گزارش ظریف برای کاربران فیس‌بوک؛
به خاطر درد پا و کمر خوابم نمی‌برد/ ما ملت بزرگ دیده به بد دیدن نخواهیم آلود
تقاضا می‌کنم از ناسزا گفتن پرهیز فرمایید و لعنت و نفرین هم نکنید که "منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن"؛ یعنی ما ملت بزرگ و دارای عمق تاریخی و غنای فرهنگی، دیده به بد دیدن (لااقل در مورد هم‌وطنان خود) نخواهیم آلود.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران "محمد جواد ظریف" وزیر امور خارجه کشور آخرین مطلب خود در فیس بوک را شب گذشته منتشر کرد .
ظریف در ابتدای مطلب خود به بی‌خوابی ناشی از درد کمر و پایش اشاره و از محبت دوستان در فضای مجازی تشکرکرد و نوشت :
سلام دوستان
ساعت 12 و 45 دقیقه شب چهارشنبه ( به عبارت صحیح‌تر 45 دقیقه بامداد پنجشنبه) است و به خاطر درد پا و کمر خوابم نمی‌برد.
از همه دعاها و محبت‌های شما و دیگر دوستان در فضای مجازی بسیار سپاسگزارم. ولی تقاضا می‌کنم از ناسزا گفتن پرهیز فرمایید و لعنت و نفرین هم نکنید که "منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن"؛ یعنی ما ملت بزرگ و دارای عمق تاریخی و غنای فرهنگی، دیده به بد دیدن (لااقل در مورد هم‌وطنان خود) نخواهیم آلود.
در میان نوشته‌های شما، یکی از دوستان به نام "محمد قیصری" مطلب سخاوتمندانه‌ای را به عنوان پیام و ایمیل فرستادند و پیشنهاد کردند که روی این صفحه بگذارم. البته امتثال امر ایشان به معنی باور کردن حتی بخش کوچکی از بزرگواری‌های سخاوتمندانه ایشان درباره خودم نیست که به فرموده امیرمؤمنان و فخر پرهیزکاران، امام علی (ع) :
أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْ غَيْرِي وَ رَبِّي أَعْلَمُ بِي مِنِّي بِنَفْسِي اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا يَقُولُونَ وَ اجْعَلْنِي أَفْضَلَ مِمَّا يَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لِي مَا لَا يَعْلَمُون
«من به نفس خويش از ديگران آگاهترم و خداى من از من به نفس من آگاهتر است. خدايا به آنچه درباره من می‌گويند مؤاخذه‌ام مفرما. و مرا از آنچه درباره‌ام گمان مى‌برند بهتر كن و آنچه را درباره من نمى‌دانند ببخش.»
به هر حال، ضمن تشکر از بزرگواری همه شما و این دوست خوب و صمیمی، این شما و این متن زیبای محمد قیصری عزیز:
ای دل غمدیده حالت به شود، دل بد مکن
بالاخره مرد پرکار، کاربلد و نستوه کابینه هم به ستوه آمد. مردی که به زعم بسیاری، طرحی نو اگر نگوییم در سپهر سیاست ایران، دست کم در عرصه سیاست خارجی ایران و وزارت امورخارجه در انداخته است.
کمتر سابقه داشته که دولتمردان ما چنین بی‌پرده حریم و روتوش خود را در مواجهه با مخاطبان خود قرار دهند و نشان دهند که دولتمرد هم می‌تواند در عین کیاست و سیاست به ادب شهره شود و حسی سرشار از احترام و اعتماد را در طیف وسیع مخاطبان خود از موافق تا مخالف برانگیزد.
شاید از همین روی هم هست که بعضی‌ها معتقدند ظریف دیر یا زود خسته خواهد شد، به ستوه آمده و مجبور خواهد شد به قاعده و قاموس سیاست و سیاست ورزی در ایران تن دهد؛ سیاستی که نه در معنای ارسطویی آن معطوف به تدبیر بهینه امور، بلکه مصروف دغلکاری‌ها و بازی‌های سیاسی داخلی خواهد شد.
اما کیست که نداند ظریف تاکنون رویه خوب سیاست که شفافیت، اعتماد، علم و تدبیر امور است را نشان داده و همانطور که پیشتر نیز در مجلس گفت: «همیشه با شما صادق بوده و خواهم بود و اگر غیر از این باشد در چنین مسندی نخواهم بود» که ظریف نه به اصرار خود و در طلب جاه که به ابرام اهل فن و تشخیص راه از چاه آمده بود. خیل طرفداران و محبوبیت او در فضاهای مجازی و غیرمجازی که با محبوبیت رئیس جمهور پهلو می‌زند، گواهی بر این مدعاست!
