يك منتقد:
"دهلیز" تنها اتلاف وقت است
امير پوريا گفت: فیلم سینمایی" دهلیز" تنهای نوعی اتلاف وقت است.
امیر پوریا منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما باشگاه خبرنگاران در خصوص فیلم سینمایی "دهلیز" گفت: آن تعابیر فسيل شده نقد دهه شصتی سینمای ما که فیلم های مشخصی با ویژگی های مشخصی را "صادق و صمیمی" توصیف می کردند از جمله در مورد "دهلیز" قابل تکرار است.
وی افزود: اما واقعیت این است که آن فیلم ها مثل همان نوع نقدها، متعلق به همان دوره و حال روز بودند و برای امروز حتی در مورد اثر درست چیده شده و کنترل شده ای مثل "دهلیز" اگر نگویی "کهنه" دست کم فاقد طراوت و تازگی به نظر می رسد.
پوريا عنوان کرد: اینکه آدم های طبقات محروم را با ساده دلی های روزمره شان و آرزوهای کوچک و قناعت گرایانه شان به شیوه های سینمایی ساده و قناعت گرایانه و بدون جلوه فروشی های تزيینی با تکنیکی به تماشاگر نشان بدهیم، البته که می تواند فیلمی انسانی و اثر گذار به بار بیارود.
وی افزود: این فیلم به دلیل محدودیت سطح دغدغه های این طبقه، حتی با وجود بنیان دراماتیک پر تعلیق و البته بسیار تکرار شده ای مانند جلب رضایت اولیای دم یک مقتول، طراوت لازم برای تبدیل به فیلمی پر انرژی و درگیر کننده از جوانی تازه نفس را نمی یابد.
این منتقد ادامه داد: این ها تازه منهاي پایان شعاری و دور از واقع بینی فیلم است که با تک گویی پسربچه و اشک مادر مقتول گویی می خواهد بعد از تمام اتلاف وقت ها ناگهان سر و ته ماجرا را هم بیاورد و از طولانی شدن بخش های انتهایی کشدار فیلم جلوگیری کند./ي2
