رفتن به روي رنگين كمان سينما
در تاريخ سينماي جهان آمده كه هيچ فيلمي به اندازه‌ي جادوگر شهر زمرد ديده نشده است.
به گزارش حوزه سینمای جهان باشگاه خبرنگاران؛
جادوگر شهر زمرد (نسخه جديد)
كارگردان: ويكتور فلمينگ.
بازيگران: جودي گارلند (دوروتي)، فرانك مورگان (پروفسور مارول/ جادوگر شهر زمرد/ كالسكه ران)، ري‌بولگر(مترسك)، جك‌هيلي (مرد حلبي)، برت لاو (شير ترسو)، مارگارت هميلتون (جادوگر بدجنس).
101 دقيقه. درجه نمايشي: G.
رفتن به روي رنگين كمان سينما
در تاريخ سينماي جهان آمده كه هيچ فيلمي به اندازه‌ي جادوگر شهر زمرد ديده نشده است. اين فيلم چه در زمان نخستين اكران عمومي‌اش در سال 1938 و چه در هنگام نمايش‌هاي مكررش از تلويزيون طي دهه‌هاي بعد، پربيننده بود به طوري كه كمتر كسي را مي‌توان پيدا كرد كه حداقل يكبار اين فيلم را نديده باشد. نسخه‌اي كه در حال حاضر از فيلم جادوگر شهر زمرد روانه‌ي اكران عمومي سينماهاي جهان شده واجد هيچ صحنه‌ي اضافي‌اي در قياس با فيلم نخست نيست، اما از حيث كيفيت‌هاي تصويري و صوتي حسابي ارتقاء پيدا كرده است.
جادوگر شهر زمرد همان داستان آليس در سرزمين عجايب است منتهي از نوع آمريكايي‌اش، كه ما را بجاي بردن به درون لانه‌ي خرگوش به روي رنگين‌كمان مي‌برد. فيلم به يك سفرگاهي اوقات ترسناك در سرزمين روياها و تصورات شبيه است، سفري كه گهگاه حالت‌هايي مهيب و تخيلي در آن به چشم مي‌خورد و در پايان اين اطمينان را به تماشاگران خردسال و بزرگسال‌اش مي‌دهد كه هيچ جايي مثل خانه‌ي خود شخص نيست. قبل از جادوگر شهر زمرد، داستان فرانك بائوم دوبار به فيلم برگردانده شده بود (هر دو فيلم صامت بودند و در يكي از آنها اوليورهاردي نقش مرد حلبي را بازي مي‌كرد). بعد از جادوگر شهر زمرد نيز ده‌ها فيلم انيميشن و غيرانيميشن، نمايش‌هاي تئاتري و فيلم‌هاي تلويزيوني از روي داستان كلاسيك فرانك بائوم ساخته و عرضه شد. اما بايد اذعان كرد كه همه‌ي آثاري كه پس از فيلم جادوگر شهر زمرد (1939) ساخته شده به شدت تحت تأثير اين روايت سينمايي از داستان فرانك بائوم بوده است.
منبع: دنياي تصوير
انتهاي پيام/
جادوگر شهر زمرد (نسخه جديد)
كارگردان: ويكتور فلمينگ.
بازيگران: جودي گارلند (دوروتي)، فرانك مورگان (پروفسور مارول/ جادوگر شهر زمرد/ كالسكه ران)، ري‌بولگر(مترسك)، جك‌هيلي (مرد حلبي)، برت لاو (شير ترسو)، مارگارت هميلتون (جادوگر بدجنس).
101 دقيقه. درجه نمايشي: G.
رفتن به روي رنگين كمان سينما
در تاريخ سينماي جهان آمده كه هيچ فيلمي به اندازه‌ي جادوگر شهر زمرد ديده نشده است. اين فيلم چه در زمان نخستين اكران عمومي‌اش در سال 1938 و چه در هنگام نمايش‌هاي مكررش از تلويزيون طي دهه‌هاي بعد، پربيننده بود به طوري كه كمتر كسي را مي‌توان پيدا كرد كه حداقل يكبار اين فيلم را نديده باشد. نسخه‌اي كه در حال حاضر از فيلم جادوگر شهر زمرد روانه‌ي اكران عمومي سينماهاي جهان شده واجد هيچ صحنه‌ي اضافي‌اي در قياس با فيلم نخست نيست، اما از حيث كيفيت‌هاي تصويري و صوتي حسابي ارتقاء پيدا كرده است.
جادوگر شهر زمرد همان داستان آليس در سرزمين عجايب است منتهي از نوع آمريكايي‌اش، كه ما را بجاي بردن به درون لانه‌ي خرگوش به روي رنگين‌كمان مي‌برد. فيلم به يك سفرگاهي اوقات ترسناك در سرزمين روياها و تصورات شبيه است، سفري كه گهگاه حالت‌هايي مهيب و تخيلي در آن به چشم مي‌خورد و در پايان اين اطمينان را به تماشاگران خردسال و بزرگسال‌اش مي‌دهد كه هيچ جايي مثل خانه‌ي خود شخص نيست. قبل از جادوگر شهر زمرد، داستان فرانك بائوم دوبار به فيلم برگردانده شده بود (هر دو فيلم صامت بودند و در يكي از آنها اوليورهاردي نقش مرد حلبي را بازي مي‌كرد). بعد از جادوگر شهر زمرد نيز ده‌ها فيلم انيميشن و غيرانيميشن، نمايش‌هاي تئاتري و فيلم‌هاي تلويزيوني از روي داستان كلاسيك فرانك بائوم ساخته و عرضه شد. اما بايد اذعان كرد كه همه‌ي آثاري كه پس از فيلم جادوگر شهر زمرد (1939) ساخته شده به شدت تحت تأثير اين روايت سينمايي از داستان فرانك بائوم بوده است.
منبع: دنياي تصوير
انتهاي پيام/
قالیباف در پاسخ به تذکر رسایی:
انتصاب ظریف خلاف قانون است/ گزارش کمیسیون امنیت ملی به هیئترئیسه نرسیده است
