به گزارش خبرنگار دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ augmented reality، فناوری نسبتاً جدیدی است که در فارسی از آن با عباراتی مثل واقعیت اضافه شده یا واقعیت دستکاری شده هم یاد می کنند. به زبان ساده این فناوری برای قابل فهم تر کردن ابزار زندگی روزمره ی ما محتوای چند رسانی را به آنها اضافه می کند. 

مثلاً فرض کنید در خیابان در حال قدم زدن هستید که یک اتومبیل توجه‌تان را جلب می کند و می خواهید در موردش بیشتر بدانید. اگر این فناوری به شکل کامل پیاده سازی شده باشد، کافی است دوربین تلفن همراه‌ تان را به سمت اتومبیل بگیرید تا نرم افزار مربوطه از روی تصویر اتومبیل اطلاعات جامع تر و کامل تری از قبیل اطلاعات فنی اتومبیل برروی صفحه نمای تلفن همراه شما نشان دهد.

فناوری واقعیت افزوده بسته به این که روی چه دستگاهی و به چه شکلی استفاده می شود، نحوه پیاده سازی آن هم متفاوت هست. اما به طور کلی این سیستم از 3 بخش تشکیل شده است.

بخش اول

قسمتی که وظیفه دریافت اطلاعات واقعی محیطی را بر عهده دارد. وظیفه این بخش را دوربین تلفن همراه انجام می دهد. چرا که دوربین هست که مثل مثال بالایی از ماشین واقعی موجود، عکس می گیرد. اما این کار همیشه به وسیله دوربین انجام نمی شود. مثلاً اگه قرار باشد این فناوری برای نمایش اطلاعات یک مکان تاریخی به کار رود، علاوه بر دوربین که عکس آن مکان را می گیرد، سیستم موقعیت یاب جهانی یا همان جی پی اس هم به کمک دوربین می آید و با استفاده از مختصات جغرافیایی آن محل، به سیستم برای فهمیدن اینکه آن محل، چه مکانی هست، کمک می کند.

بخش دوم

وظیفه ی این بخش دریافت اطلاعات از بخش اول و تجزیه و تحلیل آن اطلاعات و تهیه اطلاعات مورد نیاز جهت اضافه کردن به تصویر واقعی هست.

این بخش همه اطلاعاتی را که بخش اول تهیه کرده دریافت می کند و با جستجو در منابع اطلاعاتی مختلف، سعی می کند تا اطلاعات مختلفی را در مورد سوژه مورد نظر به دست آورد. در مثالی که در مورد اتومبیل زدیم، پردازشگر تلفن همراه با استفاده از دسترسی به شبکه اینترنت، وظیفه جمع آوری اطلاعات مورد نیاز را بر عهده دارد.

بخش سوم

این بخش هم معلوم هست، همان اطلاعات را به شما بهتر نشان می دهد.

خوب حالا که با نحوه کار فناوری واقعیت افزوده آشنا شدیم، ببینیم برای چه کارهایی می شود از این فناوری استفاده کرد.

در واقعیت افزوده تبلیغات، یکی از اولین کاربردهای این فناوری بود. مثلاً یکی از این تبلیغات به این شکل هست که مثلا در روزنامه تصویری چاپ شده که با نگاه کردن به آن چیزی متوجه نمی شویم، اما کافی است دوربین تلفن همراه‌تان را که به این فناوری مجهز هست، روی این عکس بگیرید تا متوجه ماجرا شوید.

حتما دستگاه های موقعیت یابی را که داخل خودروها نصب می شود را دیده اید. این دستگاه ها اگر چه خیلی مفید و کاربردی برای رانندگان هستند، اما در مقابل می توانند باعث بروز حوادثی هم شوند. چرا که کافی است راننده لحظه ای چشم از جاده بردارد و به نمایشگر این دستگاه نگاه کند تا حادثه ای ناگوار پیش بیاد. استفاده در سیستم موقعیت یاب خودروها، یکی دیگر از کاربردهای فناوری واقعیت افزوده هست.

این سیستم از لحاظ عملکردی تقریباً مشابه همان موقعیت یاب های عادی هست. با این تفاوت که در خودرو سیستمی تعبیه می شود تا نتایج به جای نمایشگر عادی، روی همان شیشه جلوی خودرو به شکل شفاف نشان داده شود تا دیدن آن نیازی به چشم برداشتن از جاده نداشته باشد. علاوه بر این ها این امکان وجود دارد تا یک سری اطلاعات دیگر، مثل عرض جاده و فاصله از خودروی جلویی هم روی شیشه نشان داده شود.

صنعت پزشکی هم از این فناوری بی نصیب نماند است.

شبیه سازی عمل جراحی قبل از انجام واقعی آن یکی از کاربردهای فناوری واقعیت افزود در صنعت پزشکی می باشد. یکی دیگر از کاربردهای این فناوری که امروزه در بعضی از کشورها اجرا می شود، به این شکل که وقتی قرار است عمل جراحی روی فردی انجام بگیرد، تمام اعضا و جوارح داخلی فرد، با استفاده از این فناوری روی بدنش نشان داده می شود. این تصویر شبیه سازی شده به جراح کمک می کند تا با دقت خیلی بیشتری بتواند کارش را انجام بدهد.

کاربردهای فناوری واقعیت افزوده خیلی زیاد هست، خطوط تولید و مونتاژ کالا، صنایع آموزشی، استودیوهای فیلم سازی، کارگاه های هنری و خیلی از جاهای دیگر می توانند استفاده های خوب و مفیدی را از این فناوری داشته باشند. اما باید صبر کنیم تا گذر زمان نشان دهد که این فناوری تا کجا می تواند جلو رود.

اما در ایران هم برای اولین بار نرم افزاری مربط با واقعیت افزوده طراحی شده، نام این نرم افزار گیتی آرا است.

گیتی آرا اولین نرم افزار واقعیت افزوده ی ایرانی