به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، گفتهاند برخی ترياککاران حرفهاي افغانستان که اندک وجدانی و غیرتی
در وجودشان هنوز رمق داشت، چند سالي است که کشت بوته هاي مرگ را رها کرده و
طلاي سرخ را پيشه خود کرده است. می گویند: «کشت تریاک را کنار گذاشته ایم و
به جایش زعفران می کاریم!.»
اصل این زعفران برای
کشور دوست و برادر ایران است. اما به دلیالی حالا کار به جايي کشيده شده
که پس از 10- 12 سالي که از آغاز کشت زعفران در اين کشور همسایه مي گذرد
"موسسه بين المللي کيفيت و ذائقه" مستقر در بلژيک جايزه بهترين کيفيت
زعفران جهان را به افغانستان اهدا کرده است.
جالب تر آنکه سفير
افغانستان در بلژيک هم پس از دريافت هم گفته «پيام ما به خريداران جهاني
زعفران اين است که اگر محصول باکيفيت مي خواهند، زعفران افغانستان را
بخرند.»
نوش جانشان، حال که چوگان و مشاهیرمان را بردند، شاید این
بهترین خبر باشد برایمان که حداقل به جای خشخاش جامعه کش و جوان بدبخت کن،
حداقل عده ای در افغانستان زعفران می کارند و نان حلال به خانه می برند؛
نانی که آردش هنر ایرانی است.
اما "صبحانه"
تلاش کرده در بررسی های خود، نقاط قوت اقدامات تاجران افغانستان را بررسی
کند. به همین خاطر سراغ مدير بزرگترين شرکت توليد کننده زعفران افغانستان
بنام «افغان زعفران» رفتیم، غفار حمیدزایی در گفتگويی اختصاصي درباره
فعالیت های خود مي گويد: اگر موفق شده ایم در جهان مقام اول تولید با کیفیت
ترین زعفران را بگیریم، علتش تمرکز زیادمان روی کیفیت زعفران است.
وی
می افزاید: ما از سال 2001 کار خود را آغاز و تجربه کاری خود را با مشاوره
هایی که از برخی کشورها مانند هلند دریافت کردیم افزایش دادیم و البته
همکاری مشترکی با ایران نداشته ایم!
اما
به راستی چه شده است که زعفراني که به نام ايران در جهان شناخته شده است
حالا مهر کيفيت آن حداقل تا سه سال آينده به نام افغانستان مي خورد؟ آيا
باز بايد آن را به گردن ديگران بيندازيم يا مشکل درکم کاري ماست؟
احتشام
نايب رييس شوراي ملي زعفران ايران و عضو هيات مديره صندوق توسعه صادرات
زعفران در این خصوص به صبحانه می گوید: موفقیت افغانستان در کشت زعفران از
عدم حرکت و تلاش ما سرچشمه می گیرد. آنها هنوز میزان تولیدشان به یک تن هم
نمی رسد اما از ابتدا اساس کار را بر کیفیت گذاشته اند و با دانش محوری
جلو رفته اند. آنها با همان مقدار کم تولید خود، در دنیا معروف شده اند.
وی
می افزاید: در واقع هیچ زعفرانی در دنیا به کیفیت زعفران قائنات ایران نمی
رسد و دلیل این هم مسائل جغرافیایی، آب و هوای خاص این منطقه، تجربه
کشاورزان قائن و طول و عرض جغرافیایی است.
احتشام
ادامه می دهد: متاسفانه این مزیت تولیدی را به مزیت رقابتی در بازارهای
بین المللی تبدیل نکرده ایم، اما افغانستان از ابتدا اصولی و تخصصی کار
کرده است.
البته
اگرچه شرکت هاي افغاني، تجربه خود را صرفا حاصل مشاوره کارشناسان بين
المللي مي دانند ولي قاچاق دهها تن پياز زعفران از ايران به همسايه شرقي اش
هنوز هم ادامه دارد و بر اساس آمارهای رسمی، فقط در دو ماه گذشته در استان
خراسان جنوبي 20 تن پياز زعفران درحال قاچاق توقيف شده است .
نايب
رييس شوراي ملي زعفران ايران در پاسخ به این سئوال که آیا ممکن است کشت
زعفران در افغانستان تهدیدی برای این کالای ایرانی داشته باشد، می گوید:
این بستگی به این دارد که ما چقدر برنامه ریزی داشته باشیم و استراتژیک کار
کنیم. با توجه به اینکه ایران بزرگترین تولید کننده زعفران در جهان است،
اگر بتوانیم برای این محصول در بازارهای جهانی آوازه ایجاد کنیم و محصول
خود را به بازارهای بین المللی معرفی کنیم، حتی می توانیم محصول افغانستان
را هم بخریم و با نام خودمان به جهان صادر کنیم. همانطور که اسپانیایی ها
این کار را کردند. اگر هم برنامه ریزی نداشته باشیم مطمئنا عکس این قضیه
اتفاق می افتاد.
با گسترش مزارع زعفران
درافغانستان، کشت خشخاش کاهش نيافته از اينروست که نبايد انتظار داشت مادي
شادي آور بخش زعفران خماري ترياک را از مزارع کشاورزي افغانستان ببرد. ولي
انتظار دور از دسترسي نيست که روزي شاهد باشيم که زعفران ايراني نيز
سرنوشتي همچون فرش و خاويار پيدا کرده باشد؛ چه تلخ ...