اعتیاد پدیده‌ای ویرانگر
اعتیاد پدیده نامطلوب و هراس‌انگیز که همه را به یاد قیافه‌های پژمرده، سرهای فروافکنده چشمان به گود نشسته می‌اندازد و به یک عادت دائمی و خانمان‌سوز تبدیل می‌شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، با وجود یک فرد معتاد در میان خانواده زندگی همه اعضای به نحوی صدمه می‌بیند و اعضای خانواده برای ادامه حیات مجبور می‌شوند که در زندگی خود تغییراتی بدهند تا بتوانند با اثرات ویرانگر اعتیاد کنار بیایند، به مرور زمان این روش باعث می‌شود تا خود آنها در زندگی با مشکلات عدیده‌ای مواجه شوند در واقع مجموعه‌ای از عواطف و احساسات ویرانگر وجود دارد که سلامت روانی، رفتاری و کیفیت زندگی اعضای خانواده را به علت هم‌جواری در کنار فرد معتاد به خطر می‌اندازد.
مصطفی آب‌روشن آسیب‌شناس با اشاره شرایط خانوادگی نامطلوب در خصوص اعتیاد بیان کرد: شرایط خانوادگی از عوامل تشدیدکننده در پدیده اعتیاد است، چرا که اختلافات زناشویی و کم‌توجهی به مسائل تربیتی و پرورشی فرزندان، بدسرپرستی که به شکل اعتیاد، خشونت، تبعیض و رفتارهای غیرانسانی متبلور می‌شود، ازدواج‌های تحمیلی،ضعیف بودن اعتقادات مذهبی والدین، رفاه آزادی و آزادی بیش از حد در خانواده‌های آسان‌گیر و سخت‌گیری‌های بدون پشتوانه منطقی در خانواده‌های سخت‌گیر نیز از عوامل زمینه‌ساز خانوادگی است کمک به تکوین این معضل اجتماعی می‌کند.
آب‌روشن در خصوص نقش یک رابطه سالم در کاهش آسیب اجتماعی نظیر اعتیاد، ادامه داد: ایجاد یک رابطه سالم، بین اعضای خانواده، تبعیض قائل نشدن والدین بین فرزندان، شناخت و آگاهی والدین از روحیات حساس و شکننده فرزندان و مهم‌تر از همه ترویج عقاید دینی و مذهبی و درونی کردن آن برای نوجوانان از عوامل مهم کاهش آسیب‌های اجتماعی، خصوصا اعتیاد است.
وی با تاکید بر جامعه و خانواده سلامت ادامه داد: هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند ادعای سلامت کند مگر از خانواده‌های سالم برخوردار باشد، بالطبع هرچه میزان اختلافات میان والدین با فرزندان‌شان بیشتر باشد، رفتارهای ناسازگارانه ضداجتماعی را برای آنان به ارمغان می‌آورد.
مصطفی آب‌روشن با اشاره به رابطه بلوغ و اعتیاد، یادآور شد: باید در نظر داشت که نوجوانان در دوران بلوغ در شرایط خاصی به سر می‌برند، هویت‌شان در حال شکل‌گیری است و درصدد حل بحران هویت خود هستند، در این شرایط اگر خانواده آنها را مزاحم بداند یا غیرقابل تحمل به نظر برسند برای نجات خود به دنبال مأمن و پناهگاهی می‌گرداند و سرگردان می‌شوند، کم‌تجربگی این نوجوانان در اکثر موارد باعث می‌شود که طعمه گروه‌های ضداجتماعی یا آسیب‌زا شوند و پس از اغفال ناخواسته به سوی مواد مخدر و یا دیگر بزهکار‌ی‌های اجتماعی کشیده می‌شوند.
وی به نقش خانواده در کنترل رفتارهای ناهنجارانه فرزندان‌شان یادآور شد: بایستی والدین با کنترل و مراقبت در مورد دوستان فرزندان، زمینه‌های وقوع کج‌روی را قبل از اینکه ریشه بدواند، خشک کند چرا که رفتارهای ناهنجارانه فرزندان در تعاملات اجتماعی و با توجه به شدت و کیفیت ارتباط با دوستان ناباب آموخته و یاد گرفته می‌شود و کم‌کم به اعتیاد دچار می‌شوند.
