به گزارش
خبرنگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران مرتضی افتخاری، رئیس پژوهشکده منابع آب با اعلام خبر استخراج نقشه بيابانزايي حوضه آبريز بختگان با استفاده از تصاوير ماهوارهاي گفت: برخي از محققين معتقدند احداث سدهاي درودزن، سيوند و بندهاي امير و فيضآباد، جهت برداشت آب از رودخانههاي کر و سيوند موجب دخالت بيش از توان محيط در اين منطقه گرديده كه اين امر حيات زيباي درياچههاي اين حوضه آبريز در معرض خطر جدي قرار گيرد.
وي افزود: بر اين اساس موسسه تحقيقات آب با توجه به رسالت تحقيقاتي خود در زمينه بررسي علل وقوع برخي چالشهاي آب كشور، مطالعه نحوه بروز بیابانزایی در این حوضه را به عنوان اولين گام در اين زمينه در دستور کار خود قرار داده است.
وي در ادامه با اشاره به لزوم استفاده از دادهها و تصاویر ماهوارهای به عنوان یکی از مفیدترین، دقیقترین و کم هزینهترین ابزارهای ممكن، بيان كرد: نقشه بیابانزایی حوضه آبریز بختگان در دو مقطع زمانی سالهای 1366 و 1392 با استفاده از تصاویر ماهوارهای Landsat، استخراج گردید.
كريمي كارشناس اصلي پروژه با مورد توجه قراردادن بحرانیبودن وضعیت این حوضه آبریز از لحاظ وقوع بیابانزایی گفت: بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر، حدود 117 هزار هکتار از پهنههای آبی این حوضه (شامل دریاچههای طشک، بختگان، مهارلو و دریاچه کافتر) در طول 26 سال گذشته از بین رفته و تبدیل به نمکزارهای مستعد تولید گرد و غبار شده است.
وي افزود: حدود 45 هزار هکتار از اراضی این حوضه دچار بیابانزایی با شدت زياد و حدود 23 هزار هکتار از اراضی این حوضه نيز دچار بیابانزایی با شدت كم شده است.
وي با اشاره به اينكه در تحقيق مذكور علاوه بر مطالعه بیابانزایی، روند تغییرات ماهانه ریزگردهای موجود در جو حوضه آبریز بختگان نیز مورد مطالعه قرار گرفته، اظهار داشت: در اين راستا از دادههای ماهواره MODIS و شاخص عمق اپتیکی ذرات گرد و غبار (Aerosol Optical Depth) در فاصله سالهای 1380 الی 1391 استفاده شد.
كريمي افزود: بر طبق نتایج بهدستآمده، مقدار ذرات معلق موجود در آسمان این حوضه آبریز در طول 11 سال گذشته در حدود 12 درصد افزایش يافته که این روند در سالهای آینده با توجه به خشکشدن دریاچههای این حوضه آبریز و تبدیل شدن آنها به کانونهای گرد و غبار احتمالاًسرعت بیشتری به خود خواهد گرفت و این مسئله لزوم توجه و اهتمام هرچه بیشتر مسئولان مربوطه را میطلبد.
انتهاي پيام/