وقتی از دکترها سوال میشود  که چی شد که  دکتر شدید قصه از اینجا شروع می شود، زمانی که بچه  بودیم وقتی ازمون میپرسیدند که می خواهی وقتی بزرگ شدی چکاره بشی با کلی ذوق و شوق و قیافه گرفتن میگفتند دکتر. چقدر مادر و پدرهاخوشحال بودند و میگفتند بچه ام خانم دکتر یا آقای دکتر آینده است .این سالها گذشت و دبستان ، راهنمایی و اول دبیرستان تمام شد و با کلی هیجان رشته تجربی رو انتخاب کردند و درس خوندن رو  با تلاش جدی و همت بلند ادامه دادند و تو کنکور پزشکی شرکت کردند. روزی که نتیجه های کنکور اعلام شد و به قول معروف شاخ قول رو شکستند و اسمشان جزو دکترین آینده در اومد با خودشان گفتند که چه روزهای خوبی در انتظارمونه.   روزهایی که جدا از خیلی آدمهای عادی می تونیم به نجات جان یک نفر کمک کنیم و کنار دعاهای خیر مردم یک زندگی راحت  با درامد بالا داشته باشیم.

یکی از پزشکان گفت: روزهای دانشجویی شروع شد کشیکهای شب، سرو کله زدن با آدمهای متفاوت و  زبانهای مختلف ،دیدن صحنه های شاد و غمگین ، به دنیا آمدن یک نفر و خداحافظی یک نفر دیگر از این دنیا و دور شدن از زندگی روزمره تنها گوشه ای  از هفت سال درس خواندن در رشته پزشکی بود.بعد از این هفت سال  که فارغ التحصیل شدیم با خودمان گفتیم الان دیگه که پزشک شدیم هر جا بریم زود مشغول کار میشیم  . هر جا که سرزدیم دریغ از کار . سرمایه هم که نداشتیم تا یک جابه عنوان مطب اجاره کنیم .  گفتیم بریم تخصص بگیریم دیگه حتما تو یکی از بیمارستانها استخدام میشیم انقدر نشستیم یک سال  دو سال مداوم عمرمون رو گذاشتیم درس خونیدم تا تخصص قبول شدیم.سه تا چهار سال هم طول کشید تا تخصص گرفتیم وقتی به خودمون اومدیم  سی رو رد کردیم دیدیم  ای دل غافل تازه تو این سن باید بریم دنبال کار و سرو سامان پیدا کردن.

با کلی این درو اون در زدن و رو انداختن تو یک بیمارستان بالاخره مشغول به کار شدیم بعضی ازدوستانم که دیگه از پیداکردن کار خسته شده بودند  وارد  یه حوزه کاری غیر مرتبط شدند.که البته پیش خودمون باشه  یشترشون وارد حوزه خبر و برنامه های تولیدی سلامت شدند. آخه سوال ما اینه که آقا اگر پزشک نیاز ندارین چرا تربیت می کنید و وقت ما رو هم میگیرید.اگر به خاطر کمبود متخصص تو مناطق محروم پزشک تربیت میکنید خوب امکانات به پزشکان بدید تا حاضربشند که  تو این مناطق خدمت کنند.

در واقع  ریشه این بیکاری ، درآمدهای پایین و ظلم بیش از اندازه به پزشکان عمومی تخصص گرایی است كه باعث افزايش پرداختی از جیب مردم ، كاهش ارتقای سلامت و افزايش درصد بیکاری پزشکان عمومي مي شود.

از مشکلات دیگر پزشکان تعرفه های غیر واقعی و حقوق پایین بیمارستانهای دولتیست که همین موضع باعث شده  که پزشکان برای تامین هزینه های خود چند جا به خصوص در مرکز خصوصی مشغول به کار بشند.از طرف دیگه  هم پزشکان عمومی برای تامن مایحتاج زندگیشان با گذراندن چند دوره به ارائه خدماتی همچون رژیم درمانی ،جوان سازی ،لیزر، کاشت مو،طب سنتی و .............. می پردازند.

تمام این حرفا  گفته شد که بگیم اول شهریور سالروز تولد شیخ الرئیس  ابوعلی سینا هرساله یه تلنگر به پزشکان برای ادامه راه و روش این امیر پزشکان  و یه تلنگر برای مسئولین برای این که این مشکلات را حل کنند./ح