به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، تولید هیدروژن با کاتالیزورهایی بر پایه فلزات فراوان، مانند آهن، راه امیدی برای استفاده از هیدروژن به عنوان جایگزین سوخت‌های مبتنی بر کربن است. اما قبل از اینکه بتوان هیدروژن را تولید کرد، باید از امکان ساخت کاتالیزوری که این واکنش را ایجاد می‌کند اطمینان حاصل نمود- چیزی شبیه باکتری‌هایی که این کار را در مدت هزاران سال انجام می‌دهند.

پروژه جدید محققان یو سی دیویس و دانشگاه استنفورد نشان می‌دهد که چگونه سیانید و مونوکسید کربن بدون هیچ خطری به یک اتم آهن را متصل شده و آنزیمی می‌سازند که می‌تواند گاز هیدروژن تولید کند.

جان کوچن رو‌تر، پروفسور دیو بریت وسیمون جورج محققین پروژه در دپارتمان شیمی یو سی دیویس، همراه با جیمز شوارتز و همکارانش در دانشگاه استنفورد، انواع تکنیک‌های تجزیه و تحلیل را به کار برده‌اند تا زنجیره واکنش‌های شیمیایی را که این کاتالیزورهای مبتنی بر اتم‌های خوشه‌ای آهن و گوگرد آغشته به مولکول‌های سیانید (CN) و مونواکسید کربن (CO) را تولید می‌کنند بررسی نمایند.

پروفسور بریت می‌گوید: «چگونه زیست‌شناسی می‌تواند این واکنش‌های پیچیده فعال را ایجاد کند؟ شما نمی‌توانید سیانید و یا مونواکسید کربن را داخل یک سلول آزاد کنید. به نظر می‌رسد که این‌ها در آهن شکل گرفته و در سراسر آن حفظ می‌شود.»

بنا به گفته بریت، اتم فلزی در مولکول‌های بیولوژیکی معمولاً به ساختارهای بزرگ، مانند اسیدهای آمینه و یا گروه‌های هِم (heme groups) متصل می‌شود. وی اشاره می‌کند برای اینکه فلزات به مولکول‌های کوچک، مانند مونوکسید کربن و سیانید، متصل شوند «به خودی خود به برخی از مواد شیمیایی غیر معمول» نیاز است.


انتهای پیام/