به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، «اسلامهراسی» کلمهای است که طی سالهای اخیر، در رسانههای غربی بسیار مورد استفاده قرار میگیرد و هر اقدامی علیه مسلمانان و مقدسات اسلامی، بر مبنای تعریف رسانهای از «اسلامهراسی»، به ترس غیرمسلمانان از اسلام اطلاق میشود؛ درحالیکه ماهیت اغلب این اقدامات «ترس» نیست بلکه «نژادپرستی» است.
استفان لوبارس، روزنامهنگار مشهور روزنامه «لوموند» فرانسه، بر این عقیده است که "اسلامهراسی شامل همه اقدامات، احساسات و پیشداوریهایی است که غیرمسلمانان درباره مسلمانان و یا تعالیم اسلامی دارند. این کلمه برای نخستینبار در فرانسه، اوایل قرن بیستم توسط انسانشناسان حاضر در آفریقا مورد استفاده قرار گرفت که از مورد قبول نبودن دین اسلام توسط کشورهای استعمارگر بیم داشتند و این عبارت را بهکار بردند."
وی ضمن رد نظریههای نادرست درباره ایجاد واژه اسلامهراسی پس از انقلاب اسلامی ایران، تصریح میکند: برخی افراد اینگونه عنوان کردهاند که واژه اسلامهراسی و اسلامهراس پس از انقلاب اسلامی ایران توسط حکومت و برای اطلاق به کسانی که حجاب را رعایت نمیکردند، ایجاد شد؛ این نظریه مبنای علمی و تاریخی ندارد. بههرحال، در سال 2000 میلادی، اندیشمندان غربی معنی تحریفشده دیگری از اسلامهراسی ارائه کردند که بههیچوجه قابل پذیرش نبود ولی کمکم در جامعه رواج یافت.
به گفته این روزنامهنگار فرانسوی، اندیشمندان در سال 2000 میلادی، تعریف جدیدی از اسلامهراسی ارائه کردند که بر مبنای آن، اسلامهراسی ابزاری برای مقابله با مشکل ادغام مسلمانان در جامعه بود؛ درحالیکه این مفهوم بههیچوجه با واقعیت سازگار نیست، چراکه اسلامهراسی ابزاری در دستان گروههای نژادپرست و اسلامستیز است.
عبدالله حجت، نویسنده کتاب «اسلامهراسی: چگونه اندیشمندان فرانسوی، مشکلی به نام مسلمانان میسازند»، درباره ابعاد مختلف مخالفت با اسلام، میگوید: اسلامهراسی فقط انجام اقدامات ضداسلامی، حمله به مساجد یا زنان محجبه مسلمان نیست بلکه هر تفکری درباره اسلام که پشت سر آن نوعی پیشداوری وجود دارد، اسلامهراسی بهشمار میرود.
وی بر این باور است که "برخی گروههای افراطی در نشستها و همایشهای خود شاید اشاره مستقیم به مسلمانان نداشته باشند ولی همواره با استفاده از واژه «مهاجران غیرمسیحی» یا «مهاجران افراطگرا»، تلویحا مسلمانان را مورد خطاب قرار میدهند و اینها همگی نشانههای بارز اسلامهراسی در اروپا هستند."
«مروان محمد»، اندیشمند مسلمان و استاد علوم اسلامی در مراکز پژوهشی فرانسه و بلژیک، با اشاره به اینکه واژه اسلامهراسی در دست برخی از روزنامهنگاران و مقامات دولتی به عنوان سلاحی سیاسی مورد استفاده قرار میگیرد، عنوان میکند که "در حقیقت، اسلامهراسی توسط گروههای فکری و اندیشمندان ابداع شده است تا اقداماتی را که گروههای راستگرای افراطی علیه مسلمانان انجام میدهند، از حالت نژادپرستی خارج کنند و به آن نوعی، رنگ و بوی اجتماعی بدهند."
وی معتقد است: طبقه عام جامعه به دنبال ساخت کلمه و مبارزه نیست بلکه این گروههای فکری و اندیشمندان هستند که مسلمانان را نه به عنوان شهروند بلکه به عنوان «مشکلی برای شهروند» معرفی میکنند و از این طریق به گروههای سیاسی که اغلب از اسلام و مسلمانان به عنوان «طعمه»ای برای کسب رأی بیشتر استفاده میکنند، خدمات ارائه میدهند.
همچنین برخی کارشناسان مسائل اجتماعی، اسلامهراسی در جوامع غربی را با یهودستیزی در سال 1930 مقایسه کرده و هر دو را مشکل اجتماعی مشترک میدانند، درحالیکه اندیشمندان مسلمان اروپا ضمن رد این نظریه معتقدند که نوع تبعیضها و اقدامات صورتگرفته علیه پیروان این دو دین، کاملا متفاوت از هم بوده و قابل قیاس نیست.
علیرغم این اظهارنظرها و قول مساعد مقامات اروپایی برای مبارزه با اسلامهراسی، آمارهای سازمان مقابله با اقدامات ضداسلامی فرانسه نشان میدهد که حملات علیه مسلمانان و توهین به مقدسات اسلامی در ششماه اول سال 2013 نسبت به مدت مشابه سال قبل، 35 درصد افزایش داشته است.
بر اساس این گزارش، در این شش ماه، 180 گزارش اقدامات ضداسلامی و 84 تهدید علیه مسلمانان ثبت شده است که رقم قابلتوجهی بهشمار میرود و نشاندهنده رشد روزافزون اسلامستیزی در فرانسه است.