"ظریف" دیپلمات برجسته در مقیاس جهانی
لازم نیست کسی حتما با ظریف مراوده داشته یا ایشان را از نزدیک بشناسد. در همین مدت کوتاه دیدیم و شنیدیم که در قامت یک دولتمرد دیپلمات چه کرده است. حتی فارغ از قیاس با دیگران و السابقون، که اساسا قیاسی مع‌الفارق است و حکایت ماه من و ماه گردون، وی به گواه دوست و دشمن دیپلماتی برجسته در مقیاس جهانی و با متر و معیار بین‌المللی است.
شاید در کمتر موردی ما این سطح از تخصص، تعهد و کارایی را در چنین مقام برجسته‌ای شاهد باشیم و از همین روی نیز حق داریم ذوق کرده و بر خود ببالیم که نتیجه آن را همگان دیدند و زبان به تحسین گشودند. این نه سخن من که دانش آموز علوم سیاسی و روابط بین‌الملل هستم، بلکه احساسی فراگیر است.
تلاش‌های بی‌وقفه ایشان در وزارت امور خارجه از همان روز اول عهده‌داری مسئولیت، بر کسی پوشیده نبوده، دیدیم تلاش‌های ایشان را در زمینه جلوگیری از یک جنگ ویران کننده دیگر در منطقه؛ آنهم زمانی که شیپورهای جنگ نواخته شده بود و جنگ‌طلبان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای چنان پرکوب بر کوس جنگ می‌کوبیدند که صدای مخالف‌ترین مخالفان جنگ هم در هیاهوی یاوه گویان ،درحال خفه شدن بود و گوش خوشبین‌ترین طرفداران صلح را هم به خبری غیر از جنگ امیدی نبود، دیدیم که چگونه آتش جنگ به آب دیپلماسی فرو‌نشست.
تلاش‌های بی‌وقفه ایشان و تیم همراه در نیویورک در زدودن ماسکی که دشمنان این مرزوبوم برای ایران طراحی کرده بودند تا ما را چنان نشان دهند که می‌خواستند و در عوض ارائه چهره‌ای واقعی، درخور و شایسته‌ای از ایران اسلامی را کیست که نفهمد.
دشمنان داخلی به حاشیه رانده شدند
می خواستم به جناب ظریف بگویم که ما مردم، دیدیم تلاش‌های شما را و از قضا خوب هم دیدیم که چطور برخلاف سابق، دشمنان داخلی این ملت و مملکت به حاشیه رانده شدند و همچون افعی زخم خورده این قدر به در دیوار ملل متحد کوبیدند که عن قریب است، خود به نیش خود گزیده شوند و همچون آبی که به لانه مورچگان افتاده باشد، خواب خیلی‌ها آشفته شد تا مجبور شوند به تکاپو افتاده تا بدان حد که متوهمی همچون نتانیاهو پیشنهادی به مضحکی اتحاد اعراب و اسرائیل برای مقابله با تحرکات ایران را بدهد.
وزیر امور خارجه محترم ایران ، خواستم به شما بگویم که دل قوی‌دار و قامت استوار! که ما مردم اگر چه ممکن است صدایمان در هیاهوی بسیارگویان که قامتی کوتاه، اما صدایی بلند دارند، شنیده نشود، اما مطمئن باشید که در قلبهایمان دستانتان را به گرمی می‌فشاریم، عمیقا به شما خسته نباشید می‌گوییم و دعای خیرمان را بدرقه راهتان می‌کنیم که به قول "لسان‌الغیب":
حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب/ جمله می‌داند خدای حالگردان غم مخور
و خطاب به آنان که در جواب تلاش‌های شما، ترشرویی و درشت خویی می‌کنند، این شعر "سیف فرقانی" را زیر لب زمزمه می‌کنیم که:
بر تیر جورتان ز تحمّل سپر کنیم
تا سختیِ کمان شما نیز بگذرد
جناب ظریف، ما از روزی که سکان سیاست خارجی کشور را به دست شما سپرده‌ایم، دلمان قرص شده است و دیگر تن و بدنمان نمی‌لرزد که منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید!؛ چرا که چون ما را نوح است کشتیبان ز طوفان غم نخوریم. من نیز اگر چه دیروز بعد از خواندن پیام شما دلم گرفت، اما به قول خواجه شیراز:
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور
گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن
چتر گل در سرکشی ای مرغ خوشخوان غم مخور
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور!
