یادداشت/
تأملی بر مروج مهربانی در ادبیات
سهیل محمودی با گرایش به زبان و بیانی که مروج مهربانی و محبت است تمایز خود را با دیگر شاعران زمانه‌اش نشان می‌دهد.
باشگاه خبرنگاران- سیدحسن ثابت محمودی که اغلب با نام "سهیل محمودی" شناخته می‌شود شاعر نویسنده و مجری ایرانی است که در27 دی 1339 در شهر تهران به‌دنیا آمد. وی در محله‌های قدیم تهران از کودکی با "چاوشی خوانی" حاجیان آشنا شد.
محمودی پس از فارغ‌التحصیلی به کار مطبوعاتی روی آورد وی، در فضای پیش از انقلاب با توجه به سن کمش جایی برای کار مطبوعاتی نداشت پس از انقلاب در18 سالگی به یاری افرادی چون، منوچهر آتشی، پرویز خرسند و محمود گلابدره‌ای به فضای مطبوعاتی کشور وارد شد.
محمودی پس از ورود به مطبوعات، به یاری مجید حداد عادل، به صدا و سیما وارد شد او پس از آشنایی با "مهرداد اوستا"، بر عرصه شعر وارد شد و با رموز شعر و شاعری آشنایی یافت تخلص سهیل را برای خود برگزید هر چند این نام را در اشعارش کمتر به کار می‌برد با همین نام در شعر و شاعری شناخته شد .
ترانه‌های محمودی توسط خوانندگان بسیاری در ایران از جمله محمد اصفهانی، مانی رهنما، ناصر عبداللهی، حمید حامی خوانده شده است سابقه نویسندگی برنامه‌های ادبی و فرهنگی چون "در انتهای شب" را در کنار کسانی چون علی موسوی گرمارودی، ساعد باقری، محمد نبی خسروی، محمدرضا محمدی نیکو و کامران کاظم‌زاده را در کارنامه کاری خود دارد.
نخستین کار رادیویی محمودی در مقام نویسندگی و گویندگی ویژه‌برنامه "دری به باغ نور" در ماه رمضان است همچنین تاکنون اجرای برنامه‌هایی چون ضیافت در ماه رمضان، کاروان و نغمه بهاران، را برعهده داشته است.
سهیل محمودی بیشتر با اجرای برنامه "با کاروان شعر و موسیقی" شناخته شد محمودی با همکاری ساعد باقری به گردآوری مجموعه "صد سال شعر فارسی" می‌پردازد که توسط انتشارات امیرکبیر، چاپ و عرضه می‌شود.
از آثار محمودی می‌توان به "دریا در غدیر"، "فصلی از عاشقانه‌ها"، "ترانه‌ها"، "عشق ناتمام"، "عشق در پاییز"، "حرف آخر من و تو"، "با کاروان شعر عاشورا"، "می‌خواهم عاشقانه‌تر بخوانم"، "سوگند من به نام شماست"، "پرنده‌ها یکدیگر را دوست دارند"، "خانه‌ای روی ابر"، و "شادی ستاره‌ها" اشاره کرد.
از آثار دیگر آثار محمودی می‌توان کتاب‌های "شهر دیریست که رفته است به خواب"، "شاعر مردم"، "سپید غزل"، ترانه"، "پیش از تو یاس نام گلی بود"، "رویای درخت ریشه‌دار است"، "دختری که می‌خواست پرنده باشد"، "حالا هر دو تنهاییم" و "از شلوغی پیاده‌روها" را نام برد.
محمودی با گرایش به زبان و بیانی که مروج مهربانی و محبت است تمایز خود را با دیگر شاعران زمانه‌اش نشان می‌دهد. وی درنخستین مجموعه شعرش به نام "دریا در غدیر" به دوبیتی و رباعی نیز پرداخته است که، موضوع عمده آن، شهید و شهادت است.
بیشتر شعرهای محمودی که رنگ حماسه بر خود گرفته‌اند در قالب رباعی سروده شده است.
وی از جمله شاعرانی است که در شکل‌گیری زبان شعر انقلاب نقش به‌سزایی را ایفا کرده است.
