به گزارش
باشگاه خبرنگاران، «علی اکبر قاضی نظام» فیلمنامه نویس در گفتگو با ستاد خبری بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان درباره نقش این جشنواره در پویایی سینمای کودک و نوجوان گفت: قدر مسلم برگزاری هر جشنواره نقش بسزایی در ارتقا در و رشد سینمای کشور خواهد داشت، به ویژه جشنواره سینمای کودک و نوجوان، اما در این میان پارامترهای دیگری هم دخیل خواهند بود که بدون در نظر گرفتن آنها، جشنواره فقط در حد ارائه آمار برای پرونده مدیران خواهد بود و هیچ رشدی نه برای مخاطبین سینمای کودک و نوجوان و نه برای دست‌اندرکاران نمی‌توان برای آن متصور بود. یکی از این پارامترها، هویت جشنواره است. تغییر مکان و زمان برگزاری جشنواره، لطمه جبران‌ناپذیری به این جشنواره زده است و جشنواره‌ای که با پیگیری مدیران سینمایی دبیران دوره‌های اولیه آن، رتبه بسیار بالایی به لحاظ درجه بندی جشنواره در سطح جهان را داشت، اکنون آن جایگاه اولیه را در داخل و خارج کشور ندارد.
وی ادامه داد: هرچقدر از برگزاری این جشنواره می‌گذرد، ما باید به پختگی بیشتری در برگزاری آن برسیم، اما بدون استفاده از تجارب مدیران و دبیران فعلی و دست اندرکاران سینمای کودک و نوجوان، آن را به سمت پائین ترین درجه خود سوق داده‌ایم. عدم انتخاب یک دبیر ثابت برای چند سال نیز یکی از ضعف‌های مدیران سینمایی در این امور است. معمولا دبیران و رئیس هیئت داوران جشنواره باید شان و جایگاهی در سینمای کودک و نوجوان داشته و شناخته شده در سطح جهان باشند تا جشنواره از جایگاه ممتازتری برخوردار شود.
نویسنده فیلمنامه «نیاز» (علیرضا داودنژاد) که در هفتمین دوره جشنواره کودک علاوه بر کسب پروانه زرین بهترین فیلم جایزه بهترین فیلمنامه را برای او به ارمغان آورد و در جشنواره‌های متعدد داخلی و خارجی مطرح شد، گفت: در سال های گذشته اگر هم آثار سینمای کودک و نوجوان کم بود اما آثار قابل توجهی داشتیم که به لحاظ کیفیت و ساختار در تاریخ سینمای ایران اثر گذار بودند. آثاری که حتی در جشنواره فیلم فجر، در کنار باقی آثار می‌درخشیدند، در رشته‌های اصلی کاندیدا می‌شدند و جوایزی را از آن خود می‌کردند به طوری که حتی مطرح شدن سینمای ایران در جهان، مدیون فیلمهای کودکان و نوجوانان سینمای ایران بوده است. باید به این نکته توجه داشته باشیم که در جشنواره کودکان و نوجوانان، مهم کیفیت آثار ارائه شده است نه کمیت آنها.
قاضی نظام تصریح کرد : هرساله نزدیک به روزهای برگزاری جشنواره که می‌رسیم، مدیران به تلاش می‌افتند و دست به دامن هرکس می‌شوند، که یک فیلم کودک و نوجوان بسازد تا در جشنواره چند فیلم قابل ارائه حاضر باشد.گاه حتی به صرف ارائه آمار حتی از فیلم‌هایی که فقط یک کودک و با نوجوان در آن بازی کرده است و ربطی به کودک و نوجوان ندارد، به جشنواره راه می‌یابد. اما هیچ افق روشنی برای جشنواره سینمای کودک و نوجوان در پیش روی مدیران و دست اندرکاران ما نیست.
این فیلمنامه‌نویس اظهار داشت: بهتر است یا دست از این همه مخارجی که صرف آثار فاخر در سینمایی ایران می‌شود که هیچ مخاطبی ندارد و فقط بدرد ارائه آمار و راضی کردن مسئولان می خورد، برداریم و به سینمای کودک بپردازیم یا این جشنواره کودک را با شرایط فعلی برگزار نکنیم.