انتهای پیام/
ظریف در ابتدای مطلب خود به بی‌خوابی ناشی از درد کمر و پایش اشاره و از محبت دوستان در فضای مجازی تشکرکرد و نوشت :
سلام دوستان
ساعت 12 و 45 دقیقه شب چهارشنبه ( به عبارت صحیح‌تر 45 دقیقه بامداد پنجشنبه) است و به خاطر درد پا و کمر خوابم نمی‌برد.
از همه دعاها و محبت‌های شما و دیگر دوستان در فضای مجازی بسیار سپاسگزارم. ولی تقاضا می‌کنم از ناسزا گفتن پرهیز فرمایید و لعنت و نفرین هم نکنید که "منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن"؛ یعنی ما ملت بزرگ و دارای عمق تاریخی و غنای فرهنگی، دیده به بد دیدن (لااقل در مورد هم‌وطنان خود) نخواهیم آلود.
در میان نوشته‌های شما، یکی از دوستان به نام "محمد قیصری" مطلب سخاوتمندانه‌ای را به عنوان پیام و ایمیل فرستادند و پیشنهاد کردند که روی این صفحه بگذارم. البته امتثال امر ایشان به معنی باور کردن حتی بخش کوچکی از بزرگواری‌های سخاوتمندانه ایشان درباره خودم نیست که به فرموده امیرمؤمنان و فخر پرهیزکاران، امام علی (ع) :
أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْ غَيْرِي وَ رَبِّي أَعْلَمُ بِي مِنِّي بِنَفْسِي اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا يَقُولُونَ وَ اجْعَلْنِي أَفْضَلَ مِمَّا يَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لِي مَا لَا يَعْلَمُون
«من به نفس خويش از ديگران آگاهترم و خداى من از من به نفس من آگاهتر است. خدايا به آنچه درباره من می‌گويند مؤاخذه‌ام مفرما. و مرا از آنچه درباره‌ام گمان مى‌برند بهتر كن و آنچه را درباره من نمى‌دانند ببخش.»
به هر حال، ضمن تشکر از بزرگواری همه شما و این دوست خوب و صمیمی، این شما و این متن زیبای محمد قیصری عزیز:
ای دل غمدیده حالت به شود، دل بد مکن
بالاخره مرد پرکار، کاربلد و نستوه کابینه هم به ستوه آمد. مردی که به زعم بسیاری، طرحی نو اگر نگوییم در سپهر سیاست ایران، دست کم در عرصه سیاست خارجی ایران و وزارت امورخارجه در انداخته است.
کمتر سابقه داشته که دولتمردان ما چنین بی‌پرده حریم و روتوش خود را در مواجهه با مخاطبان خود قرار دهند و نشان دهند که دولتمرد هم می‌تواند در عین کیاست و سیاست به ادب شهره شود و حسی سرشار از احترام و اعتماد را در طیف وسیع مخاطبان خود از موافق تا مخالف برانگیزد.
شاید از همین روی هم هست که بعضی‌ها معتقدند ظریف دیر یا زود خسته خواهد شد، به ستوه آمده و مجبور خواهد شد به قاعده و قاموس سیاست و سیاست ورزی در ایران تن دهد؛ سیاستی که نه در معنای ارسطویی آن معطوف به تدبیر بهینه امور، بلکه مصروف دغلکاری‌ها و بازی‌های سیاسی داخلی خواهد شد.
اما کیست که نداند ظریف تاکنون رویه خوب سیاست که شفافیت، اعتماد، علم و تدبیر امور است را نشان داده و همانطور که پیشتر نیز در مجلس گفت: «همیشه با شما صادق بوده و خواهم بود و اگر غیر از این باشد در چنین مسندی نخواهم بود» که ظریف نه به اصرار خود و در طلب جاه که به ابرام اهل فن و تشخیص راه از چاه آمده بود. خیل طرفداران و محبوبیت او در فضاهای مجازی و غیرمجازی که با محبوبیت رئیس جمهور پهلو می‌زند، گواهی بر این مدعاست!
