به گزارش حوزه سینما
باشگاه خبرنگاران، داريوش مهرجويي (زاده 17 آذر 1318، تهران) کارگردان، نويسنده و مترجم ايراني است. مهرجويي با ساخت فيلم "گاو" در سال 1348 نگاهها را متوجه سينماي ايران کرد و به موج نوي سينماي ايران شکل داد. پس از انقلاب مدتي از ايران مهاجرت کرد اما چند سال بعد بازگشت و به فيلمسازي پرداخت. داريوش مهرجويي براي فيلم "گاو" جايزه مجمع منتقدان فيلم را از سوي دومين جشنواره ونيز ايتاليا گرفت. همچنين «گاو» بهترين فيلم تاريخ سينماي ايران در رايگيري منتقدان در سال 1351 شد. او از جشنواره فيلم فجر نيز سيمرغهاي بلورين بهترين فيلمنامه و کارگرداني را براي «هامون»، «سارا» و «پري» تاکنون در کنار جوايز بينالمللياش گرفته است.
در نوجوانی به موسیقی علاقهمند میشود و مدت کوتاهی به کلاس آموزش موسیقیِ آقای زندی میرود. نزد پدرش که موسیقی ایرانی را خوب میشناخت به نواختن سنتور میپردازد و بعد به موسیقی کلاسیک غربی آشنا میشود و به نواختن پیانو و نوشتن قطعاتی برای پیانو میپردازد.
در ۱۷ سالگی به سینما علاقهمند میشود و برای درک بهتر فیلمهای روز به آموختن زبان انگلیسی میپردازد. تحصیلات مقدماتی را در تهران به پایان برد و یک سال در هتل آتلانتیک مدیر میشود و سپس بیست ساله بود که برای ادامهٔ تحصیل به کالیفرنیا در آمریکا رفت.
نخست به خواندن سینما روی آورد اما خیلی زود سینما را رها کرد و به فلسفه پرداخت و در سال ۱۳۴۴ از دانشگاه یوسیالای در لسآنجلس لیسانس فلسفه گرفت. در همین سال سردبیری نشریهٔ پارس ریویو در لسآنجلس را بهعهده گرفت و سال بعد به تهران آمد و در سال ۱۳۴۶ نخستین فیلم خود به نام "الماس ۳۳" که فیلمی بسیار پرهزینه بود را ساخت. این فیلم در ۵ بهمن ۱۳۴۶ در تهران روی پرده آمد و فروش متوسطی داشت و با توجه به هزینهٔ بالای ساخت آن شکستی تجاری محسوب میشد و توجه منتقدان را هم چندان به خود جلب نکرد.
در ۱۳۴۸ با همکاری غلامحسین ساعدی فیلمنامه "گاو" را از روی یکی از داستانهای کوتاه مجموعهی عزادارن بیل نوشتهٔ ساعدی نوشت و فیلم را کارگردانی کرد. این فیلم برای مهرجویی و سینمای ایران جوایز متعددی را در جشنوارههای بینالمللی به ارمغان آورد. "گاو" هم از نظر تجاری هم از نظر هنری فیلم موفقی از کار درآمد و فصل جدیدی در سینمای ایران گشود. طی چهل سال گذشته به جز وقفهٔ چند سالهٔ پس از انقلاب ۱۳۵۷ و وقایع بعد از آن که منجر به مهاجرت مهرجویی به فرانسه شد، او همواره یکی از فیلمسازان مطرح و پرکار ایرانی بودهاست.
بسیاری از مطرحترین بازیگران ایران در فیلمهای مهرجویی حضور داشتهاند. بازیگرانی مانند: عزتالله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی، پرویز فنیزاده، فخری خوروش، محمدعلی کشاورز، فروزان، سعید کنگرانی، اسماعیل محمدی، مرضیه برومند، ایرج راد، حمیده خیرآبادی، اکبر عبدی، فردوس کاویانی، خسرو شکیبایی، فریماه فرجامی، بیتا فرهی، توران مهرزاد، نیکی کریمی، علی مصفا، محمدرضا شریفینیا،حسن پورشیرازی، لیلا حاتمی، بهرام رادان، حامد بهداد.
عزتالله انتظامی با بازی در ده فیلم بیشترین بازی را در فیلمهای مهرجویی دارد. مهرجویی در دهه هشتاد و در سه فیلم آخر خود به بازیگران تازه روی آوردهاست و هیچکدام از بازیگرانی که در فیلمهای قبلی او بازی داشتهاند در این سه فیلم (بمانی، مهمان مامان، سنتوری) حضور ندارند.
ساخته شدن فیلم «گاو» در آخرین سالهای دههٔ ۴۰ خورشیدی، سینمای ایران را که تا پیش از آن حضور کمرنگی در جشنوارههای جهانی داشت به عنوان سینمایی متفکر و قابل اعتنا به منتقدان جهانی معرفی کرد. «سینمای ایران اگر تولد خود را مدیون سپنتا و مردان پیشگامی باشد که پس از وی آمدند، شناسایی جهانی خود را بیتردید به داریوش مهرجویی مدیون است».
بیشتر فیلمهای مهرجویی، ناخواسته تیغ دردناک سانسور را پذیرفتهاند و او احتمالاً تنها فیلمسازی است که هم پیش از انقلاب فیلمهایش توقیف شده، و هم پس از انقلاب.
فیلم "سنتوری" هم که در ۱۳۸۵ ساخته شدهاست به دستور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم اجازهٔ اکران عمومی نگرفت تا این که در دولت دهم بدون اکران عمومی وارد شبکهٔ خانگی (ویدیویی) شد.
مهرجويي هرچند از آغاز فعاليت فيلمسازياش تاکنون تعدادي از فيلمهايش توقيف شدهاند اما همچنان به ساختن فيلمهاي متفاوت ادامه ميدهد. او علاوه بر دريافت جوايز متعدد بينالمللي، داور جشنوارههاي سينمايي زيادي هم بودهاست. وي علاوه بر سينما به نوشتن رمان و نيز ترجمه هم ميپردازد. آخرين فيلم مهرجويي پيش از فيلم اخيرش«چه خوبه که برگشتي» نارنجي پوش نام داشت.
انتهای پیام/ص