اعلام نارضایتی افغان ها از حکم ناعادلانه نظامی آمریکا
در پي صدور حکم دادگاه يک نظامي آمريکايي که سال گذشته چندين نفر از شهروندان افغان را به رگبار بسته بود، هفت هزار نفر از روستائيان افغان ضمن اعتراض به صدور چنين حکمي نارضايتي خود را از تصميم مقامات قضائي آمريکا اعلام کردند.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پايگاه اينترنتي آنتي وار درگزارشي با عنوان" نارضايتي شهروندان افغان از حکم صادر شده براي نظامي قاتل آمريکايي" نوشت: رابرت بيلز، گروهبان 40 ساله ارتش آمريکا، که سال گذشته پس از شليک گلوله به سوي شماري از روستائيان افغان هفده نفر از جمله چند کودک و زن را کشت، جمعه گذشته از سوي مقامات قضائي آمريکا به حبس ابد بدون امکان آزادي، محکوم شد. چنين حکمي سخت ترين حبس ممکن توصيف شده است. بازماندگان قربانيان افغان از صدور چنين حکمي تقدير کردند با اين وجود آنان معتقدند بيلز در نهايت زنده خواهد ماند و از اين موضوع به شدت ناراضي هستند.
حاجي محمد وزير، که 11 نفر از اعضاي خانواده خود را در حادثه قتل عام روستائيان توسط بيلز از دست داده است خواستار اجراي عدالت و اعدام اين قاتل آمريکايي است. بيلز با اعتراف به جرم خود در دادگاه تلاش کرد از مجازات اعدام رهايي يابد.
مقامات قضائي پس از بررسي پرونده بيلز ناگزير شدند دوحکم حبس بدون امکان آزادي يا حبس با امکان آزادي پس از بيست سال را براي وي صادر کنند.
شش نفر از مقامات قضائي آمريکا پس از نشست مشورتي که حدود دو ساعت کشيد اين راي را صادر کردند. اين نظامي آمريکايي هيچگونه واکنشي به تصميم دادگاه نشان نداده است.
مادر بيلز که در صندلي جلوي دادگاه نشسته بود پس از شيندن حکم نهايي دادگاه شروع به گريه کرد.
روستائيان افغان که شماري از آنان اقوام و اعضاي خانواده خود را در اين حادثه تروريستي از دست داده بودند در حاليکه لباس سنتي افغاني بر تن داشتند در صحن دادگاه حضور داشتند. هنگاميکه هيئت منصفه حکم را اعلام کرد مترجم آنان ابراز خوشحالي کرد.
اما حاجي محمد نعيم، از شهروندان افغان که در حادثه تيراندازي بيلز زخمي شده و گلوله به گردنش اصابت کرده است، ضمن ابراز نارضايتي گفت دست کم مادر بيلز مي تواند به زندان برود و فرزند خود را ببيند اما ما چگونه مي توانيم بستگان از دست رفته خود را دوباره ببينيم در حاليکه آنان در زير خاک مدفون شده اند ؟
روند دادگاه و نتايج نهايي که منجر به صدور حکم حبس ابد براي اين قاتل آمريکايي شد در حقيقت دور از انتظار بود زيرا حتي وکلاي رابرت هم تصور نمي کردند حکم حبس ابد براي وي صادر شود.
مقامات قضايي به روستائيان اجازه دادند مستقيما در زندان با بيلز روبرو شوند. نعيم اولين کسي بود که با استفاده از چنين فرصتي در جايگاه شهود در حاليکه چگونگي درد و مجروحيت خود را توضيح مي داد وي را "حرامزاده" خطاب کرد.اين در حالي است که شمار ديگري از روستائيان افغان چنين فرصتي را نداشتند تا حرفهاي خود را از جايگاه شهود مطرح کنند.
پس از اعلام حکم حبس ابد، بازماندگان قربانيان با رسانه ها و خبرنگاران گفتگو کردند.يکي از مهمترين پرسش هاي بازماندگان افغان اين بود که اگر کسي به خانه آمريکايي ها حمله کند و اعضاي خانواده آنان را به رگبار ببندد چه خواهد شد؟
صديق الله 13 ساله فرزند نعيم که پدر خود را از دست داده است با برادر خود در آنجا حضور داشت.صديق الله پاي خود را که زخمي شده بود به خبرنگاران نشان داد. شهروندان افغان ضمن انتقاد از دخالت آمريکا در کشورشان گفتند نيروهاي نظامي آمريکا به بهانه ساختن افغانستان وارد اين کشور شدند اما کاري نکردند.
بيلز بدون اشاره به ارائه دليل و انگيزه حمل اسلحه 9 ميليمتري و تفنگ ام.4 و همچنين ترک محل خدمت خود فقط به عذرخواهي از وقوع چنين حادثه اي بسنده و اقدام خود را " ناشي از ترس و بزدلي " توصيف کرد. وي همچنين ضمن ابراز تاسف شديد از قربانيان اين حادثه گفت" عمق فاجعه را نمي توانم درک کنم به ويژه زماني که به فرزندان خودم نگاه مي کنم."
وي ابراز اميدواري کرد حرفهايش براي روستائيان در دادگاه ترجمه شود.ملا باران يکي ديگر ازروستائيان افغان عذرخواهي اين نظامي آمريکايي را " فريب" خواند.
اما اسکانلان، وکيل نظامي بيلز با توجه به سوابق خوب نظامي موکل خود از هيئت منصفه خواستار کاهش حکم براي وي شد. اسکانلان نامه اي که بيلز ده هفته پيش از وقوع اين حادثه تروريستي براي دو فرزند خود ارسال کرده بود را اين گونه قرائت کرد: کودکان افغان بسيار به شما شبيه هستند.آنها دوست دارند شکلات بخورند و فوتبال بازي کنند. کودکان افغان مرا به خوبي مي شناسند چون من براي آنها با سنگ تردستي و شعبده بازي مي کنم.وکيل اين نظامي گفت اين نامه نمي تواند نوشته يک قاتل بي احساس باشد.
بيلز که در اوهايو متولد شده و در منطقه ليک تپس واشنگتن اقامت داشت به دليل فشارهاي روحي و رواني ناشي از مشکلات مالي و نظامي حتي قادر به پرداخت اجازه خانه خود نبود. از سوي ديگر عدم دريافت افزايش حقوق و تامين هزينه هاي زندگي همسرش سبب نگراني وي شده بود. به گفته يکي از وکلاي گروهبان بيلز، وي از اينکه ديگران شايستگي هاي وي را درک نمي کنند رنج مي برد.
