هفتمین قربانی یکی دیگر از بهترین فیلم های ترسناک که ول لوتون در دهه 1940 تهیه کرد، شعری اندوهبار و به طرز حیرت آوری، اثری مردن جلوه می کند.

باشگاه خبرنگاران- کارگردان: مارک رابسن، تهیه کننده: ول لوتون، فیلمنامه: دیویت بودین، چارلز اونیل، مدیر فیلمبرداری: نیکلاس مازوراکا، موسیقی: ری وب، بازیگران: تام کانوی، جین بروکس، ایزابل جیول، کیم هانتر، محصول 1942 آر.کی.او.، سیاه و سفید، 70 دقیقه.

هفتمین قربانی یکی دیگر از بهترین فیلم های ترسناک که ول لوتون در دهه 1940 تهیه کرد، شعری اندوهبار و به طرز حیرت آوری، اثری مردن جلوه می کند.

مریگیبسون دخترک ساده دل و یتیم، در جستجوی خواهر غریب و جداافتاده اش ژاکلین بروکس، به منهتن می رود. 

مری در آنجا با خبر می شود خواهرش قاطی فرقع مرگ دوستی شده، که حالا با رفتن اسرارشان می خواهند او را به خودکشی وادارند.

مارک رابسن، تعدادی سکانس پرتعلیق را کارگردانی کرده؛ یکی اش آنجا که دو تن از اعضای فرقه خیال دارند خود را از شر جسدی در داخل مترو خلاص سازند؛یا آنجا که آدم های مشکوکی در کوچه و خیابان های شهر، ژاکلین را که دچار مشکلات روانی خاص خودش هم هست، تعقیب می کنند.

در همین سکانس هاست که رابسن، با مهارت تمهیدهایی به کار زده که فیلم را از یک فیلم ژانر معمولی فراتر برده و تبدیل به اثری هستی شناسانه کرده است.

هفتمین قربانی مملو از صحنه هایی است که احتمالا خیلی ها را در 1943 تکان داده و هنوز هم نامتعارف جلوه می کند؛ مثلا قهرمانی که همان خباثت و حقه بازی های بدمن های داستان را به کار می زند، یا پایان نومیدانه فیلم که دو صحنه متضاد را به موازات هم نشان می دهد.

درحالیکه زنی مشرف به مرگ لباس می پوشد تا برای آخرین بار با ژاکلین جان به لب رسیده به شهر رود این آخری خود را در یک آپارتمان غم انگیز کرایه ای به دار می آویزد./ي2

منبه:ماهنامه دنياي تصوير.
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار