشورها مستعمرات بریتانیا هستند و مانند رژیم اسرائیل، سابقه تیره سبعیت علیه مردمان بومی و لحاظ آنان به عنوان شهروند درجه سوم را به دوش می‌کشند.
جدا از سیاست واقع گرایانه مربوط به اذهان عمومی در خصوص تجارت اسلحه، زمینه‌های استعمار زادیی و تکبر ایالات متحده امریکا و کانادا که در این گزارش مجال بررسی آن نیست، اکنون نوبت به آن رسیده تا ذهن خوانندگان را متوجه همسویی کشور متمدن و دموکراتیک استرالیا! در جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت که روزانه توسط اسرائیل بر خانواده های فلسطینی می‌رود، کنیم.
گذشته تراژیک و روایت غم انگیز کنونی از درد و رنج غیر قابل بیان بومیان فلسطین که در حال تحمل جرثومه فسادی همچون اسرائیل هستند، شباهت‌های چندی با تجربه بی‌عدالتی از سوی بومیان استرالیایی دارد.
مردم فلسطین روزی به نام روز فاجعه (روز نکبت) دارند، بومیان استرالیا نیز 26 ژانویه را که روز تهاجم به بومیان استرالیایی است، روز سوگواری نامگذاری کرده اند. هر دو استعمار گر، یعنی اسرائیل و انگلیس، "سرزمین خالی از سکنه" را برای توجیه اعمال وحشیانه خود و غصب سرزمین فلسطین و استرالیا عنوان کردند.
*** تاریخ استعمار
جزیره توسط اشغالگران و استعمارگران انگلیسی، استرالیا خوانده شد، سرزمینی که متعلق به حدود یک میلیون انسان با 200 ملیت که سابقه شان به بیش از 60 هزار سال پیش برمی گشت، بود. استعمار انگلیس با عبارت عصر نسل کشی عجین شده و تاریخ شناسان دوران سلطه انگلیس بر دیگر کشورها را به این نام می‌شناسند. جنگ های امپریالیستی و قتل عام گسترده ای برای تصاحب استرالیا توسط نیروهای بریتانیایی صورت گرفت. این جنگ ها به همراه بیماری و گرسنگی شدید باعث مرگ 70 هزار بومی استرالیایی در سال 1920 شد.
در آن زمان دولت بریتانیا تصمیم به تغییر رویه نمود بدین ترتیب سعی کرد از جنگ‌های خونین کاسته و به جای آن از طریق سیاستهای فرهنگی و به صورت مخفیانه به صورت سیستماتیک و بی‌رحمانه هویت و اتصالات قبیله ای را از بومیان بگیرد.
ملت استرالیا به حاشیه رانده شدند و ورود به محدوده شهری به جز برای سفید پوستان ممنوع اعلام شد، از آنان بدون پرداخت مزد بهره کاری گرفته می شد، استعمال زبان های بومی و آئین های مذهبی شان غدغن اعلام شد و فرزندانی که یکی از والدینشان غیر بومی بود به زور از آنها گرفته می‌شد.
تا سال 1967 و پیش از برگزاری همه پرسی در استرالیا، بومیان جزو مایملک دولت قلمداد می شدند. آنها حق انتخاب همسر نداشتند و به لحاظ قانونی نمی توانستند فرزندانشان را سرپرستی نمایند.
البته از سویی هم نمی‌توان میزان خشونت اعمال شده توسط استرالیا، ایالات متحده و کانادا را با اسرائیل مقایسه نمود. از آنجایی که اسرائیل هدف خود را استقرار دولت خالص یهودی در منطقه غصبی عنوان نموده، حتی برای یک برهه زمانی کوتاه هم از اعمال خشونت و کشتار فلسطینیان دست بر نداشته است. بنابراین می‌توان گفت اسرائیل در قرن حاضر وحشیانه‌ترین جنایت را مرتکب می‌شود.
اسرائیل همواره سختگیرانه‌ترین سیاستهای آپارتاید را بر فلسطینیان تحمیل کرده است. اسرائیل با وضع قوانین سختگیرانه نژاد پرستانه‌اش، سعی در جدایی‌اندازی در میان خانواده های فلسطینی دارد، بدین ترتیب مرد و زنی که از مناطق مختلف باشند حق ازدواج با یکدیگر را ندارند، این در حالی است که دست کم یک سوم مردم غزه، بستگانی در اسرائیل و کرانه باختری دارند. جنایت اسرائیل باعث جدا شدن بسیاری از خانواده ها از یکدیگر شد. بدین ترتیب ممکن است پدر بزرگ و مادربزرگی که تنها 5 کیلومتر از نوه خود فاصله دارند هرگز نتوانند او را ببینند. تولد، عروسی و تشییع جنازه با چنین غیبت هایی بسیار دردناک خواهد بود.
*** درسهایی از گذشته که هیچ گاه عبرت گرفته نشد
در تاریخ 1993 سرانجام قانونی که برای بومیان استرالیایی حداقل حقوق هایی به منظور شناسایی حق و حقوقشان بر زمینهای خود و برگزاری آداب و رسوم سنتی را قائل شود، تصویب شد. اما از آنجایی که استخراج معادن در این کشور رونق گرفت، اینبار شرکت‌ها نیز به پرورش استعمار برای دستیابی به خواسته های آزمندانه و حریصانه شان، دامن زدند.
بارها به این اعمال غیر انسانی واکنشهای جهانی نشان داده شد. به گزارش خبرگزاری الجزیره، «کوین راد» به دلیل نسل کشی گسترده اقوام بومی استرالیایی و به زور گرفتن کودکان از خانواده هایشان عذرخواهی کرد.
منتها جنایات اسرائیل در این زمینه نیز مانند دیگر موارد از باقی رقبایش در حوزه ارتکاب جنایات، پیشی گرفته است. دولت اسرائیل با ارعاب، تهدید و کشتار روستاییان فلسطینی برای مهاجران صهیونیستش شروع به شهرک سازی نمود.
وزیر امور خارجه استرالیا در 15 ژانویه از جانب دولت خود با رد کردن شهرک سازی اسرائیل به عنوان جنایت جنگی طی بیانیه ای پوچ اعلام کرد: می خواهم ببینم کدام یک از قوانین بین المللی شهرک‌سازی اسرائیل را غیر قانونی اعلام می‌کند.
استرالیا مانند همانندش یعنی اسرائیل، به تعهدات خود بر اساس قوانین بین المللی عمل نمی‌کند. اما شاید بتوان یک تفاوت عمده را هم در این میان در خصوص اسرائیل و دیگر همانندانش بیان کرد و آن اینکه، دست کم دیگر دولتها، از جمله استرالیا، در قرن حاضر به نسل کشی، خونریزی و دیگر جنایات به صورت علنی نمی‌پردازند، حداقل جهان امروز استعمار را آن هم به صورت علنی بر نمی‌تابد اما اسرائیل گویی به مانند اوباشی در جامعه جهانی کنونی از لاابالی گری و سیاست تهدید و ایجاد رعب و وحشت برای استقرار قدرت استفاده می کند و در این راه نمی توان از همدستی کشورهای غربی که کوس رسوایی اهمیت دروغین به حقوق بشرشان گوش فلک را کر کرده، چشم پوشید.
گزارش از مغانی
منابع:
http://www.timesofisrael.com/australia-fm-dont-call-settlements-illegal-under-international-law/
http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2014/01/what-does-israel-australia-com-2014124142937272269.html
http://www.dfat.gov.au/geo/israel/israel_country_brief.html
انتهای پیام/