در زبان شعری محمودی، کلمات کلیشه‌ای غزل فارسی جایی ندارد تلاش وی این بود که کلمات روزمره را لباسی شاعرانه بپوشاند و در واقع می‌توان گفت که غزلیات وی راهگشای غزل در دهه 70 است همچنین برخی، سایه‌ای از یأس و حرمان را به دلیل دشواری‌های زندگی در شعرش مستتر می‌دانند.
انتهای پیام/ ص
محمودی پس از فارغ‌التحصیلی به کار مطبوعاتی روی آورد وی، در فضای پیش از انقلاب با توجه به سن کمش جایی برای کار مطبوعاتی نداشت پس از انقلاب در18 سالگی به یاری افرادی چون، منوچهر آتشی، پرویز خرسند و محمود گلابدره‌ای به فضای مطبوعاتی کشور وارد شد.
محمودی پس از ورود به مطبوعات، به یاری مجید حداد عادل، به صدا و سیما وارد شد او پس از آشنایی با "مهرداد اوستا"، بر عرصه شعر وارد شد و با رموز شعر و شاعری آشنایی یافت تخلص سهیل را برای خود برگزید هر چند این نام را در اشعارش کمتر به کار می‌برد با همین نام در شعر و شاعری شناخته شد .
ترانه‌های محمودی توسط خوانندگان بسیاری در ایران از جمله محمد اصفهانی، مانی رهنما، ناصر عبداللهی، حمید حامی خوانده شده است سابقه نویسندگی برنامه‌های ادبی و فرهنگی چون "در انتهای شب" را در کنار کسانی چون علی موسوی گرمارودی، ساعد باقری، محمد نبی خسروی، محمدرضا محمدی نیکو و کامران کاظم‌زاده را در کارنامه کاری خود دارد.
نخستین کار رادیویی محمودی در مقام نویسندگی و گویندگی ویژه‌برنامه "دری به باغ نور" در ماه رمضان است همچنین تاکنون اجرای برنامه‌هایی چون ضیافت در ماه رمضان، کاروان و نغمه بهاران، را برعهده داشته است.
سهیل محمودی بیشتر با اجرای برنامه "با کاروان شعر و موسیقی" شناخته شد محمودی با همکاری ساعد باقری به گردآوری مجموعه "صد سال شعر فارسی" می‌پردازد که توسط انتشارات امیرکبیر، چاپ و عرضه می‌شود.
از آثار محمودی می‌توان به "دریا در غدیر"، "فصلی از عاشقانه‌ها"، "ترانه‌ها"، "عشق ناتمام"، "عشق در پاییز"، "حرف آخر من و تو"، "با کاروان شعر عاشورا"، "می‌خواهم عاشقانه‌تر بخوانم"، "سوگند من به نام شماست"، "پرنده‌ها یکدیگر را دوست دارند"، "خانه‌ای روی ابر"، و "شادی ستاره‌ها" اشاره کرد.
از آثار دیگر آثار محمودی می‌توان کتاب‌های "شهر دیریست که رفته است به خواب"، "شاعر مردم"، "سپید غزل"، ترانه"، "پیش از تو یاس نام گلی بود"، "رویای درخت ریشه‌دار است"، "دختری که می‌خواست پرنده باشد"، "حالا هر دو تنهاییم" و "از شلوغی پیاده‌روها" را نام برد.
محمودی با گرایش به زبان و بیانی که مروج مهربانی و محبت است تمایز خود را با دیگر شاعران زمانه‌اش نشان می‌دهد. وی درنخستین مجموعه شعرش به نام "دریا در غدیر" به دوبیتی و رباعی نیز پرداخته است که، موضوع عمده آن، شهید و شهادت است.
بیشتر شعرهای محمودی که رنگ حماسه بر خود گرفته‌اند در قالب رباعی سروده شده است.
وی از جمله شاعرانی است که در شکل‌گیری زبان شعر انقلاب نقش به‌سزایی را ایفا کرده است.
در زبان شعری محمودی، کلمات کلیشه‌ای غزل فارسی جایی ندارد تلاش وی این بود که کلمات روزمره را لباسی شاعرانه بپوشاند و در واقع می‌توان گفت که غزلیات وی راهگشای غزل در دهه 70 است همچنین برخی، سایه‌ای از یأس و حرمان را به دلیل دشواری‌های زندگی در شعرش مستتر می‌دانند.
انتهای پیام/ ص
