به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران: خانواده همچون عمارتی است که زن و شوهر ستون های آن را تشکیل می دهند. فرو ریختن هر یک از ستون ها استحکام و استواری این عمارت را دچار تزلزل می کند. طلاق واقعه ای ناگوار است و از آن رو که تأثیر منفی بسیاری بر پیکر خانواده و به خصوص فرزندان می گذارد آسیب زاست.
جعفربانی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: اولین و مهم ترین قربانی طلاق فرزندان هستند این حادثه ی تلخ به هر دلیل موجه یا ناموجه برای کودکان فرق چندانی ندارد و تخریب طلاق بر روح و روان آنان باقی است.
این آسیب شناس در پاسخ به سؤال تأثیر سن کودک در طلاق والدین اظهار داشت: کودکان زیر دو سال اگر مکانیزم جانشین را دریافت نمایند با آسیب کمتری مواجه خواهند شد ولی بعد از دو سالگی، آسیب جبران ناپذیری بر روح و روان کودک و در دوران نوجوانی باقی می گذارد.
برای مثال او را به عنوان کودک خیابانی، سرگردان خیابان ها می کند و یا برای تأمین معاش به عنوان فرزندگار اسیر کارگاه های تولید می گردد.
وی در ادامه به تأثیر مدیریت صحیح والدین بعد از طلاق اشاره کرد و گفت: اگر بعد از حادثه ی غم انگیز طلاق وضعیت کودکان به درستی مدیریت نشود مشکلات عدیده ای را به همراه خواهد داشت.
ولی اگر این پدیده توسط یکی از والدین به دقت مدیریت گردد ناکامی ناشی از طلاق می تواند انگیزه فوق العاده ای در روحیه ی کودکان و نوجوانان پدید آورد و زمینه ی رشد و تعالی او در جامعه گردد.
در پایان باید گفت طلاق مانند زمین لرزه ای است که بنیان خانواده را در هم می کوبد. طلاق برای والدین پایان آمال و آرزوهاست اما برای کودکان شاید پایان دنیا و رویاهای شیرین آنان باشد و به مراتب برای آنان ناگوارتر است./