به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از العالم:این نویسنده با بیان اینکه عربستان و اسرائیل از تبدیل شدن ایران به یک کشور اتمی می ترسند، از نظام مصر در برابر اسلامگرایان حمایت می کنند، خواستار شکست حزب الله در سوریه هستند و احساس می کنند آمریکا آنان را در منطقه تنها گذاشته است، نوشت: تحلیلگران سعودی می گویند، نزدیکی ایران و آمریکا که به ایران جهت غنی سازی اورانیوم مشروعیت می بخشد باعث خواهد شد در آینده نزدیک، جهان عرب خود را میان دو طرف اتمی بیابد در حالی که اعراب توانمندی اتمی ندارند.
فردمن در ادامه یادداشت خود نوشت: عربستان خود را رهبر جهان عرب، جزیره ثبات، قدرت برتر اقتصادی جهان عرب، رهبر اهل سنت میانه رو، حامی نیروهای سنی لائیک مانند ارتش مصر در برابر اخوان المسلمین دانسته و با نگرانی نسبت به تنش میان ترکیه و مصر در پی حمایت رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه از اخوان المسلمین می نگرد.
وی سپس با بیان این نکته که رفع تحریم ایران، به تهران اجازه خواهد داد قدرت و نفوذش در سوریه، عراق و بحرین را افزایش دهد، نوشت: منافع عربستان و اسراییل در خاورمیانه مانند امروز تا این حد به یکدیگر نزدیک نبوده است.
هر دو از تبدیل شدن ایران به کشور اتمی نگرانند، می خواهند القاعده تضعیف شود و به تقویت عناصر سنی میانه رو در سوریه می پردازند.
ریاض در سال 2002 میلادی طرح صلح عربی که پیشنهاد اتحادیه عرب برای صلح فراگیر در خاورمیانه در ازای عقب نشینی نیروهای رژیم صهیونیستی به مرزهای 1967 بود را ارائه داد اما با اینکه سیاستمداران بزرگ صهیونیست مانند ایهود اولمرت و شیمون پرز دیدگاه مثبتشان را نسبت به آن اعلام نمودند، اما رژیم به طور رسمی با آن موافقت نکرد.
مطبوعات عربی به تازگی مطالب زیادی درباره همکاری سری میان رژیم صهیونیستی و عربستان منتشر ساختند.
به نوشته فردمن، همچنین گفته می شود دیدارهایی میان ماموران سازمان های اطلاعات عربستان و اسراییل به منظور هماهنگی درباره سوریه در اردن انجام شده است لذا فیصل مقداد معاون وزیر خارجه سوریه، عربستان را به همکاری با رژیم صهیونیستی علیه نظام سوریه متهم نمود.
همچنین دیدگاه مقامات عربستان درباره ایران بسیار شبیه مقامهای صهیونیست است و می گویند اگر ایران به سلاح اتمی دست یابد ما دست بسته نمی نشینیم و تمام راهکارهای مناسب را بررسی خواهیم نمود.
اما مشکل عربستان آن است که نزدیکی اش با رژیم صهیونیستی به معنای خیانت به مساله فلسطین و نزدیکی اش به ایران به معنای خیانت به مخالفان نظام سوریه است.
البته نویسنده احتمال نزدیکی عربستان به ایران را بیش از نزدیک شدن عربستان به اسراییل می داند که ممکن است به نزدیکی سنی – شیعه منجر شود لذا در چنین صورتی مساله سوریه در اولویت گفت وگوهای آتی و سازش احتمالی زیر نظر ایران و عربستان در ژنو 2 قرار خواهد داشت و منافع اسراییل بیش از پیش از منافع جهان اسلام فاصله خواهد گرفت.
گفتنی است فردمن فارغ التحصیل دانشگاه سوربون پاریس بوده، درباره اسلام در دانشگاه التخنیون و دانشکده الجلیل سخنرانی می کند، استاد زبان عربی در التخنیون و استاد دانشکده تاریخ خاورمیانه در دانشگاه حیفا است.
انتهای پیام/