به گزارش خبرنگار حقوقی قضایی باشگاه خبرنگاران؛ بزرگ‌ترین شخصیت حقوق عمومی دولت است که تصمیمات کلی و اساسی مثل اعلان جنگ، عقد، صلح، تنظیم کلی آموزش کشور، برنامه اقتصادی و... را انجام می‌دهد.  

دولت در معانی مختلفی به‌کار می‌رود؛ در معنای عام آن، دولت به معنای هیات و نهاد حاکمه است که متشکل از نیروها و نهادهای حاکمیتی متعدد یا متنوع است و وقتی گفته می‌شود دولت ایران، مراد هیات حاکمه ایران بسان یک شخصیت حقوقی است. بنابراین در معنای عام، دولت(هیات حاکمه)، شامل مقام معظم رهبری و قوای سه‌گانه یعنی مقننه، مجریه و قضاییه می‌شود.

پذيرش اصل مسووليت‌پذيري دولتها از مصاديق بارز دموكراسي و از اثار حاكميت قانون بر همگان و از مظاهر كنترل قدرت زمامداران تلقي مي‌شود.

تغيير جايگاه دولت از دولت ناظم به دولت خدمتگزار، لزوم حمايت گسترده‌تر از شهروندان به جهت كسب مشروعيت و بيش از همه رعايت اصل انصاف و عدالت، مسئوليت جبران خسارت را توسط دولت محرز مي‌سازد.
 
دولت از طریق اشخاص حقوق عمومی دیگر مانند شهرداری‌ها، قوای سه گانه، آموزش و پرورش و سایر نهاد‌ها فعالیت‌های مربوط به افراد جامعه را پیگیری می‌کند.   
 
هدف اعمال عمومی حفظ نظم عمومی و تامین مایحتاج عمومی است که در واقع ثبات و استحکام وضع موجود را تامین می‌کند.   
 
تامین حوائج عمومی از جمله توزیع آب و برق و تامین ارتباطات از پست و تلگراف گرفته تا پیشگیری از امراض از وظایف شخصیت حقوقی است.   
 
خدمات عمومی ممکن است در شکل آموزش و تعلیم و تربیت باشد که مستقیما خود دولت با تاسیس دبستان و دبیرستان و دانشگاه عهده دار آن است و یا اینکه این مهم تحت نظارت دولت و به وسیله افراد یعنی غیر مستقیم صورت می‌پذیرد.   
 
دولت در امر صادرات و واردات نیز وظایفی برعهده دارد که تمامی آن‌ها را از طریق اشخاص حقیقی و حقوقی پیگیری می‌کنند.   
 
انتهای پیام/