بازیگری در فراسوی نگاه بازیگران؛/1
نگاهی اجمالی بر نظرات بازیگران درباره شغل بازیگری
فوتبال مثل سینما است البته نه هر فیلم سینمایی... با این تفاوت که در سینما برد و باخت وجود ندارد بنابراین شاید فوتبال فقط یک درام باشد اما بازیگر سینما در مرز بین زندگی و درام قدم برمی‌دارد.
به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران،
نیکی کریمی
یک کارنامه قابل دفاع خیلی به بازیگر کمک می‌کند که بتواند خود و کارش را زنده نگه دارد من خیلی وقت‌ها سخت می‌گیرم و سعی می‌کنم به هر حال استانداردهایی را حفظ کنم اما در مقابل این سخت گیری روحیه تجربه گرایی هم دارد
فوتبال مثل سینما است البته نه هر فیلم سینمایی... با این تفاوت که در سینما برد و باخت وجود ندارد بنابراین شاید فوتبال فقط یک درام باشد اما بازیگر سینما در مرز بین زندگی و درام قدم برمی‌دارد.
رضا کیانیان
بازیگر تکنیکی و آگاه به کار خودش یعنی ان که طرف تکنیسین بازیگری است بازیگر آگاه یعنی کسی که نسبت به بازیگری آگاه است یعنی بازیگری که غریزی عمل نمی‌کند. خیلی از بازیگران می گویند ما در این نقش زندگی کردیم آن قدر غرق شدیم که اصلا نفهمیدیم چه کردیم! من می گویم که تو اشتباه می کنی عزیزم! چون اگر قرار باشد ما اصلا نفهمیم چه می‌کنیم اتفاق رخ داده درست از کار نمی‌آید و حتما چیزی کم خواهد بود بازیگر مثل هر هنرمند دیگری در لحظه‌ای که خلق می کند نمی فهمد چه کرده است!
شاخک بازیگر باید بسیار قوی باشد، به همین دلیل باید بسیار ببیند بو کند مزه کند و .. تمام حواسش باید بسیار مرتب کار کند من اگر بخواهم بروم در دنیای خودم و کاری به دنیای بیرونی نداشته باشم مطمئن باشید نقش های متفاوت را نمی توانم بازی کنم.
علی مصفا
بازیگری نیستم که با هر نقشی ارتباط برقرا کنم. آن خاصیت آکروباتیک و نرمشی را که طبق تعریف بازیگر باید داشته باشد ندارم بیشتر عصا قورت داده هستم. دیده ام کسانی را که چنین مدلی دارند و بازیگران تثبیت شده و جاافتاده‌ای هم هستند. کسی هم ایراد نمی گیرد که چرا شما مدام نقش‌های شبیه خودتان را بازی می کنید ولی ما عادت داریم با تواضع کار کنیم و نگوییم این سبک شخصی من است.
این که آدم احساساتش را برای دیگران نمایش دهد شرم آور است. شاید بگویید این کار همه بازیگران است که هست ولی من احساس می کنم شرم آور است نمی توانم بگویم چرا دیگران احساس شرم نمی کنند و توقع ندارم دیگران این طور به قضیه نگاه کنند اما من این طور هستم.
مهتاب نصیرپور
بازیگر اصولا از آلت دست بودن لذت نمی برد این که نتواند چیزی از خودش به کار اضافه کند باعث سرخوردگی است.
وظیفه بازیگر است که بخش های پنهان شده نقش خود را جست و جو کند و ارائه دهد و گوشزد کند. نقش باید جوری باز شود که تماشاگر فکرنکند این آدم شخصا دچار مشکل است بازیگر باید تماشاگر را متوجه وجوه نقش هم بکند تا فقط به خوب یا بد بودن نقش فکر نکند.
همان جور که هیچ کلاسی آدم را شاعر نمی کند در هیچ کلاسی هم کسی بازیگر نخواهد شد.
منبع: ماهنامه فیلم
انتهای پیام/ص
نیکی کریمی
یک کارنامه قابل دفاع خیلی به بازیگر کمک می‌کند که بتواند خود و کارش را زنده نگه دارد من خیلی وقت‌ها سخت می‌گیرم و سعی می‌کنم به هر حال استانداردهایی را حفظ کنم اما در مقابل این سخت گیری روحیه تجربه گرایی هم دارد
فوتبال مثل سینما است البته نه هر فیلم سینمایی... با این تفاوت که در سینما برد و باخت وجود ندارد بنابراین شاید فوتبال فقط یک درام باشد اما بازیگر سینما در مرز بین زندگی و درام قدم برمی‌دارد.
رضا کیانیان
بازیگر تکنیکی و آگاه به کار خودش یعنی ان که طرف تکنیسین بازیگری است بازیگر آگاه یعنی کسی که نسبت به بازیگری آگاه است یعنی بازیگری که غریزی عمل نمی‌کند. خیلی از بازیگران می گویند ما در این نقش زندگی کردیم آن قدر غرق شدیم که اصلا نفهمیدیم چه کردیم! من می گویم که تو اشتباه می کنی عزیزم! چون اگر قرار باشد ما اصلا نفهمیم چه می‌کنیم اتفاق رخ داده درست از کار نمی‌آید و حتما چیزی کم خواهد بود بازیگر مثل هر هنرمند دیگری در لحظه‌ای که خلق می کند نمی فهمد چه کرده است!
شاخک بازیگر باید بسیار قوی باشد، به همین دلیل باید بسیار ببیند بو کند مزه کند و .. تمام حواسش باید بسیار مرتب کار کند من اگر بخواهم بروم در دنیای خودم و کاری به دنیای بیرونی نداشته باشم مطمئن باشید نقش های متفاوت را نمی توانم بازی کنم.
علی مصفا
بازیگری نیستم که با هر نقشی ارتباط برقرا کنم. آن خاصیت آکروباتیک و نرمشی را که طبق تعریف بازیگر باید داشته باشد ندارم بیشتر عصا قورت داده هستم. دیده ام کسانی را که چنین مدلی دارند و بازیگران تثبیت شده و جاافتاده‌ای هم هستند. کسی هم ایراد نمی گیرد که چرا شما مدام نقش‌های شبیه خودتان را بازی می کنید ولی ما عادت داریم با تواضع کار کنیم و نگوییم این سبک شخصی من است.
این که آدم احساساتش را برای دیگران نمایش دهد شرم آور است. شاید بگویید این کار همه بازیگران است که هست ولی من احساس می کنم شرم آور است نمی توانم بگویم چرا دیگران احساس شرم نمی کنند و توقع ندارم دیگران این طور به قضیه نگاه کنند اما من این طور هستم.
مهتاب نصیرپور
بازیگر اصولا از آلت دست بودن لذت نمی برد این که نتواند چیزی از خودش به کار اضافه کند باعث سرخوردگی است.
وظیفه بازیگر است که بخش های پنهان شده نقش خود را جست و جو کند و ارائه دهد و گوشزد کند. نقش باید جوری باز شود که تماشاگر فکرنکند این آدم شخصا دچار مشکل است بازیگر باید تماشاگر را متوجه وجوه نقش هم بکند تا فقط به خوب یا بد بودن نقش فکر نکند.
همان جور که هیچ کلاسی آدم را شاعر نمی کند در هیچ کلاسی هم کسی بازیگر نخواهد شد.
منبع: ماهنامه فیلم
انتهای پیام/ص
