غیر از ناراحتی‌های گوارشی که اصلیترین اثر استفاده از ترشی‌های تند و تیز است، تحقیقات نشان داده استفاده زیاد از ترشی می‌تواند باعث رسوب مایعات بین مفصلی و" آرتروز" شود. پوکی استخوان و ساییدگی استخوان هم از عوارض مصرف زیاد ترشی است. این ماده حتی در بعضی افراد می‌تواند باعث ضعف شدید، ‌ تشدید ناراحتی‌های عصبی و ضعف اعصاب یا صرع شود. یادتان باشد ترشی را به همراه ماست نخورید زیرا اسیدلاکتیک موجود در ماست به همراه اسید استیک موجود در ترشی برای کسانی که معده حساسی دارند آزاردهنده است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد اگر ترشی مانده یا کهنه باشد، قارچ‌هایی درون آن رشد می‌کند که می‌تواند سرطان زا باشد، بنابراین بهتر است از مصرف ترشی مانده پرهیز کنید.

ترشی نوعی چاشنی رایج در مشرق زمین و قاره آسیاست که از زمان بسیار قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته است. فلسفه ایجاد ترشی بر می‌گردد به عدم وجود وسایل سرمایشی. در قدیم که سردخانه و یخچال وجود نداشت، برای اینکه جلوی گندیدگی و فساد میوه‌ها و سبزیجات را بگیرند، آن‌ها را درون سرکه نگه می‌داشتند تا در فصل‌های دیگر بتوانند آز آن‌ها استفاده کنند. سرکه به دلیل PH پایینی که دارد و محیط اسیدی که فراهم می‌کند، مانع رشد باکتری‌ها در مواد خوراکی می‌شوند، فرآیند گندیدگی و پوسیدگی خوراکی‌ها را متوقف می‌کند و ماندگاری خوراکی‌ها را بالا می‌برد.

اما لازم است بدانید به دلیل تغییر PH مواد خوراکی و فعل و انفعالات شیمیایی که بر اثر عمل آمدن ترشی ایجاد می‌شود، مواد مانده در سرکه خواص اولیه خود را تا حدی از دست می‌دهند. گذشت زمان و تجزیه سلولی به از دست دادن خواص کمک می‌کند و هر چه ترشی بیشتر بماند امکان بیشتری دارد تا خاصیت مواد از بین برود. البته ترشی خاصیت گندزدایی دارد و علاوه بر این در فرآیند عمل آمدن ترشی و تخمیری که انجام می‌شود، مواد جدیدی به وجود می‌آیند که می‌توانند برای بدن مفید باشند. برای مثال مقداری آنتی اکسیدان در فرآیند تخمیر ایجاد می‌شود که می‌تواند از برخی سرطان‌ها جلوگیری کند. از دیگر خواص ترشی این است که در تهیه آن از میوه‌ها و خشکبار استفاده می‌شود. این مواد حاوی فیبر هستند و می‌توانند هضم را آسان و به بهبود عملکرد "دستگاه گوارش" کمک کنند.