این هیئت که قبلا سینه‌زنی بوده توسط دو شهید سرافراز علی جودکی و هوشنگ الهیاری بنیان نهاده شده است و بعد از شهادت این دو عزیز خانواده‌های آنها امور هیئت را بر عهده دارند.

علی نقی جودکی برادر شهید جودکی که مسئولیت این هیئت را به عهده دارد، می‌گوید، در سال‌های بین 60 و 61 بود که برادر وی برای گرفتن برخی امکانات اولیه به ارشاد اسلامی آن زمان در خرم‌آباد مراجعه می‌کند و پس از طی مراحل اداری شهید موفق به گرفتن یک آمپلی فایر کوچک برای هیئت می‌شود.

وی افزود: شهید جودکی به خاطر صدایی که داشت یکی از نوحه خوانان هیئت بود که با مداحی‌سرایی وی شرکت کنندگان به سر وسینه خود می‌زدند وبرای امام شهید گریه می‌کردند.

جودکی گفت:‌ در آن زمان در این هیئت همه چیز ساده بود و نه خبری از این طبل‌ها و وسایل صوتی گوش خراش بود، نه اسمی از طایفه و قبیله و شهرت‌ها بود، شرکت کنندگان با خلوص نیت به عزاداری برای امام حسین (ع) می‌پرداختند.

حاج نصرت دستیاری یکی از ریش سفیدان هیئت ابوالفضل العباس (ع) است که در خصوص رسم و رسوم گذشته از جمله سنت تراش می‌گوید، در گذشته از عصر روز ششم محرم و در شرف شب هفتم این ماه، مردم با اعتقاد به اینکه کفار مانع دسترسی امام حسین‌(ع) و یارانش به آب شدند، سر و صورت خود را تا پس از روز عاشورا اصلاح نمی‌کردند.

وی گفت: در این روز همه آبادی به حمام رفته و پس از اصلاح سر و صورت و با الگوگیری از یاران امام حسین(ع) که خود را برای شهادت آماده کردند به استقبال روزهای تاسوعا و عاشورا می‌روند.

دستیاری با بیان اینکه این سنت دیرینه با هدف حرمت نگهداشتن ماه محرم در میان نیاکان ما رواج داشته است، گفت: متاسفانه یکی از افت‌های عزاداری‌های امروز ما کمرنگ شدن برخی اعتقادها از جمله رسم تراش عباس است.

وی افزود: در این روزها که حزن و اندوه مردم به سبب شهادت آقا ابی‌عبدالله (ع) به اوج می‌رسد، آنها با زدن سینه و بر سر آنچنان عزاداری می‌کردند که گویی واقعه کربلا تازه رخ داده است.

دستیاری گفت: عزاداران حسین (ع) مراسم را تا ظهر عاشورا با حزن و غم انگیزترین مرحله آن که در لرستان به سنت (طوق اشکس) معروف است، ادامه می دهند.

وی در مورد طوق اظهار داشت:‌ طوق نمادی از علم حضرت ابوالفضل(ع) است که برافراشته نگه داشته می‌شود و سنتی موسوم به علم‌برداری یا علم گردانی نیز در این زمینه مرسوم است.

دستیاری افزود: برخی افراد به نیت عزاداری و برای نذری که برای حاجت خود دارند، در طول دهه اول محرم و به خصوص روز عاشورا علمی را پیشاپیش هیئت خود حمل کرده و در نهایت در پایان ظهر عاشورا با به شانه افتادن علم حضرت عباس قسمت‌های مختلف آن از هم جدا می‌شود که در اصطلاح به این عمل «طوق اشکس» می‌گویند./ج1