سولماز قاسمی کارشناس ارشد روان شناسی کودکان در مصاحبه با خبرنگار بهداشت باشگاه خبرنگاران گفت: لکنت زبان که دارای چند دوره است که تقریبا از پیش از دبستان 3-5 سالگی شروع می شود چون خزانه واژگان بچه ها بیشتر می شود و قدرت بیان بچه ها کم است و فشار کلمات بر آنها زیاد است ممکن است دچار لکنت زبان شوند که 50-80 درصد خود به خود بهتر می شود و دوره ی دوم اوایل مدرسه است که در اثر اضطراب و جدایی از والدین باعث می شود ،ولی در نوجوانانی و بزرگسالی که دوره سوم را در برمی گیرد بهبود کمتری دارد و باید تحت نظر دکتر گفتار درمانی قرار گیرند.

 دو نوع لکنت زبان وجود دارد: تونیک(با توقف و مکث شروع می شود) کلونیك(تکرار پشت سر هم کلمات برای تلفظ)
 
وی در ادامه گفت: در دوره اول چون بچه های زیاد از لکنت زبان خود ضعف در صحبت کردن خبر ندارند و کمتر رنج می برند ممکن است که بعد از مدتی خود به خود خوب شوند ولی در دوران دوم چون ممکن است مورد تمسخر قرار گیرند و از طریق صحبت کردن خود خجالت بکشند و فشار دیگران برآنها بیشتر باشد که شمرده تر صحبت کن آهسته حرف بزن چرا اینطور صحبت کی کمتر فرد کمتر صحبت کند و یا به صورت طولانی ماندگار شود.

بیشتر افرادی که لکنت زبان دارند در تلفظ کلمات مانند اسم، فعل، صفت بیشتر مشکل دارند و در خواندن شعر و آهنگ را به صورت روان تلفظ می کنند.

از عوامل موثر در لکنت زبان: فشار عصبی، استرس، اضطراب، ترس، هیجان را می توان نام برد که برای بهبود گفتار درمانی در مرحله های ابتدای باید این عوامل را کمتر کرد و به روان شناسی مراجعه کرد و گفتار درمانی را شروع کرد./ع2