به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قم؛ حجتالاسلام و المسلمین محسن غرویان اظهار كرد: بنده از کسانی بودم که 19 دی 56 در اعتراضات مردم قم به رژیم پهلوی شرکت کرده بودم. کشتار طلاب در این روز توسط مأموران رژیم پهلوی بر کسی پوشیده نیست. چند نفر از دوستان بنده هم جزو شهدا و مجروحان همان روز بودند.
وي تصريح كرد: 19 دی روزی بود که خون این عزیزان در خیابان صفاییه و ارم ریخته شد تا درخت پر ثمر انقلاب اسلامی بارور شود.
اين استاد حوزه و دانشگاه گفت: در روزهای منتهی به 19 دی حکومت نظامی در شهرهای قم و تهران برقرار بود. با وجود تمام وحشتی که از مردم از رژیم شاه داشتند، اعلامیهها و بیانیههای امام خمینی(ره) به سرعت میان مردم پخش میشد.
به گفته غرويان، توهین روزنامه اطلاعات به امام خمینی(ره) زمینهساز حضور طلاب در میان مردم و اتحاد میان حوزه و اقشار مختلف شده بود. نویسنده در این مقاله که به نام ارتجاع سرخ و سیاه منتشر شده بود، امام خمینی(ره) را یک سید هندی خوانده بود. شواهد تاریخی نشان میدهد دستور نوشتن این مقاله از طرف دربار صادر شده بود. در واقع رژیم با این کار میخواست ایشان را جدا از دیگر روحانیون نشان دهد.
وي گفت: طلبهها بعد از چاپ این مقاله دست جمعی به منزل علما و مراجع رفته و اعتراض خود را نسبت به این عمل زشت نشان دادند. نیروهای نظامی و انتظامی هم طلاب و مردم را به گلوله بستند. جرقه قیام بهمن 57 در واقع در همین روزها زده شد.
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی با بیان اینکه مردم در شهرهای مختلف هم برای چهلم شهدای قم به خیابانها ریخته و در این مسیر شهید و زخمی شدند، افزود: همین خونها و ادامه این حرکت پایههای رژیم پهلوی را متزلزل کرد. در واقع خون شهدای 19 دی تنور انقلاب اسلامی را گرم کرد.
وي اظهار كرد: این واقعه چهره واقعی حکومت پهلوی را که به تازگی ژستهای روشنفکری و پایبندی به دمکراسی را برای خود انتخاب کرده بود برای همه مردم افشا کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه با بيان اينكه مردم در جریان این قیام متوجه شدند تنها را سعادت آنها دنبال روی از دستورات دینی است، تصريح كرد: نگاهی به ریشههای به وجود آمدن این قیام و پیامدهایی که در سالهای بعد داشت، این مفهوم را به ذهن نزدیک میکند که پیروزی انقلاب اسلامی نتیجه عشق و اعتماد مردم به روحانیت بوده است.
حجت الاسلام غرويان گفت: در همان زمان هم گروههای سیاسی مختلفی مبارزه میکردند. ملی مذهبیها و مجاهدین خلق و امثال اینها هیچگاه نتوانستند تودهها را با خود همراه کنند و تنها نظر قسمتی از بدنه روشنفکران به آنان جلب شده بود و در همان روزها امام خمینی(ره) با یک اعلامیه تأثیری روی مردم میگذاشت که هیچ نظریه روشنفکرانهای نمیتواند آن را توجیه کند./س