این نویسنده سینما درپاسخ به این سوال که سینمای کودک چقدر جدی گرفته شده است و در سینمای کودک و نوجوان چه غفلت‌هایی وجود دارد، تصریح کرد : باید بگویم تنها چیزی که در دوره اخیر جدی نبود ، سینما بود و فاجعه آمیزتر از آن هم سینمای کودک و نوجوان که به این روز در آمده است. چقدر در این سال‌ها از پتانسیل دست‌اندرکاران حرفه‌ای سینمای کودک و نوجوان استفاده شد؟ در این سال‌ها آیا مسئولان نمی‌توانستند دست‌اندرکاران را دعوت نمایند و از آنها راهکارهایی برای بهبود سینما به ویژه سینمای کودک و نوجوان بخواهند؟ گرفتاری ما در این است که ما خود را از همه داناتر و آشنا به مسائل می دانیم و با هیچ کسی مشورت نمی کنیم و مشاورین خود را از آدمهایی انتخاب نمی‌کنیم که سال های سال تجربه دارند و راه‌هایی را آزموده‌اند و باز به همان راه‌هایی می‌رویم که قبلا رفته ایم و شکست خورده‌ایم و نتوانسته‌ایم با آنها سینمای کودک و نوجوان را نجات بخشیم. در حالی که فیلمهای کودکان و نوجوانان به جز تعداد معدودی انگشت شمار در سینماها اکران نمی‌شوند و برای آن تبلیغی و همتی در خورشان انجام نمی‌شود، چگونه انتظار داریم سینمای کودک و نوجوان در همه زمینه‌ها ارتقا یابد و مخاطبین را جذب سینما کنیم و تهیه کننده خصوصی روی این سینما سرمایه گذاری کند؟
نویسنده فیلمنامه «پایان کودکی» (کمال تبریزی) که در بخش مسابقه دهمین دوره جشنواره کودک شرکت کرد، ادامه داد : شعار مسئولان این است که باید روی کودکان و نوجوانان سرمایه گذاری کنند تا بتوانند در آینده افرادی لایق برای این مملکت تربیت کنند، آنها برای عملی کردن این شعار باید تمام تلاش خود را می‌کردند تا با دعوت از اساتید فن، فیلمهای خوب و جذابی ساخته شود. ارگانها و نهادهای مختلف که ارتباط مستمر با کودکان و نوجوانان دارند، باید دست به دست هم می‌دادند تا مخاطبین دانش آموز از این سینما بیشتر بهره ببرند. چنانچه اگر یک گروه سینمایی متعلق به فیلمهای کودکان و نوجوانان در طول سال باشد، آن وقت شاهد شکوفایی و پربار بودن و تولیدات خوب و سرمایه گذار خصوصی در این سینما خواهیم بود.
وی ادامه داد: در شرایط فعلی هر نهاد و ارگانی ساز خود را می‌زند. به فکر منافع ملی در این زمینه نیستند و همکاری لازم را با هم ندارند، تا جایی که سنگ‌اندازی هم می‌کنند. چرا مسئولان فکر نمی‌کنند که فردای قیامت از ما در این سهل انگاری‌ها و عدم برنامه ریزی و تلف کردن عمر نیروهای انسانی خوب و کارشکنی‌ها، سوال خواهد شد؟
او در ادامه اظهار داشت: متاسفانه فیلمهای کودکان و نوجوانان در سینما دیده نمی‌شود تا همه ما یک ارزیابی دقیق و درست از مخاطب داشته باشیم و به نیازهای روحی و عاطفی آن ها پاسخ دهیم.
قاضی نظام همچنین درباره نقش سینمای کودک و نوجوان در کاهش آسیب های اجتماعی، یادآور شد : چه مقدار فیلم در زمینه آسیب‌های اجتماعی در سینمای ایران ساخته می شود تا در این سهم اندکی که متعلق به سینمای کودک و نوجوان است، ما شاهد آثار برجسته‌ای باشیم که به این مشکلات بپردازند و تازه صحبت از نقش آن در اجتماع بکنیم؟ آیا این موضوع برای شوراهای تصویب فیلمنامه اهمیت دارد؟
نویسنده فیلم «دبستان شوک» درباره راهکارهایی که برگزاری بهتر جشنواره خاطر نشان کرد : همانگونه که گفتم استفاده درست از تجربیات افرادی است که سال‌ها در این زمینه تلاش کرده‌اند و بیشتر از مسئولین نسبت به جشنواره، سینمای کودک و نوجوان دلسوزند و سرمایه‌گذاری جدی برای تولید آثار خوب و جذاب، همکاری و همراهی همه نهادها و ارگانهایی که با کودکان و نوجوانان سر و کار دارند، انتخاب یک دبیر قدرتمند برای چندین سال و ثابت شدن زمان و مکان برگزاری آن و تلاش همه اعم از مسئولین و دست اندکاران برای ارتقاء جشنواره و سینمای کودک و نوجوان، راهکارهای ارتقای سینمای کودک و جشنواره کودک است.
بیست‌وهفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با گرامیداشت نام پیامبر اکرم (ص) پدر آسمانی کودکان دنیا، از پانزدهم تا نوزدهم مهرماه در اصفهان برگزار خواهد شد./ي2