"ظریف" دیپلمات برجسته در مقیاس جهانی
لازم نیست کسی حتما با ظریف مراوده داشته یا ایشان را از نزدیک بشناسد. در همین مدت کوتاه دیدیم و شنیدیم که در قامت یک دولتمرد دیپلمات چه کرده است. حتی فارغ از قیاس با دیگران و السابقون، که اساسا قیاسی مع‌الفارق است و حکایت ماه من و ماه گردون، وی به گواه دوست و دشمن دیپلماتی برجسته در مقیاس جهانی و با متر و معیار بین‌المللی است.
شاید در کمتر موردی ما این سطح از تخصص، تعهد و کارایی را در چنین مقام برجسته‌ای شاهد باشیم و از همین روی نیز حق داریم ذوق کرده و بر خود ببالیم که نتیجه آن را همگان دیدند و زبان به تحسین گشودند. این نه سخن من که دانش آموز علوم سیاسی و روابط بین‌الملل هستم، بلکه احساسی فراگیر است.
تلاش‌های بی‌وقفه ایشان در وزارت امور خارجه از همان روز اول عهده‌داری مسئولیت، بر کسی پوشیده نبوده، دیدیم تلاش‌های ایشان را در زمینه جلوگیری از یک جنگ ویران کننده دیگر در منطقه؛ آنهم زمانی که شیپورهای جنگ نواخته شده بود و جنگ‌طلبان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای چنان پرکوب بر کوس جنگ می‌کوبیدند که صدای مخالف‌ترین مخالفان جنگ هم در هیاهوی یاوه گویان ،درحال خفه شدن بود و گوش خوشبین‌ترین طرفداران صلح را هم به خبری غیر از جنگ امیدی نبود، دیدیم که چگونه آتش جنگ به آب دیپلماسی فرو‌نشست.
تلاش‌های بی‌وقفه ایشان و تیم همراه در نیویورک در زدودن ماسکی که دشمنان این مرزوبوم برای ایران طراحی کرده بودند تا ما را چنان نشان دهند که می‌خواستند و در عوض ارائه چهره‌ای واقعی، درخور و شایسته‌ای از ایران اسلامی را کیست که نفهمد.
دشمنان داخلی به حاشیه رانده شدند
می خواستم به جناب ظریف بگویم که ما مردم، دیدیم تلاش‌های شما را و از قضا خوب هم دیدیم که چطور برخلاف سابق، دشمنان داخلی این ملت و مملکت به حاشیه رانده شدند و همچون افعی زخم خورده این قدر به در دیوار ملل متحد کوبیدند که عن قریب است، خود به نیش خود گزیده شوند و همچون آبی که به لانه مورچگان افتاده باشد، خواب خیلی‌ها آشفته شد تا مجبور شوند به تکاپو افتاده تا بدان حد که متوهمی همچون نتانیاهو پیشنهادی به مضحکی اتحاد اعراب و اسرائیل برای مقابله با تحرکات ایران را بدهد.
وزیر امور خارجه محترم ایران ، خواستم به شما بگویم که دل قوی‌دار و قامت استوار! که ما مردم اگر چه ممکن است صدایمان در هیاهوی بسیارگویان که قامتی کوتاه، اما صدایی بلند دارند، شنیده نشود، اما مطمئن باشید که در قلبهایمان دستانتان را به گرمی می‌فشاریم، عمیقا به شما خسته نباشید می‌گوییم و دعای خیرمان را بدرقه راهتان می‌کنیم که به قول "لسان‌الغیب":
حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب/ جمله می‌داند خدای حالگردان غم مخور
و خطاب به آنان که در جواب تلاش‌های شما، ترشرویی و درشت خویی می‌کنند، این شعر "سیف فرقانی" را زیر لب زمزمه می‌کنیم که:
بر تیر جورتان ز تحمّل سپر کنیم
تا سختیِ کمان شما نیز بگذرد
جناب ظریف، ما از روزی که سکان سیاست خارجی کشور را به دست شما سپرده‌ایم، دلمان قرص شده است و دیگر تن و بدنمان نمی‌لرزد که منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید!؛ چرا که چون ما را نوح است کشتیبان ز طوفان غم نخوریم. من نیز اگر چه دیروز بعد از خواندن پیام شما دلم گرفت، اما به قول خواجه شیراز:
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور
گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن
چتر گل در سرکشی ای مرغ خوشخوان غم مخور
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور!
انتهای پیام/
محاکمه متهم به خاطر قتل برادرزن؛
دعوت نشدن به میهمانی خانوادگی خون به پا کرد
باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛
آرزوهای بر باد رفته در مسیر جاده شوتیهای لرستان
