افشاری در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: بعضی ها بیشتر از بقیه عمر می کنند و برخی افراد هرگز علاق‍ه‌ای به قهر کردن ندارند و به طور کلی هدفی که در این رابطه مورد نظر فرد است معمولاً برای بیان یک ناراحتی یا یک هیجان منفی است.
فرد می‌خواهد به طرف مقابل بگوید ناراحت است و یا می‌خواهد کاری کند که رفتار او را تغییر دهد. وی ادامه داد: در هر حال قهر کردن به صورت یک وسیله درآمده است که در مواقع ناراحتی از فرد سرمی زند و یک روش تخلیه‌ی ناراحتی است و فرد به این روش عادت کرده و در شرایط مختلف فکر می‌کند فایده ی بهتری دارد.
افشاری افزود: برخی ها این روش را در دوران کودکی یاد گرفته‌‍اند ، کودک ممکن است با مشاهده رفتار اطرافیان  به ویژه والدین در مواقع ناراحتی از یک فرد دیگر رفتار آنها را الگو برداری کند.
وی تصریح کرد: چنین کودکی یاد می گیرد پیام خود را با قطع ارتباط بیان کند و به روشی غیر از گفتار کلامی مفهوم ناراحتی خود را به اطرافیان برساند و به طور کلی این روش چه در کودکی ایجاد شود، چه در بزرگسالی فرقی نمی کند فرد از یک شیوه ی نادرست برای تنظیم رفتار خود استفاده می‌کند و در واقع نمی تواند به روش مناسبتری مطلب خود را بگوید و از خود دفاع کند.
افشاری تاکید کرد: افرادی که در قهر می‌مانند افرادی هستند که شیوه مناسب ابراز وجود و دفاع از خود و قاطعیت را یاد نگرفته اند و نمی‌توانندهیجانات خود را به خوبی کنترل کنند و مانع دخالت آنها در تصمیمات منطقی‌شان می‌شود.
وی ادامه داد: بر این اساس قهر و آشتی‌های مداوم آزاردهنده و به هم ریزنده شرایط زندگی هستند که می توان روش های مناسبتری و ایده آل تری به جای آنها جایگزین کرد تا بتواند با جرات ورزی بیشتر در شرایط استرس زا حاضر شود بتواند از خود دفاع کند و با حفظ دوستی و صلح به حل مشکل و اختلاف به وجود آمده مبادرت کند.
افشاری خاطر نشان کرد: چنین روابطی از پایایی بیشتری برخوردار هستند. آرامش فرد را تداوم می‌بخشند و از همه مهمتر راه اندازی افکار منفی که بسیار آسیب رسان برای افراد هست را کاهش می دهد پس شیوه های جرات ورزی و کسب آرامش را یاد بگیرید.

انتهای‌پیام/