آب روشن در خصوص نوجوانان طرد شده افزود: نوجوانی که از سوی خانواده طرد می‌شود برای جبران کمبودهای عاطفی و برای کسب حمایت تایید به دوستان هم سن و سال خود پناه می‌آورد، او به دنبال افرادی می‌گردد که شرایطی همچون او دارد از این رو احتمال دارد با تحریک و تشویق دوستان ناباب خود دست به اعمال ضداجتماعی بزند، چرا که نوجوان در غیاب الگوهای درست، رفتار خود را با کنش‌های رفتاری دیگر دوستانش همانند‌سازی می‌کند و به شدت از آن تاثیر می‌پذیرد. /
گزارش از عاطفه سعیدی
مصطفی آب‌روشن آسیب‌شناس با اشاره شرایط خانوادگی نامطلوب در خصوص اعتیاد بیان کرد: شرایط خانوادگی از عوامل تشدیدکننده در پدیده اعتیاد است، چرا که اختلافات زناشویی و کم‌توجهی به مسائل تربیتی و پرورشی فرزندان، بدسرپرستی که به شکل اعتیاد، خشونت، تبعیض و رفتارهای غیرانسانی متبلور می‌شود، ازدواج‌های تحمیلی،ضعیف بودن اعتقادات مذهبی والدین، رفاه آزادی و آزادی بیش از حد در خانواده‌های آسان‌گیر و سخت‌گیری‌های بدون پشتوانه منطقی در خانواده‌های سخت‌گیر نیز از عوامل زمینه‌ساز خانوادگی است کمک به تکوین این معضل اجتماعی می‌کند.
آب‌روشن در خصوص نقش یک رابطه سالم در کاهش آسیب اجتماعی نظیر اعتیاد، ادامه داد: ایجاد یک رابطه سالم، بین اعضای خانواده، تبعیض قائل نشدن والدین بین فرزندان، شناخت و آگاهی والدین از روحیات حساس و شکننده فرزندان و مهم‌تر از همه ترویج عقاید دینی و مذهبی و درونی کردن آن برای نوجوانان از عوامل مهم کاهش آسیب‌های اجتماعی، خصوصا اعتیاد است.
وی با تاکید بر جامعه و خانواده سلامت ادامه داد: هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند ادعای سلامت کند مگر از خانواده‌های سالم برخوردار باشد، بالطبع هرچه میزان اختلافات میان والدین با فرزندان‌شان بیشتر باشد، رفتارهای ناسازگارانه ضداجتماعی را برای آنان به ارمغان می‌آورد.
مصطفی آب‌روشن با اشاره به رابطه بلوغ و اعتیاد، یادآور شد: باید در نظر داشت که نوجوانان در دوران بلوغ در شرایط خاصی به سر می‌برند، هویت‌شان در حال شکل‌گیری است و درصدد حل بحران هویت خود هستند، در این شرایط اگر خانواده آنها را مزاحم بداند یا غیرقابل تحمل به نظر برسند برای نجات خود به دنبال مأمن و پناهگاهی می‌گرداند و سرگردان می‌شوند، کم‌تجربگی این نوجوانان در اکثر موارد باعث می‌شود که طعمه گروه‌های ضداجتماعی یا آسیب‌زا شوند و پس از اغفال ناخواسته به سوی مواد مخدر و یا دیگر بزهکار‌ی‌های اجتماعی کشیده می‌شوند.
وی به نقش خانواده در کنترل رفتارهای ناهنجارانه فرزندان‌شان یادآور شد: بایستی والدین با کنترل و مراقبت در مورد دوستان فرزندان، زمینه‌های وقوع کج‌روی را قبل از اینکه ریشه بدواند، خشک کند چرا که رفتارهای ناهنجارانه فرزندان در تعاملات اجتماعی و با توجه به شدت و کیفیت ارتباط با دوستان ناباب آموخته و یاد گرفته می‌شود و کم‌کم به اعتیاد دچار می‌شوند.
آب روشن در خصوص نوجوانان طرد شده افزود: نوجوانی که از سوی خانواده طرد می‌شود برای جبران کمبودهای عاطفی و برای کسب حمایت تایید به دوستان هم سن و سال خود پناه می‌آورد، او به دنبال افرادی می‌گردد که شرایطی همچون او دارد از این رو احتمال دارد با تحریک و تشویق دوستان ناباب خود دست به اعمال ضداجتماعی بزند، چرا که نوجوان در غیاب الگوهای درست، رفتار خود را با کنش‌های رفتاری دیگر دوستانش همانند‌سازی می‌کند و به شدت از آن تاثیر می‌پذیرد. /
گزارش از عاطفه سعیدی
